tag:blogger.com,1999:blog-8741326314673289832024-03-14T05:28:06.321+02:00"Περί Παίδων Αγωγής"Γιατί απλά ελπίζω σε μια καλύτερη Παιδεία.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17543565968633185215noreply@blogger.comBlogger142125tag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-29278240047403045412022-03-02T17:07:00.006+02:002022-03-03T06:33:25.636+02:00 Ο ΡΌΛΟΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ με απλά λόγια..<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjYO4Yr7SQgG0SxXh5h2cJ3ng0T83-Gye7KFlPN7u16QQS2MUr1utWVUFn0idcmMDmQjz3KN9JpARsDpzDokCY42iwSOzL-yjkcR7haRci782XbHHv_ilqCvp0ZmSttXfJepEw5jk4PSmpBJo0H24eQjo41DGoTH-d0xrWEYddqpIbK6PgOgtDe7ACt=s750" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="394" data-original-width="750" height="168" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjYO4Yr7SQgG0SxXh5h2cJ3ng0T83-Gye7KFlPN7u16QQS2MUr1utWVUFn0idcmMDmQjz3KN9JpARsDpzDokCY42iwSOzL-yjkcR7haRci782XbHHv_ilqCvp0ZmSttXfJepEw5jk4PSmpBJo0H24eQjo41DGoTH-d0xrWEYddqpIbK6PgOgtDe7ACt=s320" width="320" /></a></div><br /><p class="MsoNormal"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Το σχολείο έχει έναν πολύπλευρο
και πολυσύνθετο ρόλο. Δεν είναι μόνο η μετάδοση των γνώσεων που πρέπει να
παρέχει στα παιδιά αλλά στοχεύει και στην ολόπλευρη καλλιέργεια ενός παιδιού
ώστε να αναπτυχθεί <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τι εννοούμε όταν λέμε
ολόπλευρη καλλιέργεια; Ποια είναι τα στοιχεία που δίνουν την έννοιά της;<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τιμιότητα, εργατικότητα, κοινωνικές σχέσεις
που βασίζονται στον αυτοσεβασμό και στον σεβασμό προς τους άλλους, κριτικά
σκεπτόμενοι με ιδανικά και αξίες που θα προάγουν όχι μόνο το ατομικό αλλά και
το συλλογικό καλό, ηθική νοημοσύνη.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: rgb(252, 252, 252); font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; letter-spacing: 0.25pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ένα σχολείο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>λοιπόν είναι μια μικρή κοινωνία με κανόνες,
νόμους και όρια όπως κάθε ευνομούμενη κοινωνία, που πρέπει ο μαθητής να σέβεται
ώστε να φτάσει στην πραγμάτωση των παραπάνω επιδιώξεών του.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: rgb(252, 252, 252); font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; letter-spacing: 0.25pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η
ρήση του Χόρχε Μπουκάι, δίνει το νόημα του σχολείου για το ίδιο του το
περιεχόμενο: <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«Δεν μου αρέσει αυτό το
είδος εκπαίδευσης που πρέπει να αγωνίζεσαι για να ξεπεράσεις τους άλλους και
όχι για να ξεπεράσεις τον ίδιο σου τον εαυτό». Και αυτό κάνει το σημερινό
σχολείο. Προσπαθεί μέσα από όσα δίνει στα παιδιά να τα βοηθήσει να ξεπεράσουν
τον ίδιο τους τον εαυτό να μην ανταγωνίζονται αλλά να συναγωνίζονται και αυτό
το πετυχαίνει με όσα θέτει.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: rgb(252, 252, 252); font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; letter-spacing: 0.25pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Αυτό το σχολείο λέγεται Δημοκρατικό. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ένα σχολείο λοιπόν που εκπροσωπεί τη
Δημοκρατία δεν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δέχεται συμπεριφορές που
δεν έχουν ευαισθησία προς το συνάνθρωπο, δεν επιτρέπει συμπεριφορές που
προσβάλλουν ταπεινώνουν ή μειώνουν ανθρώπους, δεν επιτρέπει την εκμετάλλευση,
την οκνηρία, την χρησιμοποίηση των άλλων για να ικανοποιηθούν ατομικές
επιδιώξεις, τη χειραγώγηση, την αρνητική συμπεριφορά, την μη τήρηση απλών
κανόνων γιατί, απλά, μέσα από αυτά τα παιδιά θα μάθουν να θέτουν τα δικά τους
όρια και κανόνες ζωής ως ενήλικα άτομα. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: rgb(252, 252, 252); font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; letter-spacing: 0.25pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Το σχολείο δεν είναι φύλαξη παιδιών ούτε
φυλακή και δεν υποκαθιστά την οικογένεια. Είναι χώρος που γνωρίζεις, μαθαίνεις και
αναπτύσσεσαι μέσα από διαδικασίες που το σχολείο γνωρίζει. Ο ρόλος του σχολείου
είναι μοναδικός δεν συγκρίνεται<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με το
γονεϊκό ρόλο ούτε ο γονεϊκός με το ρόλο το δικό του. Επιγραμματικά και απλά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μπορούμε να πούμε, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ότι ο ρόλος του σχολείου αναδύεται μέσα από
την κοινωνικοποίηση του παιδιού και την συνύπαρξή του με άλλα άτομα πέρα του
περιβάλλοντος της οικογένειάς του καθώς στην κοινωνία μικρών και μεγάλων, υπάρχουν
άλλοι κανόνες που ορίζουν αυτή την συνύπαρξη. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: rgb(252, 252, 252); font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; letter-spacing: 0.25pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Σε αυτό το Δημοκρατικό σχολείο λοιπόν
υπάρχουν τέσσερις απλές επιδιώξεις . Σεβασμός στον διπλανό μας, εργαζόμαστε για
να γίνουμε καλύτεροι, εργαζόμαστε για να στηρίξουμε την κοινωνική ζωή της
κοινότητάς μας και να οδηγηθούμε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σε μια
καθημερινότητα βασισμένη στην ηθική νοημοσύνη που είναι απαραίτητη στις
κοινωνικές μας συνδιαλλαγές. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Οι
επιδιώξεις<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αυτές ορίζονται μέσα από
κανόνες και όρια.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: rgb(252, 252, 252); font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; letter-spacing: 0.25pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ξεπερνάς τον κανόνα και το όριο του σεβασμού
όταν προσβάλλεις, ασχημονείς, κοροϊδεύεις, επιβάλλεις τη δική σου άποψη με τη
βία όποια μορφή και αν έχει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: rgb(252, 252, 252); font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; letter-spacing: 0.25pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Δεν εργάζεσαι για να γίνεις καλύτερος όταν
αδιαφορείς για τα μαθήματα, όταν δεν μαθαίνεις από τα λάθη σου, όταν
επαναλαμβάνεις την ίδια αρνητική συμπεριφορά, όταν δεν προσπαθείς να μάθεις πως
θα γίνεις καλύτερος και ειδικά όταν έχεις βοήθεια που σου δίνουν οι
εκπαιδευτικοί του σχολείου. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: rgb(252, 252, 252); font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; letter-spacing: 0.25pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Δεν εργάζεσαι για το καλό της κοινότητας
όταν επιτρέπεις να μην υπάρχει συμπόρευση για το κοινό καλό, όταν δεν νοιάζεσαι
ή δείχνεις ότι δεν νοιάζεσαι , όταν δεν προσφέρεις και δεν μαθαίνει το πιο απλό
«Ένας για όλους και όλοι για έναν». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: rgb(252, 252, 252); font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; letter-spacing: 0.25pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Οσο για την επιδίωξη της ηθικής νοημοσύνης
στις καθημερινές συναλλαγές , την καταλύεις όταν θέλεις να επιβάλλεις τη δική
σου άποψη, όταν δεν νοιάζεσαι για τα συναισθήματα των άλλων, όταν δεν «ακούς»
όσα οι λέξεις οι συμπεριφορές σου λένε, όταν ακολουθείς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μια συμπεριφορά χωρίς ενσυναίσθηση. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: rgb(252, 252, 252); font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; letter-spacing: 0.25pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Για να διδαχθούν όλα αυτά, πρέπει να υπάρχει
βιωματική μάθηση και οριοθέτηση. Πρώτιστα στο σπίτι και μετά στο σχολείο. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: rgb(252, 252, 252); font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; letter-spacing: 0.25pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Από τα πιο απλά πράγματα μαθαίνει ένα παιδί
να ξεπερνά τον εαυτό του και να διορθώνει συμπεριφορές που δεν συνάδουν με τις βασικές
αρχές. Όταν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θα φτάσει στο σημείο από το
να βάζει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>άλλος τα πράγματα στην τσάντα
του, να περάσει στο να ελέγχει το ίδιο τα μαθήματα και τα βιβλία του και τα βάζει
το ίδιο μέσα στην τσάντα, από το να μην έρχεται στο σχολείο χωρίς να έχει κάνει τις ασκήσεις του, να συνειδητοποεί την αξία που έχουν αυτές για την απόκτηση γνώσεων και έτσι να είναι τυπικός ως προς τις υποχρεώσεις του, όταν από τα κακογραμμένα κείμενα με γράμματα που δεν έχουν μια
ομοιομορφία και τα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τσαλακωμένα τετράδια περνά
σε μια «στρωτή» γραφή που δείχνει ότι έχει αυτοέλεγχο και<span style="mso-spacerun: yes;"> πλέον φέρνει </span>τετράδια που είναι προσεκτικά
τοποθετημένα, από το να του "μαζεύουν" άλλοι τα πράγματά του περνά στο να τακτοποιεί
μόνο του και με σειρά, από το να μπαίνει οπουδήποτε χωρίς να λέει μια «καλημέρα»
περνά στο να μπαίνει σε όποιο χώρο και να χαμογελά καλημερίζοντας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αυτούς με τους οποίους θα συνεργαστεί, θα
συνομιλήσει, θα περάσει τη μέρα του. Ξεπερνά τον εαυτό του όταν από το να θεωρεί
κάποια μαθήματα σαν «ελεύθερη ώρα» περνά στην αφύπνιση της ευαισθησίας για τον
πολιτισμό(τα γράμματα, το θέατρο, τις τέχνες , τη μουσική, τον αθλητισμό), όταν από το να αδιαφορεί για την τάξη και την ηρεμία της τάξης του, περνά στο να τη διατηρεί ο ίδιος και να ενδιαφέρεται για το μάθημα, όταν
από το να θυμώνει περνά στο επίπεδο του να βλέπει το θυμό του ως αποτέλεσμα της
δικής του αντίδρασης στο ερέθισμα και προσπαθεί να τον ελέγξει.Είναι τόσα πολλά
που σελίδες επί σελίδων δεν θα έφταναν να πούμε το από πού μπορεί να ξεκινά και
που θα φτάσει ένα παιδί.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: rgb(252, 252, 252); font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; letter-spacing: 0.25pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Όλα αυτά για να γίνουν όμως απαιτείται
οριοθέτηση. Και αυτό κάνει το σχολείο όσον αφορά τη «δική του ζωή». <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: rgb(252, 252, 252); font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; letter-spacing: 0.25pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Δεν είναι αυστηρό το σχολείο που βάζει όρια.
Δεν είναι αυστηρό το σχολείο που ζητά από τα παιδιά να φροντίζουν τα πράγματά
τους, το χώρο τους στην τάξη, στην αυλή, στο σπίτι. Δεν είναι αυστηρό ένα
σχολείο που κάνει μια παρατήρηση, επίπληξη ή εφαρμόζει έναν άλλο τρόπο ( πχ στο
Γυμνάσιο υπάρχει η ωριαία αποβολή). Πρέπει να κατανοήσουν τα παιδιά ότι η
συμπεριφορά τους επηρεάζει και τους άλλους και δεν είναι μόνο ο εαυτός τους. Και
πριν προβούν σε κάθε πράξη πρέπει να σκεφτούν πόσο αποδεκτό είναι αυτό που θα
κάνουν από το σύνολο της μικροκοινωνίας τους και αυτό ξεκινά μέσα από την
κοινωνική επικοινωνία και συζήτηση. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το
κάθε παιδί δεν είναι μόνο μονάδα στο σχολείο. Είναι μέρος μιας κοινωνικής
συλλογικότητας. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δεν είναι αυστηρό λοιπόν
το σχολείο που προσπαθεί να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βοηθήσει το
παιδί να ωριμάσει Δεν είναι αυστηρό ένα σχολείο που ζητά από τους γονείς να
συνεργάζονται και επιθυμεί να συζητά μαζί τους όταν βλέπει ένα παιδί να μην
μπορεί να ακολουθήσει τους πιο απλούς κανόνες και τους επισημαίνει πράγματα που
αφορούν όχι την οικογενειακή του ζωή αλλά την κοινωνική του ζωή μέσα στην
σχολική μικρή ομάδα τόσο της τάξης όσο και του σχολείου <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: rgb(252, 252, 252); font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; letter-spacing: 0.25pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Το σχολείο οφείλει να οδηγήσει το παιδί στην
μόρφωση και στην Παιδεία. Και αυτό κάνει. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Και ξέρει ότι βασικά στοιχεία της Παιδείας και
της μόρφωσης είναι ο σεβασμός προς το ζωτικό χώρο του άλλου (ο οποίος δεν αφορά
μόνο την χωρική οριοθέτηση και το σώμα του αλλά όλα εκείνα που μπορεί να τον
χαροποιούν, να τον πληγώνουν, να τον θυμώνουν, να τον χαρακτηρίζουν ως άτομο) και
ο σεβασμός προς τους ανθρώπους και το χώρο στον οποίο ζει και αναπτύσσεται <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: rgb(252, 252, 252); font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; letter-spacing: 0.25pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Κλείνω με αυτό. «Η εκπαίδευση δεν είναι
προετοιμασία για τη ζωή, είναι η ίδια η ζωή».<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>John Dewey. Ας μην το ξεχνάμε ποτέ αυτό. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: rgb(252, 252, 252); font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; letter-spacing: 0.25pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p> </o:p></span></p><br /><p></p>Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-51717397566550072542020-12-10T10:19:00.020+02:002020-12-10T14:19:14.965+02:00Ο Δασκαλος του 21ου Αιώνα.<br /><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-2ofv_nyTyLg/X9HZrzZQNRI/AAAAAAAABZk/qSItYsJYa64mhML5NMjasXivgjCkS-mFQCLcBGAsYHQ/s626/%25CE%25B4%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582-626x330.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="330" data-original-width="626" src="https://1.bp.blogspot.com/-2ofv_nyTyLg/X9HZrzZQNRI/AAAAAAAABZk/qSItYsJYa64mhML5NMjasXivgjCkS-mFQCLcBGAsYHQ/s320/%25CE%25B4%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582-626x330.png" width="320" /></a></div><br />Ο Δάσκαλος του 2020 δεν είναι ο δάσκαλος του 1950 ούτε ο δάσκαλος
του 1970, που ήταν ο τρόμος και ο φόβος των μαθητών. <p></p>
<p class="MsoNormal">Υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στο Δάσκαλο των δικών μας
μαθητικών χρόνων και το σημερινό Δάσκαλο, διαφορές που οφείλονται στην εξέλιξη της
Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επιστήμης αλλά και της ίδιας της κοινωνίας του
κόσμου μας.</p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μέσα στον ιλιγγιώδη ρυθμό πού εξελίσσονται
σήμερα οι κοινωνίες μας,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η απόσταση (όχι
χρόνου, αλλά αντιλήψεων και διαθέσεων, «νοοτροπίας») χωρίζει τη μια γενεά από
την άλλη που πέρασε από τα μαθητικά θρανία ( ως μαθητές). Επειδή όμως δεν γνωρίζουμε τα νέα
δεδομένα ή την εξέλιξη της Παιδαγωγικής, για<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας, αντικατοπτρίζουμε τα δικά μας
σχολικά χρόνια στη σημερινή εποχή. Προσδοκούμε, εν ολίγοις ,πολλές φορές, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το δάσκαλο εκείνον να τον δούμε να
μετουσιώνεται και να μετενσαρκώνεται στο Δάσκαλο του 21<sup>ου</sup> αιώνα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αλλά αυτό δεν κατανοούμε ότι να ικανοποιεί μόνο
τις δικές μας επιθυμίες ως προς την Παιδεία και την Εκπαίδευση γιατί αυτή
γνωρίζαμε. Μας φαίνεται ξένο και απρόσιτο το παιδαγωγικό σύστημα στο οποίο
αναπτύσσονται τα παιδιά μας.</p>
<p class="MsoNormal">Ο Δάσκαλος του 21<sup>ου</sup> αιώνα δεν μπορεί να έχει
σχέση με το Δάσκαλο του 1950 ή του 1960 ή και 1970 ακόμα, γιατί απλά έχουν αλλάξει πολλά. Κάθε
εκπαιδευτικό σύστημα αντιπροσωπεύει και δημιουργείται ανάλογα με το ιστορικό –πολιτικό
και κοινωνικό περικείμενο της εποχής που ταυτόχρονα αναπτύσσεται. </p>
<p class="MsoNormal">Ο Δάσκαλος του 2020 <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μπαίνοντας
στο σχολείο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κάθε πρωί , αφήνει πίσω του
την προσωπική του ζωή και γίνεται Δάσκαλος του Κόσμου Υπηρετεί μόνο ένα.. Την
Παιδεία σε όλες τις παραμέτρους της, την Εκπαίδευση, το όραμα για τη δημιουργία
ενός κόσμου με σκεπτόμενους πολίτες που θα σκέφτονται το <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«Εμείς» μέσα από την προσωπική εξέλιξη και τα
επιτεύγματα τους. Το σχολείο μέσα στην εξέλιξη του κόσμου είναι ένας μικρόκοσμος
που εκφράζει το <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πανανθρώπινο .</p>
<p class="MsoNormal">Στην τάξη του Δασκάλου δεν υπάρχουν παιδιά πλούσια ή φτωχά,
παιδιά Ρομά ή πρόσφυγες, η Ρωσοπόντιοι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ή
Αλβανοί ή ζωηροί, ή παραβατικοί ,παιδιά με υψηλή ή χαμηλή νοημοσύνη, παιδιά με
σύνδρομα ή χωρίς, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ή ή..ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ
ταμπέλες που υπάρχουν έξω από το σχολείο, στην κοινωνία των υπόλοιπων ανθρώπων. ΜΕΣΑ
ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ, μέσα στο σχολείο, για το Δάσκαλο του 21<sup>ου</sup> αιώνα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όλα είναι ΠΑΙΔΙΑ. Παιδιά του κόσμου μας με
ιδιαιτερότητες και με τη δική τους ψυχοσύνθεση . Και βάσει αυτών των ιδιαίτερων
χαρακτηριστικών<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και της απαίτησης για
μια κοινωνία ισότητας και ισονομίας, λαμβάνουν και την μόρφωσή τους. Ο Δάσκαλος
του 21<sup>ου</sup> αιώνα διαφοροποιεί τη διδασκαλία του εφαρμόζει δεκάδες
διαφορετικές διδακτικές προσεγγίσεις , αναγνωρίζει τις δυνατότητες ή τις αδυναμίες
των μαθητών και επιζητά από τους γονείς να δουν τα παιδιά τους όπως αυτά είναι
και όχι όπως επιθυμούν οι ίδιοι να είναι . Ο Δάσκαλος του 21<sup>ου</sup> αιώνα
δεν αντιμετωπίζει τα παιδιά ως ομαδοποιημένη και ομοιογενοποιημένη μάζα αλλά
προσπαθεί μέσα στο σύνολο που ανήκει ο μαθητής του , να τα βοηθήσει να
αποκτήσουν τις γνώσεις που μπορούν και τους επιτρέπεται βάσει της αναπτυξιακής τους
κατάστασης επιζητώντας και τον σεβασμό της διαφορετικότητας τους από όλους </p>
<p class="MsoNormal">Και επειδή το χάσμα των γενεών <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ανάμεσα στους μαθητές των προηγούμενων
δεκαετιών που πήγαιναν σχολείο με το σημερινό σχολείο βαθαίνει κανείς δεν θέλει
ν α μάθει ή να ξέρει την αλήθεια που βιώνει ο Δάσκαλος <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στην κοινωνία του 21<sup>ου</sup> αιώνα Δύσκολα
θα κατανοήσει κάποιος ότι ο Δάσκαλος πλέον δεν κοιτά μόνο τα μαθήματα που
μένουν ως εξωτερικές επιδερμικές<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>γνώσεις
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αλλά κοιτά να <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εισχωρήσει παραμέσα, να βοηθήσει να διαμορφωθεί
αυτό που λέμε προσωπικότητα με ήθος και χαρακτήρα. Ο Δάσκαλος δεν θέλει μαθητές
χωρίς πρωτοβουλίες ή να μην αναλαμβάνουν ευθύνες ή τις ευθύνες τους. Δεν θέλει
απλά να κάνει το μάθημά του και να φύγει ικανοποιημένος επειδή πέτυχαν μόνο διδακτικούς
στόχους. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></p>
<p class="MsoNormal">Υπάρχουν μεγάλες διαφορές (που δεν μπορούν να αναλυθούν σε
ένα μικρό κείμενο) ανάμεσα στην Παιδεία του 19<sup>ου </sup>και 20<sup>ου</sup>
αιώνα από την Παιδεία του 21<sup>ου</sup> και δυστυχώς αυτές οι διαφορές, πολλές
φορές, οδηγούν σε απόψεις του τύπου:</p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«Ξεχωρίζει παιδιά» αν ο Δάσκαλος φερθεί
συγκαταβατικά σε ένα παιδί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ή το βοηθήσει
λίγο παραπάνω .Κανείς δεν θα σκεφτεί ότι αυτό το παιδί ίσως αντιμετωπίζει
κάποιο θέμα που ίσως ο Δάσκαλος μόνο ξέρει ποιο είναι. Κανείς δεν θα σκεφτεί ότι
ο Δάσκαλος ποτέ δεν θα βγει να πει ότι αυτό το παιδί έχει Μαθησιακές Δυσκολίες
ή αντιμετωπίζει προβλήματα ψυχικά, αναπτυξιακά κλπ αλλά το αντιμετωπίζει ως
παιδί που τον χρειάζεται και ένα παιδί που πρέπει οι υπόλοιποι, χωρίς την ύπαρξη «ταμπέλας», να μάθουν να το αναγνωρίζουν ως ισότιμο μέλος της μαθητικής κοινωνίας
και αργότερα της κοινωνίας των ενηλίκων. </p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«είναι
προκατειλημμένος με το παιδί μας» θα ειπωθεί αν ο Δάσκαλος ενημερώσει ότι το
παιδί μας <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συμπεριφέρεται άσχημα </p>
<p class="MsoNormal">« έχει με το παιδί μας πρόβλημα» θα σκεφτούμε αν μας ενημερώσει
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο Δάσκαλος ότι έχει κάποιες ενδείξεις
πως το παιδί μας παρουσιάζει διαταραχή συμπεριφοράς </p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«είναι ανεπαρκής» θα
κρίνουμε, επειδή δεν βάζει το παιδί μας να πει το μάθημα απ έξω αλλά του έκανε μια ερώτηση κρίσεως που δεν μπόρεσε το παιδί μας
να απαντήσει </p>
<p class="MsoNormal">είναι «καλός δάσκαλος» επειδή τους λέει ότι θα βάλει 10
φορές αντιγραφή <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το μάθημα της ιστορίας
των 3 σελίδων αν δεν κάνουν ησυχία στην τάξη ή <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δίνει έτοιμη τροφή στα παιδιά χωρίς να τα
βάζει να σκεφτούν μόνα τους</p>
<p class="MsoNormal">Είναι «κακός δάσκαλος» θα πούμε επειδή επιλέγει να ζητήσει
από τα παιδιά να αντιγράψουν από τον πίνακα μια εργασία στο τετράδιό τους <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από το να δώσει μια έτοιμη φωτοτυπία 10
κλειστών ασκήσεων </p>
<p class="MsoNormal">Ευτυχώς όμως ο Δάσκαλος τους 2020 ξέρει καλά ΠΟΙΟΣ είναι και
τι κάνει. Ξέρει καλά ότι κανείς δεν μπορεί να <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>γνωρίζει τις γνώσεις του και συγχωρεί τέτοιου
είδους σκέψεις ή και αντιδράσεις και συνεχίζει ακάθεκτος το έργο του έστω και
αν στιγμιαία νιώθει ότι του φορτώνουν λάθη που δεν ανταποκρίνονται στην
πραγματικότητα και στη φύση του έργου που γνωρίζει ότι προσφέρει.. </p>
<p class="MsoNormal">Ο Δάσκαλος του 2020 είναι ο Δάσκαλος που γεμάτος από την ζωή
που πέρασε και την πείρα που απέκτησε μπορεί να σταθεί δίπλα από τα παιδιά και
να τα βοηθήσει να ωριμάσουν,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να
ενηλικιωθούν πνευματικά, με ένα μοναδικό -υπέρ του Δασκάλου- πλεονέκτημα που όμως
είναι χαρακτηριστικό του ήθους του και της προσωπικότητάς του. ΚΑΤΑΝΟΕΙ πάντα
τα παιδιά γιατί δεν υπάρχει το λεγόμενο «χάσμα των γενεών» </p>
<p class="MsoNormal">Το σχολείο του 2020 ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ μόνο ικανοποίηση των
διδακτικών στόχων. Απαιτεί από τους μαθητές να αναπτύξουν και άλλους τομείς. Υπάρχουν
δεξιότητες κοινωνικές, συναισθηματικές, ψυχικές που πρέπει να αναπτυχθούν. Ο
Δάσκαλος του 2020 δεν θέλει μαθητές που δεν γνωρίζουν το καλό από το κακό, δεν
θέλει μαθητές άβουλους, υποτονικούς, μαθητές που κρίνουν χωρίς σκέψη, που
λειτουργούν βάσει των ενστίκτων και βάσει προκαταλήψεων και όχι της λογικής <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και πάνω από όλα δεν θέλει να έχει μαθητές που
δεν θα σκέφτονται το «ΕΜΕΙΣ» μέσα από το «Εγώ». <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ο Δάσκαλος του 2020 ξέρει καλά ότι πρέπει να
κάνει αγώνα για να τα πετύχει όλα αυτά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αλλά έχει τη γνώση του τελικού σκοπού που
θέλει να πετύχει αλλά και τη μέθοδο που οδηγεί σε αυτό. </p>
<p class="MsoNormal">Είναι ο Δάσκαλος που στην κοινωνία του 21<sup>ου </sup>αιώνα
χρησιμοποιεί κάθε μέθοδο διδασκαλίας, κάθε προσφορη τεχνολογία, μελετά ψυχολογία, εκπαιδεύεται, επιζητά την επιμόρφωση, βρίσκει χιλιάδες τρόπους για να <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κάνει τη γνώση <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προσιτή στα παιδιά, είναι ο δάσκαλος που μέσα στην τάξη
αφήνει στα παιδιά την ελευθερία της σκέψης και επιζητά την ανάληψη των
πρωτοβουλιών. Είναι ο Δάσκαλος που επιδιώκει ο μαθητής του να βρει τους τρόπους
να τον ξεπεράσει <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που θα κάνει με το έργο
του τόσο ώριμο το μαθητή του ώστε εκείνος να μην τον χρειάζεται πια. Τα λόγια
του Παπανουτσου στο βιβλιο του «Δρομοι ζωής» αντικατοπτρίζουν σε λίγες γραμμές
την επιδίωξη του Δασκάλου του νέου αιώνα που μόνο ο ίδιος γνωρίζει καλά. «<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ο θρίαμβος του δασκάλου είναι να κάνει τον
νέο άνθρωπο αυθύπαρκτο και ανεξάρτητο -στον τρόπο που μεθοδεύει τις
παρατηρήσεις και τις σκέψεις του ,στον τρόπο που κάνει τις εκτιμήσεις
του, που καταρτίζει το πρόγραμμα της δράσης του,που σημασιολογεί τη ζωή ώστε να
μην έχει πλεον ανάγκη από χειραγώγηση και ούτε από τον ίδιο τον δάσκαλο του</i>».
</p>
<p class="MsoNormal">Ο Δάσκαλος του 21<sup>ου</sup> αιώνα πραγματικά είναι ο
Δάσκαλος που όλοι ονειρευόμασταν πριν από 50 χρόνια αλλά δεν είχαμε.</p>
<br />Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-84699032529435209702019-12-04T01:46:00.001+02:002019-12-04T02:15:18.889+02:00ΓΟΝΙΕ, ΠΩΣ;;;;;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="" data-block="true" data-editor="eh3vf" data-offset-key="fv718-0-0" style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; white-space: pre-wrap;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-XEU4-3Dl-HI/Xebyz90q2LI/AAAAAAAABNY/7-WzwaUlOGUJf-bKDIpH0Fa6j_AIEUNcgCLcBGAsYHQ/s1600/c6cf6db2d37f648d490bb4267bfb95c9_XL.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="668" data-original-width="1400" height="152" src="https://1.bp.blogspot.com/-XEU4-3Dl-HI/Xebyz90q2LI/AAAAAAAABNY/7-WzwaUlOGUJf-bKDIpH0Fa6j_AIEUNcgCLcBGAsYHQ/s320/c6cf6db2d37f648d490bb4267bfb95c9_XL.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="fv718-0-0" style="direction: ltr; font-family: inherit; position: relative;">
<span style="font-family: inherit;">Γονιέ με ακούς? Άκου με σε παρακαλώ..Γονιέ σε εσένα μιλάω.Σε εσένα που για άλλη μια φορά αδιαφορείς και γυρνάς την πλάτη για ό,τι σου λέω. Πρόσεξέ με , ακου με και πες μου, σε παρακαλώ, πώς;;;;;</span></div>
</div>
<div class="" data-block="true" data-editor="eh3vf" data-offset-key="ae2no-0-0" style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; white-space: pre-wrap;">
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="ae2no-0-0" style="direction: ltr; font-family: inherit; position: relative;">
<span style="font-family: inherit;">Πώς θα περάσω στο παιδί σου ότι δεν μπορεί να συμπεριφέρεται άσχημα όταν εσύ συμπεριφέρεσαι άσχημα στους γύρω σου, στη γυναίκα σου , στο παιδί σου;</span></div>
</div>
<div class="" data-block="true" data-editor="eh3vf" data-offset-key="6nljq-0-0" style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; white-space: pre-wrap;">
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="6nljq-0-0" style="direction: ltr; font-family: inherit; position: relative;">
<ul style="text-align: left;">
<li><span data-offset-key="7fahj-0-0" style="font-family: inherit;">Πώς θα κάνω το παιδί σου να αγαπήσει τα γράμματα όταν εσύ δεν αγαπάς τη γνώση;</span></li>
<li><span data-offset-key="7srva-0-0" style="font-family: inherit;">Πώς θα κάνω το παιδί σου να σέβεται τους άλλους όταν εσύ δεν τους σέβεσαι;</span></li>
<li><span data-offset-key="fblc9-0-0" style="font-family: inherit;">Πώς θα μάθω στο παιδί σου να σέβεται και να συμπεριφέρεται κόσμια στο χώρο του σχολείου όταν εσύ δεν μαθαίνεις στο παιδί σου πώς να σέβεται το χώρο του, τον εαυτό του, τη ζωή του ;</span></li>
<li><span data-offset-key="90dk7-0-0" style="font-family: inherit;">Πώς θα μάθω στο παιδί σου να μην είναι κυνικό, να μην συμπεριφέρεται με μικροπρέπεια, με πονηριά, να μη ζει στη σκληρότητα , να μην εκμεταλλεύεται τους άλλους, να μην τους εκβιάζει, όταν εσύ παρόλο που στα λέω , στο δείχνω , στο φωνάζω δεν με ακούς και με προσπερνάς με ειρωνεία;</span></li>
<li><span data-offset-key="8ig3i-0-0" style="font-family: inherit;">Πώς θα βάλω όρια στο παιδί σου όταν εσύ του επιτρέπεις να κάνει ό,τι θέλει, να συμπεριφέρεται άπρεπα, , κακότροπα, επιθετικά , ειρωνικά ΚΑΙ δεν κάνεις κάτι για αυτό;</span></li>
<li><span data-offset-key="b25ge-0-0" style="font-family: inherit;">Πώς θα μάθω σε ένα παιδί να νιώθει τον άλλον, όταν εσύ δεν του έχεις μάθει να νιώθει;</span></li>
</ul>
</div>
</div>
<div class="" data-block="true" data-editor="eh3vf" data-offset-key="blih4-0-0" style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; white-space: pre-wrap;">
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="blih4-0-0" style="direction: ltr; font-family: inherit; position: relative;">
<span data-offset-key="blih4-0-0" style="font-family: inherit;">ΓΟΝΙΕ σε εσένα που περιγράφω μιλάω.Πρέπει να με ακούσεις. ΠΡΈΠΕΙ. Είναι η ύστατη προσπάθεια να σου μιλήσω και δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη, ούτε η τρίτη . Είναι η χιλιοστή και αυτή τη φορά ουρλιάζω. Γιατί δεν με ακούς; Για το παιδί σου σου μιλάω. Κοίτα με..</span></div>
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="blih4-0-0" style="direction: ltr; font-family: inherit; position: relative;">
<span data-offset-key="blih4-0-0" style="font-family: inherit;">Κάθε φορά σου εξηγώ , σου μιλώ και εσύ είτε δεν με ακούς είτε αδιαφορείς. ΓΙΑΤΙ; .Αλλά δεν μπορώ πια.. Θα σου πω αυτό που δεν θες να ακούσεις.. ΕΣΥ δεν κάνεις κάτι για να βοηθήσεις αυτό το παιδί.Πονάω γιατι «χάνω» το παιδί σου, αλλά να ξέρεις,το χάνω επειδή ΕΣΥ θέλεις να το χάσω.</span><span style="font-family: inherit;">Γονιέ, Κοίταξέ με. Δες γύρω μου. Δεν είμαι εγώ και εσύ, εγώ και το παιδί σου. Κοίταξε με. Κοίτα γύρω μου και δες τα μάτια που με περιμένουν. Είδες; Πέρα από το δικό σου παιδί έχω και άλλα παιδιά και άλλους γονείς που αγωνιούν για το μέλλον των παιδιών τους και θέλουν να τα βοηθήσω ώστε μαζί να τα οδηγήσουμε να αποκτήσουν ηθική νοημοσύνη, το καλύτερο δώρο που μπορούν να κάνουν οι γονείς σε ένα παιδί. Και εγώ δεν μπορώ να τους το αρνηθώ.Το θέλουν και εγώ ναι ΜΠΟΡΩ να βοηθήσω.</span></div>
</div>
<div class="" data-block="true" data-editor="eh3vf" data-offset-key="duqsm-0-0" style="background-color: white; font-family: helvetica, arial, sans-serif; white-space: pre-wrap;">
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="duqsm-0-0" style="direction: ltr; font-family: inherit; position: relative;">
<span data-offset-key="duqsm-0-0" style="color: red; font-family: inherit;"><b><i>Και τώρα μια τελευταία ερώτηση σε σένα πριν σωπάσω </i></b></span></div>
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="duqsm-0-0" style="direction: ltr; font-family: inherit; position: relative;">
<span data-offset-key="duqsm-0-0" style="color: red; font-family: inherit;"><b><i>Πώς γονιέ ,πες μου πώς, θα μάθω να μην πονάω για ένα παιδί που έχασα;</i></b></span></div>
</div>
</div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-19081976553664421602019-07-10T18:29:00.002+03:002019-07-10T18:46:57.722+03:00ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ "Δεν είναι υποχρέωσή σου να ξέρεις ..Είναι υποχρέωσή μου να σε βοηθήσω όμως να μάθεις"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="_3x-2" data-ft="{"tn":"H"}" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;">
<div data-ft="{"tn":"H"}" style="font-family: inherit;">
<div class="mtm" style="font-family: inherit; margin-top: 10px;">
<div style="font-family: inherit; position: relative;">
<div class="_5cq3 _1ktf" data-ft="{"tn":"E"}" style="font-family: inherit; margin-left: -12px; position: relative;">
<a ajaxify="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=2782388431788883&set=a.196505447043874&type=3&av=100000532604820&eav=AfZ-ivThbSZi85PCAHUL6HZbSHjLmu7djZT2kvXyEMA55hEZGnPWwCAHUEaLjLtsD38&eid=ARDQ2q1x07uVkfoVLbpR5ofNUNRoPUkLSXZwqFJB-0u17cGpmDeMVTDVYvwGCdy72a5SPk6xAVd6n80G&size=750%2C400&source=13&player_origin=unknown" class="_4-eo _2t9n" data-ploi="https://scontent.fskg3-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/66433771_2782388435122216_1531076263869939712_n.jpg?_nc_cat=108&_nc_oc=AQkJ8H08G8h_fVF9w89gQ77Q84q7BNR4PRnuyRfhcxXEojpwC0IS_Di4x6gfHX0dHKF9MsGlJXz7Ys7CrUvYWwla&_nc_ht=scontent.fskg3-1.fna&oh=270d500d1aabb51ebc4670cd42b134ce&oe=5DB7B4B4" data-render-location="newsstand" href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=2782388431788883&set=a.196505447043874&type=3&av=100000532604820&eav=AfZ-ivThbSZi85PCAHUL6HZbSHjLmu7djZT2kvXyEMA55hEZGnPWwCAHUEaLjLtsD38&eid=ARDQ2q1x07uVkfoVLbpR5ofNUNRoPUkLSXZwqFJB-0u17cGpmDeMVTDVYvwGCdy72a5SPk6xAVd6n80G" rel="theater" style="box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.05) 0px 1px 1px; color: #385898; cursor: pointer; display: block; font-family: inherit; position: relative; text-decoration: none; width: 500px;"></a></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<br />
<div class="_5pbx userContent _3576" data-ft="{"tn":"K"}" data-testid="post_message" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; line-height: 1.38; margin-top: 6px; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;">
<div class="text_exposed_root text_exposed" id="id_5d260293648e81f68926239" style="display: inline; font-family: inherit;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-h6ytu4OvGRw/XSYEKB2K8gI/AAAAAAAABHE/zmjp1gg5iJIAz_MW0wabp3fZWeyLAHvvACLcBGAs/s1600/66433771_2782388435122216_1531076263869939712_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="750" height="170" src="https://1.bp.blogspot.com/-h6ytu4OvGRw/XSYEKB2K8gI/AAAAAAAABHE/zmjp1gg5iJIAz_MW0wabp3fZWeyLAHvvACLcBGAs/s320/66433771_2782388435122216_1531076263869939712_n.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="display: block; font-family: inherit; margin: 0px 0px 6px;">
<br />
-Τα παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα παραβατικότητας χωρίς κάποια αναπτυξιακή διαταραχή, ποιο ή τι είναι αυτό που τα οδηγεί σε αυτό?<br />
-Μεγάλη συζήτηση που δεν χρειάζεται να είναι μεγάλη. Απλά η συμπεριφορά των ενηλίκων γονέων. <span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: inherit;"><br />-Δηλαδή?<br />-Αν σαν γονέας δεν δίνεις σαφείς και σταθερές οδηγίες στο παιδί σου με ενθάρρυνση προς το καλό ,αν δεν χρησιμοποιείς θετικούς ενισχυτές απόσβεσης συμπεριφοράς , αν ακόμα και την έλλειψη προνομίων απέναντι στο παιδί σου δεν τη χρησιμοποιείς, όταν δεν συνάδει μια συμπεριφορά με τη ανάπτυξη των δεξιοτήτων που θα πρεπε να έχει στην κάθε ηλικία, τότε οι περιβαλλοντικοί παράγοντες που εσύ δημιουργείς είναι τέτοιοι που το παιδί σου το οδηγούν σε μια συμπεριφορά που δεν συνάδει με την ηλικία του.<br />-Και εγώ τι μπορώ να κάνω να βοηθήσω το παιδί;<br />Αν ο γονέας δεν γνωρίζει τι κάνει ή τι μπορεί να κάνει,αν ο γονέας δεν βλέπει τι βλέπεις σαν δάσκαλος, σαν δασκάλα, αν ο γονέας δεν εναρμονιστεί με όσα του προτείνεις και πρέπει να γίνουν και δεν συζητήσει μαζί σου, με σένα που ζεις το παιδί του έξω από το σπίτι και το περιβάλλον, που είσαι αντικειμενικός κριτής μιας πραγματικότητας που σχετίζεται με το παιδί του, τότε εσύ σαν δάσκαλος δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Απλά θα εύχεσαι "να φύγει" το παιδί από τα χέρια σου και με το λιγότερο κόστος<br />- Μα θέλω να βοηθήσω και ας μη βλέπει ο γονέας αυτά που βλέπω επειδή ο λόγος είναι ότι δεν θέλει να δει τις ελλείψεις του παιδιού του.Κανείς γονέας δεν χαίρεται όταν το παιδί του παρουσιάζει ενδείξεις μια διαταραχής. Εγώ όμως τι κάνω; Τι μπορώ να κάνω.<br />-Θέλεις να βοηθήσεις το παιδί; Μίλα.Ξανά και ξανά..Ακόμα και αν σε κατηγορήσει ο γονέας για κακεντρέχεια, για προκατάληψη μίλα..Αν βλέπεις κάτι και όχι μόνο για κάτι που αφορά τη συμπεριφορά αλλά και τη μαθησιακή διαδικασία, μίλα. Εσύ ξέρεις το έργο σου, αυτό που σπούδασες το ξέρεις.Μίλα ..Οχι μία ..Πολλές φορές.Εξήγησε.Δώσε παραδείγματα. Ανοιξέ τον σε αυτά που εσύ ξέρεις..Ενας γονέας ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ και δεν είναι υποχρεωμένος να ξέρει..Εσύ είσαι Παιδαγωγός, Νηπιαγωγός, Δάσκαλος .. Εσύ θα τον βοηθήσεις να καταλάβει. Φτάσε εκεί..Να μάθει.. Αυτός που αγαπά το παιδί του περισσότερο από σένα, γιατί ο ίδιος το γέννησε, θα κάνει περισσότερα.. Απλά βοήθησέ τον να γνωρίσει."</span></div>
</div>
</div>
</div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-37190691745959817412019-05-31T23:42:00.004+03:002019-06-01T00:07:42.345+03:00Οι πέντε αρετές που ρυθμίζουν την ψυχή ενός παιδιού<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-FoXUN0cI8QA/XPGRbQYrtMI/AAAAAAAABF4/O1d-YM4Siqwlps0vo47UbaqORPBkHMvXwCLcBGAs/s1600/inner-child-1024x576.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="1024" height="180" src="https://1.bp.blogspot.com/-FoXUN0cI8QA/XPGRbQYrtMI/AAAAAAAABF4/O1d-YM4Siqwlps0vo47UbaqORPBkHMvXwCLcBGAs/s320/inner-child-1024x576.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: 18.15pt; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #4a391a; font-size: 12.0pt;">Οι σχέσεις των ανθρώπων καθώς εξελίσσεται η σκέψη
γίνονται πολύπλοκες ενώ η καθημερινότητα μας μάς κάνει να στρεφόμαστε στο «εγώ
μας». Για αυτό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πρέπει να προσπαθούμε να εξισορροπήσουμε
την κατάσταση διδάσκοντας στα παιδιά μας κάποιες αρχές ώστε να συμβαδίζουν με
το «εμείς» . Ποιες <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αρχές είναι όμως αυτές;
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: 18.15pt; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #4a391a; font-size: 12.0pt;"> Να ξεκινήσουμε από την γενική παραδοχή ότι πρέπει να
αναπτύξουν τα παιδιά μας όλες τις αρετές Ένα παιδί που τις αναπτύσσει γίνεται
ευτυχισμένο όχι μόνο ως παιδί αλλά και ως ενήλικας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: 18.15pt; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #4a391a; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ο Αριστοτέλης
περιέγραψε τις αρετές, όπως αυτές ανταποκρίνονται στα τρία μέρη της ψυχής.Αναφέρει ότι η ψυχή αποτελείται από το Επιθυμητικό που έχει σχέση με το πώς διδάσκουμε το σώμα
μας να λειτουργεί , το Θυμοειδές <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που
έχει σχέση με τα συναισθήματά μας , και τέλος το Λογιστικό που αφορά τη σκέψη,
τη λογική. Αυτά τα τρία μέρη της ψυχής όταν λειτουργούν σε ισορροπία τότε μας οδηγούν
στο να είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι καθώς η ψυχή μας ικανοποιείται. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: 6.05pt; mso-outline-level: 5; text-align: center; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #4a391a; font-size: 12.0pt;">Οι πέντε αρετές που
ρυθμίζουν την ψυχή ενός παιδιού<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #4a391a; font-size: 12.0pt;"> Ένα παιδί για να μπορεί να είναι
ισορροπημένο πρέπει να το καθοδηγήσουμε στην <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">εγκράτεια </b><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Να του μάθουμε να επιλέγει
αυτά που μπορεί να έχει και να μην απαιτεί περισσότερα από όσα μπορεί να έχει. Για
να φτάσει εκεί πρέπει να μάθει τι είναι επιθυμία και τι ανάγκη και να τα
ξεχωρίζει. Τότε θα μπορεί να λειτουργήσει και σε ένα περιβάλλον όπου όσα βλέπει
δεν θα το κάνουν να ζηλεύει .Για να το κάνει όμως αυτό πρέπει να έχει τη <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">φρόνηση </b>για να το κάνει<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">.</b>. Να <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έχει μάθει να εξετάζει όλα τα δεδομένα και να
παίρνει σωστές αποφάσεις.Αυτή είναι που θα το βοηθήσει ώστε να μελετά τα πάντα
και να κάνει κάθε βήμα στη ζωή του βασισμένος στις δυνατότητες της ψυχής του. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #4a391a; font-size: 12.0pt;">Το να κάνεις ένα βήμα κάθε φορά για να
κατακτήσεις τα όνειρά σου απαιτεί <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">πραότητα</b>.
Πρέπει λοιπόν να του μάθουμε να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι
ψύχραιμο και να μην παρασύρεται από την οργή του. Η οργή το μπερδεύει το οδηγεί
να κάνει περισσότερα λάθη στις επιλογές του και να χάνεται σε δρόμους που δεν
οδηγούν πουθενά. Με την πραότητα , τη φρόνηση και την εγκράτεια θα δυναμώσει την
ψυχή του, θα έχει αποκτήσει τις βάσεις για να πετύχει τα όνειρά του, για να
αντιμετωπίσει κάθε δυσκολία που θα παρουσιαστεί αλλά και να βρει τον τρόπο να
αντιμετωπίζει και τον πιο κακοπροαίρετο άνθρωπο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #4a391a; font-size: 12.0pt;">Πού πάνω όμως «πατούν» αυτές οι αρετές
για να αναπτυχθούν;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #4a391a; font-size: 12.0pt;"> Αν ένα παιδί έχει διδαχθεί να
σέβεται τον διπλανό του και να αποδίδει στον εαυτό του <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αλλά και στον άλλο αυτό που πραγματικά
αξίζει, τότε γίνεται</span><span style="font-size: 12.0pt;"> <b>δίκαιο</b>.</span><span style="color: #4a391a; font-size: 12.0pt;"> Ένα δίκαιο παιδί δεν λέει ψέματα, δεν εξαπατά ούτε κοροϊδεύει τους
άλλους. Η δικαιοσύνη οδηγεί το παιδί να σέβεται κάθε άλλο παιδί δίπλα του, να
κατανοεί την ιδιαίτερη φύση του καθενός και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το οδηγεί να τηρεί τους κανόνες της ευπρέπειας
και του σεβασμού. Ένα παιδί που είναι δίκαιο μαθαίνει να είναι <b>μεγαλόψυχο</b>.
Δεν γίνεται μίζερο, συγχωρεί τους άλλους αντιμετωπίζοντάς τους ως ίσους και
μαθαίνει να χειρίζεται δύσκολους ανθρώπους. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #4a391a; font-size: 12.0pt;">Ένα παιδί που μεγαλώνει έχοντας πάρει
αυτές τις αρχές από την οικογένειά του, που τα μέλη της είναι τα πρότυπά του,
μαθαίνει να μπαίνει «στα παπούτσια του άλλου» Αποκτά ενσυναίσθηση και αυτή είναι
που οδηγεί ένα παιδί να αποκτήσει ευγένεια. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #4a391a; font-size: 12.0pt;">Όταν ένα παιδί μεγαλώνει μαθαίνοντας να
ναι μεγαλόψυχο, δίκαιο,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να δείχνει κατανόηση,
να είναι γενναιόδωρο, γενναίο, ξέρει να σκέφτεται και να αντιδρά με φρόνηση και
πραότητα, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τότε στο μέλλον σίγουρα δεν θα
ναι ποτέ μίζερο, σκληρό, άδικο , περιφρονητικό.Τότε θα ναι πραγματικά
ισορροπημενος και ευτυχισμένος ενήλικας..΄<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #4a391a; font-size: 12.0pt;">Η δουλειά ενός γονέα δεν ήταν ποτέ
εύκολη. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτός είναι ο ρόλος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μας. Να κάνουμε τα παιδιά μας ευτυχισμένα και
για να το πετύχουμε πρέπει να τα βοηθήσουμε, να τους διδάξουμε όλα όσα
αναφέρθηκαν παραπάνω και αυτά να γίνουν καθημερινή συνήθεια. Η ευτυχία είναι αποτέλεσμα όσων
πράττουμε και πρέπει να τα μάθουμε να πράττουν σωστά για να είναι ευτυχισμένα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #4a391a; font-size: 12.0pt;">Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ είπε κάποτε: «Όλα τα
σπουδαία πράγματα είναι απλά, και τα περισσότερα μπορούν να εκφραστούν με μια
λέξη: ελευθερία, δικαιοσύνη, τιμή, καθήκον, ελπίδα» και αυτά τα σπουδαία
πράγματα πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά μας για να έχουμε σπουδαίους Ανθρώπους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br /></div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-56057785129512720402019-03-14T22:01:00.001+02:002019-03-14T22:26:59.559+02:00«ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ». Ένας μοναδικός φορέας στη Βέροια που αγκαλιάζει με αγάπη παιδιά και οικογένειες..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-NOO29uebk24/XIqybSAghZI/AAAAAAAABAI/oCG3Z9v1C9wvs1JUyhLuJY_f79jeuxr2QCLcBGAs/s1600/%25CF%2580%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25B1%2B%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1%2B%25CF%2584%25CE%25BF%2B%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25B9.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="600" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-NOO29uebk24/XIqybSAghZI/AAAAAAAABAI/oCG3Z9v1C9wvs1JUyhLuJY_f79jeuxr2QCLcBGAs/s320/%25CF%2580%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25B1%2B%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1%2B%25CF%2584%25CE%25BF%2B%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25B9.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
«Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ είναι «αυτοφυής» Οργανισμός.</div>
<div class="MsoNormal">
Γεννήθηκε από την κρίση της υπόθεσης του μικρού ΑΛΕΞ απαντώντας στο πρόβλημα της
παραβατικής εκτροπής παραμελημένων και κακοποιημένων παιδιών, γεγονός που
εξηγεί τη γρήγορη και μεγάλη κοινωνική αποδοχή της .</div>
<div class="MsoNormal">
Έχει έδρα στη Βέροια
Ημαθίας. </div>
<div class="MsoNormal">
Είναι ένα σωματείο μη
κερδοσκοπικού χαρακτήρα και ειδικά πιστοποιημένος φορέας παροχής υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας
που στηρίζεται στον εθελοντισμό. </div>
<div class="MsoNormal">
Οι πόροι του φορέα προέρχονται κυρίως από δωρεές και δικές του
δράσεις. </div>
<div class="MsoNormal">
Ιδρύθηκε το 2008 με στόχο και
σκοπό να φροντίζει και να προστατεύει παιδιά που βρίσκονται σε ανάγκη και σε
κίνδυνο όπως παιδιά ορφανά, παραμελημένα, κακοποιημένα καθώς και εγκαταλειμμένα παιδιά.</div>
<div class="MsoNormal">
Η «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ
ΠΑΙΔΙ» εργάζεται εχέμυθα και
αποτελεσματικά, διαλύοντας προκαταλήψεις. Κινητοποιεί επίσης μεγάλο αριθμό
εθελοντών για όλες τις δομές και στα
πλαίσια της δράσης της εφαρμόζει
καινοτόμες μεθόδους ανίχνευσης της κακοποίησης, φέρνοντας καλές πρακτικές από
την Ελλάδα και από το εξωτερικό. Σημαντικότερο επίσης είναι ότι παρέχει εξατομικευμένη, εξειδικευμένη και
ολοκληρωμένη φροντίδα στα παιδιά και στους νέους που προστατεύει.</div>
<div class="MsoNormal">
Στο Ανθρώπινο δυναμικό της Πρωτοβουλίας για το Παιδί
υπάρχουν ως εργαζόμενοι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>21 άτομα που
είναι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Επιστημονικό κυρίως <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προσωπικό <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και 21 άτομα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ως <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βοηθητικό.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Μεγάλη δύναμη της Πρωτοβουλίας είναι οι Εθελοντές της. 250 <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εθελοντές διαφόρων τομέων<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και 170 εθελοντών εμπορικής δραστηριότητας
που το 2017-2018 πρόσφεραν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>45.000 ώρες εθελοντικής
εργασίας. 70 Παιδιά φιλοξενήθηκαν ( αναφορά στην ίδια περίοδο και αυτό συνολικά
για όλα τα παιδιά σημαίνει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>16.320 μέρες
φιλοξενίας για το σύνολο των παιδιών. Οι Μερίδες ζεστού φαγητού που
προσφέρθηκαν ήταν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>47.820 ενώ η σταθερή
βοήθεια σε οικογένειες αφορούσε 74 στο σύνολό τους το συγκεκριμένο έτοις.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πέρα όμως από τις σταθερές δομές δέχθηκαν
συμβουλευτική, ψυχοκοινωνική και υλική υποστήριξη: 567 άτομα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
«Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ» <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έχει
Διεθνή δικτύωση<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σταθερή συνεργασία με τους φορείς <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">National Child Advocasy Center, Huntsville
Alabama-USA<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Caritas / Kinderdorf / Irschenberg /
Deutschland<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>New York
State Coalition Against Sexual Assault, Albany NY<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
Η Κοινωνική αποστολή της Πρωτοβουλίας <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι πολυδιάστατη και πραγματικά αγγίζει ένα
μεγάλο φάσμα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κοινωνικής προσφοράς.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ωφελούμενοι</b></div>
<ul style="text-align: left;">
<li><span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span><span style="text-indent: -18pt;">Παιδιά και έφηβοι σε ανάγκη και σε κίνδυνο,
ηλικίας από 6 έως 18 ετών που βρίσκονται σε κίνδυνο και έχουν ανάγκη προστασίας.</span></li>
<li><span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span><span style="text-indent: -18pt;">Οι οικογένειές τους (στήριξη οικογένειας).</span></li>
<li><span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span><span style="text-indent: -18pt;">Παιδιά, έφηβοι και νέοι που χρειάζονται υλική
και ψυχοκοινωνική υποστήριξη</span></li>
<li><span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span><span style="text-indent: -18pt;">Νέοι άνεργοι και άστεγοι που δεν φιλοξενούνται
πλέον στις Δομές.</span></li>
<li><span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span><span style="text-indent: -18pt;">Ευπαθή άτομα θύματα ενδοοικογενειακής βίας.</span></li>
<li><span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span><span style="text-indent: -18pt;">Ευπαθή άτομα και οικογένειες ευρισκόμενοι σε
κατάσταση μεγάλης ένδειας.</span></li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Ανήλικοι παραβάτες.</span></li>
<li>Γενικός πληθυσμός (δράσεις ενημέρωσης, παροχή
συμβουλευτικής).</li>
</ul>
<!--[if !supportLists]--><o:p></o:p><br />
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo4; text-indent: -18.0pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo4; text-indent: -18.0pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo4; text-indent: -18.0pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo4; text-indent: -18.0pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo4; text-indent: -18.0pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo4; text-indent: -18.0pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l1 level1 lfo4; text-indent: -18.0pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Έμμεσα εμπλεκόμενοι – ωφελούμενοι από τις δράσεις</i></b></div>
<ul style="text-align: left;">
<li><span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span><span style="text-indent: -18pt;">Οικογένειες φιλοξενούμενων παιδιών (βελτίωση
κατάστασης - άμβλυνση συνεπειών κακοποίησης και παραμέλησης).</span></li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Εθελοντές (ένταξη στην «οικογένεια» της ΠγτΠ-
επαναθεώρηση ζωής).</span></li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Ανάδοχες οικογένειες («μικρών αναδοχών»).</span></li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Εταίροι δικτύωσης (στελέχη Υπηρεσιών και Φορέων,
που επιμορφώνονταικαι συνεργάζονται).</span></li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Τοπική κοινωνία (λειτουργία της ΠγτΠ και των
Δομών της σαν «κοινωνικού πυκνωτή»).</span></li>
</ul>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l2 level1 lfo5; text-indent: -18.0pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l2 level1 lfo5; text-indent: -18.0pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l2 level1 lfo5; text-indent: -18.0pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Οι Δραστηριότητες και
οι παρεχόμενες υπηρεσίες της Πρωτοβουλίας για το παιδί περιλαμβάνουν τα εξής: <o:p></o:p></b></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l0 level1 lfo8; text-indent: -18.0pt;">
</div>
<ul style="text-align: left;">
<li><span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span><span style="text-indent: -18pt;">Ημερήσια φροντίδα παιδιών σε κίνδυνο (σίτιση,
ιατροφαρμακευτικές υπηρεσίες, δημιουργική απασχόληση, υλική, μαθησιακή, ψυχοκοινωνική,
νομική υποστήριξη, κ.α.).</span></li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Μακρά φιλοξενία παιδιών σε κίνδυνο (επί πλέον
ψυχιατρική παρακολούθηση ,θεραπεία).</span></li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Υποδοχή σε 24ωρη βάση περιστατικών παραμέλησης,
κακοποίησης και εγκατάλειψης ανηλίκων.</span></li>
<li><span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span><span style="text-indent: -18pt;">Στήριξη, ενδυνάμωση ευάλωτων οικογενειών και ατόμων
(παροχή ψυχοκοινωνικής οικονομικής και υλικής βοήθειας , συμβουλευτικής,
ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, κ.α.).</span></li>
<li><span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span><span style="text-indent: -18pt;">Ενημέρωση κοινού σε προβλήματα της κοινωνικής
πραγματικότητας, με διαλέξεις και ημερίδες.</span></li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Επιμόρφωση των στελεχών-εθελοντών.</span></li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Εμπορική δραστηριότητα από το FRONT.</span></li>
</ul>
<!--[if !supportLists]--><o:p></o:p><br />
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo8; text-indent: -18.0pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo8; text-indent: -18.0pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo8; text-indent: -18.0pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l0 level1 lfo8; text-indent: -18.0pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt;">Οι δομές της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<ul style="text-align: left;">
<li><b><i><span style="font-size: 14.0pt;">«Το Σπίτι της Βεργίνας»</span></i></b></li>
</ul>
<div class="MsoNormal">
Ξενώνας μακροχρόνιας φιλοξενίας παιδιών σε κίνδυνο,
δυναμικότητας 26 κλινών (δύο πτέρυγες). </div>
<div class="MsoNormal">
Στην αρχική φάση διαμονής του παιδιού, επιδιώκεται η
εμπέδωση αισθήματος ασφαλείας και η προσαρμογή του στο νέο περιβάλλον . Οι
επαφές, με την Κοινωνική Λειτουργό, την Ψυχολόγο και την Παιδοψυχίατρο του
Σπιτιού, είναι συχνότερες και πιο εντατικές. </div>
<div class="MsoNormal">
Σε δεύτερη φάση, αρχίζει η αντιμετώπιση των συνεπειών της
κακοποίησης/παραμέλησης και η θεραπεία του τραύματος. Σταδιακά και σταθερά τα
άτομα του οικόσιτου προσωπικού (οικόσιτες φροντίστριες) γίνονται τα κύρια
πρόσωπα φροντίδας και αναφοράς του παιδιού.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η λειτουργία του
Σπιτιού ακολουθεί συγκεκριμένους κανόνες διαβίωσης και αρχές συμβίωσης. Οι
αρχές αυτές προωθούν την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών, αλλά και την
αλλαγή στον τρόπο ζωής τους. Στο Σπίτι επικρατεί ένα περιβάλλον σεβασμού της
προσωπικότητας όλων. </div>
<div class="MsoNormal">
Τα παιδιά ακολουθούν ένα σαφές καθημερινό πρόγραμμα. Με την
πάροδο του χρόνου μπορούν να συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωσή του με βάση τις
ανάγκες τους. Το προσωπικό ενισχύει τις δεξιότητες των παιδιών και τα βοηθά να
μάθουν νέες, αποτελώντας το ίδιο ένα πρότυπο συμπεριφοράς. Εν τέλει, στόχος του
προσωπικού είναι να εκπαιδεύσει τα παιδιά σε κοινωνικές δεξιότητες που
διευκολύνουν την καθημερινή τους ζωή και τη συναλλαγή του με άλλους ανθρώπους,
με τελική κατάληξη την επίτευξη της αυτονομίας τους. </div>
<div class="MsoNormal">
Στο Σπίτι ενθαρρύνεται και υποστηρίζεται η ψυχοκοινωνική
ανάπτυξη του παιδιού: η αυτενέργεια, η ανάληψη πρωτοβουλιών από αυτό, η
ανάπτυξη της υπευθυνότητας και της συνέπειας, η προσφορά προς τους άλλους, η
συμμετοχή και η συνεργασία, η επικοινωνία και ο διάλογος για τη διεκδίκηση των
πραγμάτων που επιθυμεί, ώστε τελικά το παιδί να αποκτήσει αυτοεκτίμηση και
αξιοπρέπεια και να γίνει αυτόνομο, λειτουργικό και χρήσιμο μέλος της κοινωνίας.
Κατά την διαμονή ενός παιδιού στο Σπίτι της Βεργίνας, οι δεσμοί με τη βιολογική
οικογένεια διατηρούνται και υποστηρίζονται, εφόσον αυτοί δεν είναι επιζήμιοι
για την ψυχοκοινωνική ανάπτυξή του, ή δεν έχει επιτραπεί αυτό από τη σχετική
δικαστική απόφαση</div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<ul style="text-align: left;">
<li><b><span style="font-size: 14.0pt;">«Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας της Βέροιας και στήριξης
οικογένειας»</span></b></li>
</ul>
<div class="MsoNormal">
Παρέχει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ημερήσια κοινωνική<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>φροντίδα σε παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο,
δυναμικότητας 40 θέσεων. </div>
<div class="MsoNormal">
Στο Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας της Βέροιας, γίνονται δεκτά
παιδιά και των δύο φύλων, ηλικίας 6-18 ετών που βρίσκονται σε ανάγκη ή και σε
κίνδυνο (παραμελημένα, κακοποιημένα ή ορφανά παιδιά, που προέρχονται από
δυσλειτουργικές ή διαλυμένες οικογένειες και βιώνουν περιθωριοποίηση, απόρριψη,
σωματική, ψυχολογική και σεξουαλική βία), και υποστηρίζονται οι οικογένειές
τους. Η δυναμικότητα του Κέντρου είναι 40 παιδιά. </div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Στόχοι λειτουργίας</b></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l4 level1 lfo3; text-indent: -18.0pt;">
</div>
<ul style="text-align: left;">
<li><span style="text-indent: -18pt;">Προστασία και φροντίδα παιδιών σε κίνδυνο</span></li>
<li>Το Κέντρο παρέχει ημερήσια-ανοικτή κοινωνική
φροντίδα με σκοπό:</li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Το σπάσιμο του φαύλου κύκλου της βίας με την
ανάσχεση της ροής παιδιών από τη δυσλειτουργική οικογένεια και το κακοποιητικό
περιβάλλον στο περιθώριο και την παραβατικότητα.</span></li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Την αλλαγή κατάστασης κινδύνου των ωφελούμενων
και τη μετάβαση από την κατάσταση υψηλού σε αυτή μηδενικού κινδύνου, με
άρση-άμβλυνση των παραγόντων που τη συνιστούν.</span></li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Την κοινωνική ένταξη και την εμπέδωση υγιούς
συστήματος αξιών με την ένταξη σε σταθερό περιβάλλον, την ανάπτυξη σταθερών και
υγιών σχέσεων, την καλλιέργεια του δυναμικού και των δεξιοτήτων των παιδιών.</span></li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Τη θεραπεία τραύματος με τη συστηματική
προσπάθεια θεραπείας του τραύματος από την κακομεταχείριση, με παιδαγωγικά μέσα
και ψυχοθεραπεία, σε συνεργασία με το Κέντρο Θεραπείας Τραύματος της Βέροιας.</span></li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Στήριξη της οικογένειας Βοήθεια μελών της
οικογένειας που αποτελούν υποστηρικτικά πρόσωπα για τα παιδιά, προς άρση των
αιτιών που δημιουργούν την οικογενειακή δυσλειτουργία.</span></li>
</ul>
<!--[if !supportLists]--><br />
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 18.0pt;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Εμβέλεια</u></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u><o:p></o:p></u></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Περιφερειακή ενότητα <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ημαθίας
και περιοχές της Πέλλας και της Πιερίας.</i></b></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<ul style="text-align: left;">
<li><b><span style="font-size: 14.0pt;">«Κέντρο Αναφοράς και Παροχής Συμβουλευτικής της
Βέροιας»</span></b></li>
</ul>
<div class="MsoNormal">
Ανάληψη περιστατικών μετά από αναφορές και καταγγελίες.
Σημαντικό είναι πως οι αναφορές μπορεί να είναι και ανώνυμες. Παρέχουν
συμβουλευτική, υλική και ψυχοκοινωνική υποστήριξης σε 400-450 ευάλωτα άτομα
ετησίως από τον γενικό πληθυσμό.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το Κέντρο Αναφοράς
και Παροχής Συμβουλευτικής έχει σαν στόχο: </div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l6 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;">
</div>
<ul style="text-align: left;">
<li><span style="text-indent: -18pt;">Την υποδοχή περιστατικών κακοποίησης-παραμέλησης
παιδιών και τη λήψη άμεσων μέτρων αντιμετώπισης.</span></li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Την υποστήριξη ευάλωτων ατόμων και οικογενειών
με παροχή υλικής, ψυχολογικής, ιατρικής, φαρμακευτικής, ψυχιατρικής βοήθειας
και συμβουλευτικής.</span></li>
<li><span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span><span style="text-indent: -18pt;">Την ενημέρωση του γενικού πληθυσμού σε θέματα
σχετικά με την ενδοοικογενειακή βία, την καταπολέμηση των διακρίσεων και την
αντιμετώπιση σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων.</span></li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Το Κέντρο δέχεται προς υποστήριξη κάθε άτομο που
καταφεύγει σε αυτό, χωρίς διάκριση ηλικίας, φύλου, θρησκείας, εθνικότητας,
καταγωγής.</span></li>
</ul>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Λειτουργεί κανονικά,
τις εργάσιμες μέρες και ώρες και έκτακτα, με εκτροπή των εισερχόμενων κλήσεων,
24 ώρες/24ωρο, 7μέρες/εβδομάδα, 365 μέρες/έτος.</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το Τμήμα Παροχής
Συμβουλευτικής λειτουργεί τις εργάσιμες μέρες και ώρες. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<ul style="text-align: left;">
<li><b><span style="font-size: 14.0pt;">«Κέντρο Θεραπείας Τραύματος της Βέροιας»</span></b></li>
</ul>
Το κέντρο ειδικεύεται στην ανίχνευση και τεκμηρίωση της
κακοποίησης, ιδίως της σεξουαλικής. Μετά την τεκμηρίωση της κακοποίησης γίνεται
συστηματική, εντατική, θεραπεία του προκληθέντος τραύματος από ειδική
επιστημονική ομάδα.<br />
<div class="MsoNormal">
Το Κέντρο Θεραπείας Τραύματος ασχολείται: </div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l3 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
</div>
<ul style="text-align: left;">
<li><span style="text-indent: -18pt;">Με την ψυχοθεραπεία των παιδιών-θυμάτων
κακομεταχείρισης, ιδιαίτερα σεξουαλικής κακοποίησης, που φιλοξενούνται στο
Σπίτι της Βεργίνας ή στο Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας της Βέροιας.</span></li>
<li><span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span><span style="text-indent: -18pt;">Με την ψυχοθεραπεία ατόμων-θυμάτων βίας, που δεν
είναι φιλοξενούμενα.</span></li>
</ul>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l3 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt;">«Στέγη ημιαυτόνομης διαβίωσης νέων της Βέροιας»<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
Στέγαση, σίτιση, υποστήριξη 6 νέων για ορισμένο χρονικό
διάστημα, μέχρι την κοινωνική ένταξη.</div>
<div class="MsoNormal">
Στη Στέγη Ημιαυτόνομης Διαβίωσης της Βέροιας, γίνονται
δεκτοί έφηβοι και νέοι και των δύο φύλων, ηλικίας άνω των 16 ετών, που
προέρχονται από δυσλειτουργικές οικογένειες ή φιλοξενούνται σε δομές παιδικής
προστασίας<br />
<br />
Δίνει στους
ωφελούμενούς της τη δυνατότητα:</div>
<ul style="text-align: left;">
<li><span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span><span style="text-indent: -18pt;">Να ζήσουν ένα διάστημα προσαρμογής στην
οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα, σε περιβάλλον προστασίας και
υποστήριξης.</span></li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Να αναπτύξουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες και
να κατακτήσουν την αυτονομία τους.</span></li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Να δεχθούν συστηματική βοήθεια από εργασιακό
σύμβουλο, προκειμένου να κατευθυνθούν αποτελεσματικά στην αγορά εργασίας.</span></li>
<li>Να αποφύγουν την απότομη και χωρίς προϋποθέσεις
έξοδό τους από την προστατευόμενη διαβίωση, με κίνδυνο την υποτροπή του
τραύματος, την περιθωριοποίηση, την διολίσθηση σε παραβατική συμπεριφορά και
τον κοινωνικό και οικονομικό αποκλεισμό.</li>
<li><span style="text-indent: -18pt;">Να ολοκληρώσουν νωρίτερα τον κύκλο της
προστατευόμενης διαβίωσης (σε ηλικία 16 ετών), ώστε να ελαχιστοποιηθεί η
πιθανότητα ιδρυματοποίησης.</span></li>
</ul>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η Στέγη Ημιαυτόνομης
Διαβίωσης διασφαλίζει το έργο που προηγήθηκε στις δομές, συμβάλλοντας στην
ομαλή ένταξη των ωφελούμενων, μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα.</div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<ul style="text-align: left;">
<li><b><span style="font-size: 14.0pt;">«FRONT»-Το Πολυδραστικό Κέντρο της Βεργίνας</span></b></li>
</ul>
<div class="MsoNormal">
Είναι το κέντρο ανάπτυξης δράσεων εθελοντισμού. Είναι έδρα
της ομάδας κατασκευών-δημιουργικού & <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πωλητήριο.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 279.0pt;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt;">Γεωγραφική θέση δραστηριοποίησης –
εμβέλεια δομών<span style="mso-tab-count: 1;"> </span></span></b><br />
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt;"><span style="mso-tab-count: 1;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt;">Για την Ημερήσια Φροντίδα, το Συμβουλευτικό Κέντρο και
το FRONT<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoListParagraph" style="mso-list: l5 level1 lfo7; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Περιφερειακή
Ενότητα Ημαθίας και παρυφές γειτονικών Νομών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας<o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt;">Για την μακροχρόνια φιλοξενία.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoListParagraph" style="mso-list: l5 level1 lfo7; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]-->Επικράτεια<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt;">Για το Κέντρο Θεραπείας Τραύματος.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l5 level1 lfo7; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]-->Βόρεια Ελλάδα</div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u><span style="font-size: 12.0pt;">ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ
ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ.<o:p></o:p></span></u></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt;">«ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ»<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
Βέροια, </div>
<div class="MsoNormal">
Λεωφ. Ανοίξεως 19 </div>
<div class="MsoNormal">
ΤΚ<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"> 59131 <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
Τηλέφωνο<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">
2331029571 <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Fax
2331029571 e-mail: </span><a href="mailto:administration@propaidi.org"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">administration@propaidi.org</span></a></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-size: 12.0pt;">ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ ( ΚΑΙ ΑΝΩΝΥΜΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ) <o:p></o:p></span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
Βέροια, </div>
<div class="MsoNormal">
Βενιζέλου 46</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΤΚ 59131 </div>
<div class="MsoNormal">
Τηλέφωνο<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">
2331023700 Fax 2331023700 <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">e-mail: </span><a href="mailto:consultingcenter@propaidi.org"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">consultingcenter@propaidi.org</span></a><br />
<a href="mailto:consultingcenter@propaidi.org"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><br /></span></a></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt;">ΠΑΡΟΧΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
Βέροια, </div>
<div class="MsoNormal">
Βενιζέλου 46</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΤΚ 59131 </div>
<div class="MsoNormal">
Τηλέφωνο 2331023700 <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Fax</span> 2331023700 </div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">e</span>-<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mail</span>: <a href="mailto:consultingcenter@propaidi.org"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">consultingcenter</span>@<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">propaidi</span>.<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">org</span></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt;">ΚΗΦ( ΚΕΝΤΡΟ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ): Βέροια, <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
οδός Σ. Πέτρουλα 7 και Χρ. Σμύρνης </div>
<div class="MsoNormal">
ΤΚ 59132 </div>
<div class="MsoNormal">
Τηλέφωνο & <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Fax</span> 2331072303 </div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">e</span>-<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mail</span>: <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><a href="mailto:daycenter@propaidi.org">daycenter@propaidi.org</a></span><br />
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><a href="mailto:daycenter@propaidi.org"><br /></a></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt;">ΣτΒ: ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΒΕΡΓΙΝΑΣ<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Βεργίνα, </div>
<div class="MsoNormal">
οδός Βασ. Βεργίνας ΤΚ 59031</div>
<div class="MsoNormal">
.Τηλέφωνο<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">
2331092870. Fax: 2331092850</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>e-mail: <a href="mailto:verginahome@propaidi.org">verginahome@propaidi.org</a></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt;">Πώς μπορείτε να βοηθήσετε<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Η «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ
ΠΑΙΔΙ»</b> χρειάζεται και τη δική μας στήριξη. Για δωρεές μπορείτε να βοηθήσετε
μέσω των εξής λογαριασμών.<br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΙΒΑΝ
GR32 0171 2100 0062 1004 0035 547 BIC PIRBGRAA <o:p></o:p></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ IBAN
GR40 0110 3250 0000 3254 8060 261 BIC ETHNGRAA <o:p></o:p></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">ALPHA IBAN GR34 0140 5370 5370 0200 2000 804
BIC CRBAGRAA <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">EUROBANK GR47 02606830000080200693926 BIC
ERBKGRAA<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Μπορείτε να δείτε περισσότερα εδώ <a href="http://www.propaidigr.org/el/node/807" target="_blank">ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ</a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br /></div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-19769704433553632592018-11-14T23:29:00.001+02:002018-11-14T23:46:42.097+02:00Σύγκριση της θεωρίας Πολλαπλής Νοημοσύνης με την παραδοσιακή θεωρία νοημοσύνης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-jeYnuyr_0AU/W-yTrGiTfbI/AAAAAAAAA3I/3PTVTHdGDqEBIwfbRhU1yzFZD3TNoAuNACLcBGAs/s1600/%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2588%25CE%25B7.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="342" data-original-width="500" height="218" src="https://2.bp.blogspot.com/-jeYnuyr_0AU/W-yTrGiTfbI/AAAAAAAAA3I/3PTVTHdGDqEBIwfbRhU1yzFZD3TNoAuNACLcBGAs/s320/%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2588%25CE%25B7.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: black; font-size: 12.0pt;">Η θεωρία της πολλαπλής
νοημοσύνης, την οποία ο Gardner έχει εισάγει και μελετήσει, κερδίζει όλο και
περισσότερους εκπαιδευτικούς καθώς γνωρίζουν πως η μάθηση είναι πολυδιάστατη
και δεν υπάρχει ένας μόνο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι μαθαίνουν. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: black; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η βάση της θεωρίας είναι πως ο καθένας
έχει το δικό του συναισθηματικό, περιβαλλοντικό και βιολογικό τρόπο να
προσεγγίζει τη μάθηση και πάνω σε αυτή πρέπει να δημιουργηθεί και να
προσαρμοστεί η διδακτική μεθοδολογία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: black; font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: black; font-size: 12.0pt;"><i>Λίγα λόγια για τον καθηγητή Howard Gardne</i>r<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: black; font-size: 12.0pt;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: black; font-size: 12.0pt;"> Ο Howard Gardner, είναι
καθηγητής της Γνωσιακής Επιστήμης και της Παιδαγωγικής (</span><span lang="EN-US" style="color: black; font-size: 12.0pt;">professor</span><span lang="EN-US" style="color: black; font-size: 12.0pt;"> </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-size: 12.0pt;">of</span><span lang="EN-US" style="color: black; font-size: 12.0pt;"> </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-size: 12.0pt;">Cognition</span><span lang="EN-US" style="color: black; font-size: 12.0pt;"> </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-size: 12.0pt;">and</span><span lang="EN-US" style="color: black; font-size: 12.0pt;"> </span><span lang="EN-US" style="color: black; font-size: 12.0pt;">Education</span><span style="color: black; font-size: 12.0pt;">) στο Πανεπιστήμιο του</span><span lang="EN-US" style="color: black; font-size: 12.0pt;">Harvard</span><span style="color: black; font-size: 12.0pt;"> ενώ ταυτόχρονα είναι επισκέπτης καθηγητής
της Νευρολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστόνης.Ο Gardner</span><span style="font-size: 12pt;"> έχει γράψει περισσότερα από 34 βιβλία, εκατοντάδες άρθρα και έχει αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας από 24 Πανεπιστήμια ανά τον
κόσμο. Έχει στο ενεργητικό του πάνω από
20 βραβεία και τιμητικές διακρίσεις για τις εργασίες του.Επιστήμονες που
διαφωνούν με τη θεωρία του και ασκούν
κριτική αναγνωρίζουν τη συμβολή του στο τομέα της</span><span lang="EN-GB" style="font-size: 12pt;"> </span><span style="font-size: 12pt;">της
Αναπτυξιακής Ψυχολογίας, της Νευροψυχολογίας, της Παιδαγωγικής, της Ηθικής και
άλλων Κοινωνικών Επιστημών. Θεωρείται ένας από τους 100 διανοούμενους που έχουν
ασκήσει τη μεγαλύτερη επίδραση στον πλανήτη και η πιο σημαντική προσωπικότητα
στη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης εκπαιδευτικής θεωρίας μετά τον</span><span lang="EN-GB" style="font-size: 12pt;"> </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt;">John Dewey</span><span style="font-size: 12pt;">.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 6.0pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Οι διαφορές της θεωρίας του Gardner(
πολλαπλή νοημοσύνη) με την παραδοσιακή θεωρία μάθησης<o:p></o:p></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 6.0pt; text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 12.0pt;">ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 36.0pt; margin-right: 0cm; margin-top: 6.0pt; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="color: black; font-family: "symbol"; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="color: black; font-size: 12.0pt;">Η νοημοσύνη μετριέται με ερωτήσεις σύντομης απάντησης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 36.0pt; margin-right: 0cm; margin-top: 6.0pt; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="color: black; font-family: "symbol"; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="color: black; font-size: 12.0pt;">Οι άνθρωποι γεννιούνται με ένα σταθερό ποσό νοημοσύνης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 36.0pt; margin-right: 0cm; margin-top: 6.0pt; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="color: black; font-family: "symbol"; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="color: black; font-size: 12.0pt;">Το επίπεδο νοημοσύνης δεν αλλάζει σε όλη τη διάρκεια
ζωής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 36.0pt; margin-right: 0cm; margin-top: 6.0pt; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="color: black; font-family: "symbol"; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="color: black; font-size: 12.0pt;">Η νοημοσύνη περιλαμβάνει τη λογική και λεκτική
ικανότητα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<br />
<ul style="text-align: left;">
<li><span style="color: black; font-family: "symbol"; font-size: 12pt; text-indent: -18pt;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font-family: "times new roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span></span></span><span style="color: black; font-size: 12pt; text-indent: -18pt;">Οι δάσκαλοι διδάσκουν το ίδιο εκπαιδευτικό υλικό με
την ίδια μέθοδο σε όλους τους μαθητές τους και κάνουν την ίδια αξιολόγηση περιμένοντας ένα και μοναδικό αποτέλεσμα</span></li>
<li><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "symbol"; font-size: 12pt; text-indent: -18pt;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font-family: "times new roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span></span><span style="color: black; font-size: 12pt; text-indent: -18pt;">Οι δάσκαλοι διδάσκουν ένα θέμα ή ένα αντικείμενο χωρίς να εμπλέκουν πολλά μέσα και χωρίς να χρησιμοποιούν πολλές διδακτικές πρακτικές.</span></li>
</ul>
<!--[if !supportLists]--></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: black; font-size: 12.0pt;">ΘΕΩΡΙΑ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ
ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l1 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;">
</div>
<ul style="text-align: left;">
<li>·<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span><span style="font-size: 12pt; text-indent: -18pt;">Η αξιολόγηση της πολλαπλής νοημοσύνης μπορεί να
ενθαρρύνει μορφές εκμάθησης και επίλυσης προβλήματος καθώς ερωτήσεις
σύντομης απάντησης δε χρησιμοποιούνται καθώς δεν εκτιμούν την, σε βάθος,
κατανόηση, παρά μόνο τη μνημονική ικανότητα.</span></li>
<li>·<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span><span style="font-size: 12pt; text-indent: -18pt;">Οι άνθρωποι έχουν όλα τα είδη νοημοσύνης, αλλά καθένας
έχει ένα κυρίαρχο που οδηγεί σε ένα μοναδικό συνδυασμό για τον καθένα</span></li>
<li>·<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span><span style="font-size: 12pt; text-indent: -18pt;">Μπορούμε όλοι να βελτιώσουμε κάθε μια από τις
νοημοσύνες, αν και μερικοί άνθρωποι θα βελτιωθούν ευκολότερα σε μια περιοχή
νοημοσύνης απ' ό,τι σε άλλες.</span></li>
<li>·<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span><span style="font-size: 12pt; text-indent: -18pt;">Οι δάσκαλοι διδάσκουν και αξιολογούν διαφορετικά τους
μαθητές τους βασισμένοι στις μεμονωμένες διανοητικές δυνάμεις και αδυναμίες
τους.</span></li>
<li>·<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span><span style="font-size: 12pt; text-indent: -18pt;">Οι δάσκαλοι δομούν τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες
γύρω από ένα θέμα και συνδέουν μεταξύ τους τα διδακτικά αντικείμενα. Έτσι
επιτρέπουν στους μαθητές να δείξουν τις γνώσεις τους με πολλούς τρόπους.</span></li>
</ul>
<!--[if !supportLists]--><br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: black; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η Θεωρία της Πολλαπλής νοημοσύνης έχει
δεχτεί αρνητική κριτική τόσο για τον αν υπάρχει πολλαπλή νοημοσύνη( πχ. κάποιοι
την κιναισθητική νοημοσύνη την ονομάζουν "ταλέντο") όσο και αν είναι εφικτό μια
θεωρία μάθησης (και η βασισμένη σε αυτή διδακτική μεθοδολογία) μπορούν να
εφαρμοστούν σε τάξεις των 20 και άνω μαθητών καθώς, όχι μόνο δεν υπάρχει υποδομή
στα σχολεία για την ανάπτυξη όλων των τομέων της νοημοσύνης, αλλά και λόγω του
ότι απαιτεί μια μορφή διαφοροποιημένης διδασκαλίας που -λόγω του σχεδιασμού της- μπορεί να εφαρμοστεί σε τάξεις με πολύ μικρότερο αριθμό μαθητών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: black; font-size: 12.0pt;"> Το βέβαιο είναι ότι
πολλοί εκπαιδευτικοί προσαρμόζουν όσο μπορούν τη διδασκαλία τους κάνοντας χρήση
όλων και περισσότερων μέσων( οπτικοποίηση, μουσική, χάρτες , διαγράμματα, κλπ,)
ώστε να επηρεάζουν και να διευκολύνουν τη μάθηση για όλους τους μαθητές
αφού ο τρόπος μάθησης ενός μαθητή είναι συνδυασμός όλων των τύπων
νοημοσύνης (αλλά ένας είναι πάντα ο κυρίαρχος).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: black; font-size: 12.0pt;"> Έχει αποδειχθεί ότι
μαθαίνουμε ό,τι πραγματικά μας ενδιαφέρει και για να μάθουμε, ο τρόπος με
τον οποίο παρουσιάζεται το μήνυμα θα πρέπει να είναι τέτοιος που θα μας
προκαλέσει να συμμετέχουμε ενεργά στη διαδικασία μάθησης. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: black; font-size: 12.0pt;">Οι νέες διδακτικές
πρακτικές , που βασίζονται και στην πολλαπλή θεωρία μάθησης καθώς
χρησιμοποιούν πολλούς τρόπους προσέγγισης της γνώσης, είναι μια βάση για αυτό</span><span style="color: black; font-size: 14.0pt;"> .</span><span style="color: black; font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 13.5pt;"><o:p></o:p></span><br />
<span style="color: black; font-size: 14.0pt;"><br /></span>
<span style="font-size: 18.6667px;">Διαβάστε επίσης </span><br />
<a href="https://stashpaideias.blogspot.com/2016/04/gardner.html" target="_blank">Η Θεωρία του Gardner και πως αλλάζει τη διδασκαλία(μέρος α)</a><br />
<br />
<a href="https://stashpaideias.blogspot.com/2016/04/gardner_19.html" target="_blank">Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ειδών νοημοσύνης κατά τον Gardner (β'μέρος</a></div>
<br /></div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-81460969920511940852018-09-28T21:55:00.001+03:002018-09-28T22:25:47.064+03:00«Πνευματιστικά παιχνίδια» που παρασύρουν όλο και περισσότερα παιδιά τα τελευταία χρόνια.Σημάδια ενασχόλησης και αντιμετώπιση.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal">
Το ζήτημα είναι «ευαίσθητο» και πολλές φορές δεν συζητιέται
αλλά ούτε και αναφέρεται. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν υφίσταται.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><img alt="ΣÏεÏική εικÏνα" height="136" src="https://www.cdn.vistano.com/spirituelle-lebensberatung/wp-content/uploads/sites/6/veronica_spiel_mit_dem_feuer.jpg" width="200" />Υπάρχουν πολλά
πνευματιστικά παιχνίδια που διαφημίζονται και πολλά γίνονται μόδα εδώ και
κάποια χρόνια, συνεχίζοντας να κάνουν τον γύρο του διαδικτύου μέσω κάποιων
βίντεο στο you tube και αρκετά από αυτά αναφέρονται στην επίκληση νεκρών (είτε
προσφιλών είτε ξένων προσώπων).</div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δεν θα μπούμε στη
διαδικασία να αναφέρουμε πως παίζονται ή δημιουργούνται καθώς δεν χρειάζεται να
διαφημιστούν αλλά χρειάζεται να γίνει ενημέρωση των γονέων.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για ακόμη ένα ζήτημα που δείχνει
πόσο μεγάλη επιρροή έχει το διαδίκτυο και πόσο εύκολα κάποιες πληροφορίες
μπορούν να διαμοιραστούν χωρίς κανέναν έλεγχο στο τι παρουσιάζουν , σε ποια
ηλικία παρουσιάζουν την πληροφορία και χωρίς κανείς να αναφέρει τις επιπτώσεις
στις παιδικές- εφηβικές ψυχές που θα "τολμήσουν" να παίξουν, Οι μαντικές
αυτες προκλήσεις- μαντικές οδοί πρέπει να οδηγούν ανοιχτά σε συζητήσεις που
αφορούν στο πώς μπορούν να προστατεύσουν τα παιδιά τους οι γονείς ( παιδιά
ηλικίας 11 ετών και άνω)<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Εκείνο που είναι
τρομακτικό σε αυτά τα μαντικά παιχνίδια, είναι ο τρόπος που αντιδρούν παιδιά αν
κάτι δεν πάει καλά κατά το τέλος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ενός
τέτοιου παιχνιδιού όπου το πνεύμα θα πρέπει να …«αποχωρήσει» αλλά για τον α ή β
λόγο δεν αποχωρεί ή γίνει ξαφνική διακοπή του παιχνιδιού που τους οδηγεί σε
φοβίες και άγχος. Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι πως<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τους έχει περάσει -από τα βίντεο που έχουν
αναρτηθεί αλλά και από όλους όσους αναφέρουν ( για τους δικούς τους λόγους) ότι
έχουν δει κάτι (μετά τη συμμετοχή τους σε αυτά) να πιστεύουν πως<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κάτι θα συμβεί, κάτι πολύ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κακό, πως το πνεύμα θα εκδικηθεί, πως θα
συμβούν ανεξήγητα , παράξενα και τρομακτικά πράγματα στο σπίτι αν δεν έχει
λήξει κανονικά το μαντικό παιχνίδι. Ετσι τα παιδιά και οι έφηβοι ,καθώς
επηρεάζονται εύκολα, έχουν άγχος ,αγωνία, τρομοκρατούνται κλαίνε και εμφανίζουν
φόβους που δεν υπήρχαν πριν λίγο καιρό. Ο ψυχισμός του παιδιού που έχει
επηρεαστεί από την επιρροή ενός τέτοιου παιχνιδιού, μπορεί να αλλάξει την
προσωπικότητα και τον τρόπο που δρα και σκέφτεται για αυτό πρέπει να προσέχουμε
τα σημαδια που υποδεικνύουν πως κάτι έχει συμβεί στο παιδί μας.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Σημάδια που θα πρέπει να μας προβληματίσουν:<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(Αναφερόμαστε σε
καταστάσεις που άρχισαν να γίνονται ξαφνικά χωρίς να έχει προϋπάρξει κάτι άλλο
και χωρίς να είναι μια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μόνιμη συνήθεια
του παιδιού.)<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
-Κλειδώνει το δωμάτιό του όταν μπαίνει να διαβάσει<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
-Αργεί να απαντήσει όταν το φωνάζετε και όταν έρχεται είναι
χλωμό και τρομαγμένο<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
- Κλειδώνεται με τους φίλους του στο δωμάτιο χωρίς αιτία<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
-Ζητά να κρατά το φώς στο δωμάτιο αναμμένο ή να κοιμάται και
άλλο πρόσωπο στον ίδιο χώρο<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
-Θεωρεί πως ακούει περίεργους θορύβους και τρομάζει</div>
<div class="MsoNormal">
-Αναφέρει πως κάποιον νιώθει στο δωμάτιο<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
-Φοβάται και το εκφράζει πως κάτι κακό θα συμβεί<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
-Παραμένει για πολύ ώρα άυπνο ή κουκουλώνεται στα σκεπάσματα
για να μη βλέπει.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
-Περνά χρόνο μπροστά από τον υπολογιστή, και ψάχνει θέματα
που δεν θέλει να δείτε<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Τι μπορούμε να κάνουμε αν αντιληφθούμε ότι κάτι δεν πάει
καλά με το παιδί μας:<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
- Πρώτα από όλα μιλήστε με το παιδί σας αμέσως.Ζητήστε του
να σας εμπιστευτεί και να σας πει γιατί νιωθει ή συμπεριφέρεται έτσι.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
- Αφήστε τα κατόπιν να σας μιλήσουν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ανοιχτά και να εκφράσουν τους φόβους τους<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
-Αν σας ρωτήσουν αν πιστεύετε σε πνεύματα ή σε πνευματιστικά
παιχνίδια μην τους μιλήσετε άσχημα ή διακόψετε τη συζήτηση. Συζητήστε.Να σκέφτεστε
μόνο πως κάθε λέξη σας μπορεί να το τρομοκρατήσει ή να το ηρεμήσει και να το
πάρει μακριά από τον κόσμο των πνευματιστικών – μαντικών οδών<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
- Δώστε τους να καταλάβουν ότι μπορούν πάντα να έρχονται σε
σας αν έχουν ανησυχίες και εξηγήστε τους πως μόνο εσείς είστε κατάλληλοι να τα
βοηθήσετε σε κάποιο ζήτημα που τα απασχολεί<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
-Ζητήστε τους να μη συμμετέχουν από περιέργεια σε
καταστάσεις που δεν γνωρίζουν καθώς και να λένε όχι σε πράγματα που αφορούν
μαντικά-πνευματιστικά παιχνίσδια ΄όποιος και αν τα χρησιμοποιεί και ζητήστε
τους, αν αντιληφθούν κάποιο παιδί να προβαίνει σε αυτά, να σας το πουν αμέσως.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
- Εποπτεύστε το καθημερινό πρόγραμμα του παιδιού σας και
κυρίως το πόσες ώρες ασχολείται με το διαδίκτυο,, τι βλέπει( κάνοντας χρήση του
ιστορικού που σας δίνουν οι διάφοροι browser μπορείτε να το ελέγξετε )με ποιους
φίλους συναντιέται καθημερινά, και αν τυχόν ξυπνάει ή μετακινείται κατά τη
διάρκεια της νύχτας εξαιτίας της αυπνίας ή του φόβου</div>
<div class="MsoNormal">
- Συζητήστε με τους δασκάλους και άλλους γονείς. Ίσως
να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έχουν δει κάτι και να μπορείτε να
βοηθήσετε τα παιδιά σας<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Όσοι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>γονείς δεν
μπορούν να χειριστούν τέτοιες καταστάσεις ή χρειάζονται συμβουλές για το πως να
μιλήσουν στο παιδί τους σχετικά με ζητήματα που αφορούν κατάθλιψη, φοβίες , ψυχολογικό εκφοβισμό κλπ, καλό είναι να απευθύνονται άμεσα
και γρήγορα σε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ανθρώπους που
γνωρίζουν.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δεν είναι ντροπή.Αντίθετα.
Είναι ένα σοβαρό χέρι στήριξης και βοήθειας.</div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<div class="MsoNormal">
Γονείς προσοχή στο τι βλέπουν τα παιδιά στο you tube και στο
τι κάνουν..Κάποια παιχνίδια είναι πολύ πιο επικίνδυνα από ό,τι νομίζουμε .ΠΡΟΣΕΞΤΕ τι κάνουν τα παιδιά σας και μην προσπερνάτε απλά και
ελαφριά τη καρδία αν σας πουν (μισοαστεία μισοσοβαρά) ότι ασχολούνται με
πνευματιστικά παιχνίδια που βρήκαν στο διαδίκτυο. Μπορεί για εμάς να είναι
γελοία( ή όχι) αλλά ως ενήλικες ξέρουμε πόσο μπορούν να επηρεάσουν μια παιδική
- εφηβική προσωπικότητα.Να θυμάστε. Πολλές φορές ένα «αθώο» παιχνίδι μπορεί να μην είναι τόσο αθώο για την ψυχή του παιδιού σας.</div>
</div>
<br /></div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-17646524868455241562018-09-09T12:41:00.000+03:002018-09-09T12:45:57.727+03:00Α τάξη Δημοτικού..Σαν από παραμύθι!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ναι.. η Α τάξη είναι τάξη μαγική..Σαν από παραμύθι..Και αυτή είναι η μαγεία της<br />
<img alt="Îεν διαÏίθεÏαι Î±Ï ÏÏμαÏο εναλλακÏÎ¹ÎºÏ ÎºÎµÎ¯Î¼ÎµÎ½Î¿." src="https://scontent-sof1-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/41380316_2286345394726525_471710180740956160_n.jpg?_nc_cat=0&oh=0003b92978f3fb077ae31d951dccc0b8&oe=5C1D625C" />Σεπτέμβριος. Και μια νέα εποχή ξεκινά για τα μικρά παιδιά που θα φοιτήσουν στην Α τάξη του Δημοτικού σχολείου. Αρχή ενός νέου κύκλου ζωής.<br />
<br />
Το μεγάλο κάστρο( Δημοτικό σχολείο) κατακτάται από τους μπόμπιρες των 6 χρόνων.<br />
Λιλιπούτειοι "ιππότες πολιορκητές" ( αγόρια , κορίτσια ) ξεχύνονται σε ένα χώρο που δεν γνωρίζουν και προσπαθούν να γεμίσουν με την παρουσία τους. Τριγυρνούν στoν «άγνωστο τόπο», γνωρίζουν τα...σύνορά του νέου κάστρου, οργανώνουν στρατηγικές και δημιουργούν συμμαχίες για τις νέες εξορμήσεις ( παιχνίδια).<br />
<br />
Για περιορισμό των ελευθεριών τους τις πρώτες πρώτες μέρες ούτε λόγος.<br />
Είναι κυρίαρχοι του χώρου και το ξέρουν όπως το ξέρει ο δάσκαλος/α . Η δε τάξη τις πρώτες μέρες δεν είναι τάξη. Είναι αίθουσα συμβουλίου που μαζεύονται οι ιππότες. Και περνάμε στην πρώτη …συνεδρίαση.. Μαζεύονται οι «ιππότες» άναρχα, παρόλο που το «σάλπισμα»( σφύριχτρα) σημαίνει «παραταχθείτε» και ακολουθούν την «χαραγμένη» πορεία για την τάξη...Πρώτη "συνεδρίαση";;;;;; Από τη μια οι Ιππότες της .."στρογγυλής" τράπεζας έναντι του νεου αρχηγού...ιπποτών (δασκάλου) που προσπαθεί να περιορίσει τις ..."αυθαιρεσίες", να οργανώσει εργασίες, να βάλει μια σειρά. Αποτέλεσμα συνεδρίασης( πρώτης μέρας), σημειώσατε .1.Και πως θα ήταν αλλιώς ? Όταν ο αρχηγός των μικρών ιπποτών έχει απέναντί του 20-25 "μαχητές"που είχαν οργώσει θάλασσες το καλοκαίρι, είχαν κατακτήσει "βουνοκορφές και κάστρα", που νίκησαν "κακούς" με τα ξύλινα σπαθιά τους, είχαν ανακαλύψει νέες περιπέτειες με τα ακούραστα σιδερένια άλογά τους (ποδήλατα), είχαν γεμίσει με τις φωνές τους και τα γέλια τους (ακόμα και με την γκρίνια και τα παραπονά τους) τους χώρους γύρω τους, υπάρχει πιθανότητα να τους επιβληθεί με την πρώτη ; Φευ!!!<br />
Ο αρχηγός των ιπποτών ( ο δάσκαλος) θέλει χρόνο..Λίγο καιρό.. Και αυτή η αναρχία θα μετατραπεί σιγά σιγά σε γόνιμη συνεργασία.<br />
<br />
Και το κάστρο μπαίνει σε ρυθμό και οι ιππότες οργανωμένοι πια μετατρέπονται σε διεκδικητές της γνώσης , της παιδείας, της ελευθερίας, της συνεργασίας..Και η δύναμή τους μεγαλώνει<br />
<br />
Ναι.. η Α τάξη είναι τάξη μοναδική..Σαν από παραμύθι..Και αυτή είναι η μαγεία της<br />
<br />
Καλή αρχή σε όλα τα πρωτάκια που για πρώτη φορά φέτος θα αντικρίσουν το μεγάλο κάστρο, καλή πρόοδο και πολλά χαμόγελα!<br />
<div>
<br /></div>
</div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-6783362518508747522018-08-30T15:11:00.002+03:002018-08-30T15:11:54.156+03:00Φταις...Εγώ , εσύ, εμείς για το πως συμπεριφέρεται ένα παιδί.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-RoafWNTrK28/W4feHxMQq9I/AAAAAAAAAxg/FRY38pICCb4Kz9i5OIJROckGHX8RAgoWQCEwYBhgL/s1600/don_t_want_to_go_to_school_by_vimislikart-d5wux70%2Bq.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="800" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-RoafWNTrK28/W4feHxMQq9I/AAAAAAAAAxg/FRY38pICCb4Kz9i5OIJROckGHX8RAgoWQCEwYBhgL/s320/don_t_want_to_go_to_school_by_vimislikart-d5wux70%2Bq.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: #faf4fa; color: #1e003c; font-family: Calibri; font-size: 16px; font-weight: 700;">
<span style="font-size: 12pt;">Στο αυτοκίνητο καθώς πας στη δουλειά ωρύεσαι και φωνάζεις..Κάποιος σε εμποδίζει και θα αργήσεις.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: #faf4fa; color: #1e003c; font-family: Calibri; font-size: 16px; font-weight: 700;">
<span style="font-size: 12pt;">Σε μια δημόσια Υπηρεσία κάποιος σε καθυστερεί και τα βάζεις μαζί του φωνάζοντας και διεκδικώντας το,... δίκιο σου.<br />Στο δρόμο κουνάς χέρια,φασκελώνεις αν κάποιος απρόσεκτος οδηγός περάσει τη διάβαση χωρίς να σταματήσει.<br />Στο σπίτι φωνάζεις τον /την σύζυγό σου για κάτι που σε ενόχλησε και σε έφερε ...εκτός εαυτού.<br />Σε μια παρέα διαπληκτίζεσαι για τους πολιτικούς,τους δημοσιογράφους ,την πονηρή κοινωνία<br />και πιθανόν λες σε κάποιον που σου λέει δεν είναι σωστό "καλά κάνω" και όλοι κάνουν πίσω στο δικό σου παραλογισμό ..<br />Παρακολουθείς ποδόσφαιρο,τηλεοπτικές συζητήσεις στο σπίτι ,στις καφετέριες ,σε συλλόγους φωνάζοντας ,βρίζοντας,χειρονομώντας και κάπου κάπου σπας και κάποιο μπουκάλι γιατί η ομάδα σου έχασε ..<br />Και όλη αυτή η συμπεριφορά σου επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά και ξανά και ξανά..<br /><br />Κάπου δίπλα σου υπάρχει όμως κάτι που δεν πρόσεξες,που δεν πρόσεξες και που δεν έχει σημασία αν είναι δικό σου ή όχι. Είσαι ένας απρόσεκτος ενήλικας που κοιτάει μόνο τον εαυτό του και τίποτα περισσότερο. Ένας άνθρωπος που δεν βλέπει τι υπάρχει στο οπτικό του πεδίο..Που έχει βάλει παρωπίδες και κοιτάει μόνο πως θα εκτονωθεί.<br />Κοίτα δίπλα σου άνθρωπε .Πάντα δίπλα σου υπάρχει ένα παιδί. ΄Ένα ανθρωπάκι ,πολλές φορές μισό από σένα στο μπόϊ ,που σε κοιτάει απορημένο αλλά εσύ δεν το βλέπεις.<br />Είσαι τεράστιος μπροστά του. Είσαι ενήλικας,είσαι ο γονιός του,ο θείος του,ο φίλος της οικογένειας,ο ξένος που δεν γνωρίζει.Και όμως αυτό το παιδί σε κοιτάει και εσωτερικεύει τη δική σου αντίδρασή σου στο ερέθισμα που σε προκάλεσε να είσαι επιθετικός και βίαιος.<br />Και πάει στο σχολείο ,στη γειτονιά να παίξει ή κάθεται στο σπίτι να διαβάσει ,να μπει στο ίντερνετ,να μιλήσει με ένα φίλο του.<br />Και όταν κάτι τον ενοχλήσει,τότε ακολουθεί εσένα..ΕΣΕΝΑ ΤΟΝ ΕΝΗΛΙΚΑ που αντιδράς με αυτόν τον τρόπο σε κάποιον άλλο.<br />Αν του πούνε κάτι με το οποίο διαφωνεί ,ο παιδικός εγωϊσμός, που είναι πιο ανεπτυγμένος από τον δικό σου και πιο ανεξέλεγκτος καθώς δεν έχει ακόμα αποκτήσει τους μηχανισμούς εκείνους της κριτικής σκέψης αλλά και του ελέγχου των συναισθημάτων που θα του έδιναν την ευκαιρία να σκεφτεί άμεσα τα αποτελέσματα της πράξης του, τον οδηγεί να μιμηθεί τη δική σου συμπεριφορά..<br />Να φωνάξει,να ουρλιάξει,να σπρώξει ,να προσβάλει ,να βρίσει ,να χτυπήσει,να επιτεθεί΄.<br />Και τότε καταλαβαίνει κάτι..Μαθαίνει να ξεχωρίζει που τον παίρνει ο .."τσαμπουκάς".Δεν επιτίθεται σε κάποιον που είναι "ισοδύναμός του"ο οποίος έχει μάθει το παιχνίδι από κάποιον άλλο ενήλικα αλλά επιτίθεται σε κάποιον πιο αδύναμο συναισθηματικά και ψυχικά αλλά και σωματικά...ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΒΙΟ ΑΒΙΩΤΟ..Και μεγαλώνει έτσι .Με αυτή τη συμπεριφορά.Αλλά εσύ ΔΕΝ ΤΗΝ ΒΛΕΠΕΙΣ γιατί είσαι χαμένος μέσα στις προσωπικές σου αγωνίες..<br />Δεν βλέπεις το παιδί του κόσμου σου , πώς αντιδρά στο δρόμο,στις παρέες του,στο σχολείο. Και εσύ συνεχίζεις να αντιδράς σαν να σου ανήκει όλος ο κόσμος.Σαν να σαι εσύ αυτός που έχει δίκιο σε όλα,ο μοναδικός ,και συνεχίζεις να φωνάζεις ,να ωρύεσαι και να μετατρέπεις το θυμό σου σε λεκτική βία ή και σωματική αν δεν συμφωνήσουν μαζί σου σε ό,τι λές και στις επιλογές σου...Θεωρείς τον εαυτό σου αλάθητο και το επιβάλεις με τη βία.Νιώθεις πως είσαι ο Θεός ο ίδιος..Τόση έπαρση και ατομισμός!!! Και το παιδί αυτό σε βλέπει..ΕΣΥ ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙΣ..<br />Και το παιδί μεγαλώνει ,γίνεται έφηβος..Μα τώρα τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα να τα σταματήσεις ΈΣΤΩ και αν το μάθεις. Έστω και αν πέσει στην αντίληψή σου..Τώρα πια σαν έφηβος δεν είναι μόνος. Έχει βρει και άλλους ομοϊδεάτες του.Είναι πια ,4,5,6 και ο ένας παίρνει από τον άλλο "ιδέες"για να κάνουν χειρότερες ..πλάκες.. Η δύναμη των πολλών βλέπεις μάθανε πως νικάει τον έναν..<br />Και έρχεται μια στιγμή που τίποτα δεν μπορεί να διορθώσει αυτό που βλέπεις.Έρχεται η στιγμή που το ξύπνημα από το λήθαργό σου είναι απότομο,βίαιο,δραματικό..ΚΑΙ ΤΟΤΕ?ΤΟΤΕ είναι αργά..Έχεις ήδη καταστρέψει ένα παιδί και το έχεις κάνει ένα μικρό δυνάστη,άκαμπτο, εγωϊστή ,και πάνω από όλα επιθετικό και παραβάτη.<br /><br />Δεν φταίει το παιδί για αυτό που έγινε. ΦΤΑΙΣ εσύ μεγάλε άνθρωπε ,εσύ που κάνεις αυτή την κοινωνία για αυτά τα παιδιά ..Φταις εσύ.Ο γονέας ,ο γείτονας ,ο φίλος,ο ξένος..Φταις εσύ Μεγάλε άνθρωπε που αφήνεις το παιδί να σε βλέπει ,να σε ακούει , φταις εσύ που δεν βάζεις όρια αλλά που τα όρια ΄δεν τα βάζεις πρώτα στον ίδιο σου τον εαυτό..<br />ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ..ΕΜΕΙΣ .και το ΕΜΕΙΣ γίνεται πιο προσωπικό.Είναι πρώτα το ΕΣΥ γιατί δεν έχεις μάθει πως ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΟΥ σε ένα ερέθισμα εσύ τα χειρίζεσαι ΚΑΙ ΕΣΥ δεν ελέγχεις τον εαυτό σου..Υπάρχει και άλλος τρόπος πέρα από την επιθετικότητα.ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΣΕΒΕΣΑΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟ και να σέβεσαι ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΜΠΕΡΟΦΟΡΑΣ..Αν μάθουμε να το κάνουμε τότε και μόνο τότε ίσως αλλαξει ο κόσμος ΜΑΣ..Αλήθεια "Πώς θα αλλάξουμε τον κόσμο αν δεν αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι"(Αλέξανδρος 11 ετών)</span></div>
</div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-83122386779926183722018-02-09T04:57:00.000+02:002018-02-09T05:50:30.142+02:00Περί "αποκριάτικων στολών" των παιδιών, απορίες.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-8DnlmXGwms4/Wn0Nx6VIxYI/AAAAAAAAAo0/ubdFKlsNUXcH1TFmzmPgE0ID1xC_guvhwCLcBGAs/s1600/4912204_orig.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="400" height="200" src="https://4.bp.blogspot.com/-8DnlmXGwms4/Wn0Nx6VIxYI/AAAAAAAAAo0/ubdFKlsNUXcH1TFmzmPgE0ID1xC_guvhwCLcBGAs/s200/4912204_orig.jpg" width="200" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Παρατηρούμε ότι κατά την
περίοδο της Αποκριάς , πολλά παιδιά
επιλέγουν, να ντυθούν παρόμοια με τους
αγαπημένους ήρωές τους<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Στολές των
κοριτσιών κυρίως είναι : Βασιλοπούλες, αστυνομικίνες, τσιγγάνες, πειρατές μάγισσες παραμυθιών , νεράιδες, κλπ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Στολές αγοριών από την άλλη, </span><span style="font-size: 16px;">( ευτυχώς υπάρχουν και στολές ηρώων όπως: Πυροσβέστες, Ρομπέν των Δασών , ή φιγούρες από το παρελθόν όπως: αρλεκίνοι, πρίγκιπες, κλπ),</span><span style="font-size: 12pt;">είναι από ταινίες που ο ήρωας είναι : Μασκοφόρος
μανιακός δολοφόνος που απολαμβάνει να τηλεφωνεί στα θύματά του και να τους κάνει
ερωτήσεις πριν τους σκοτώσει, Αssassin( δολοφόνος), Δολοφόνος με τσεκούρι:, Κλόουν που σκοτώνει αθώους, ανρθωποφαγικά "Ζόμπι" , κλπ κλπ..Τρομακτικές στολές από σκοτεινούς, αιμοσταγείς και ψυχικά άρρωστους ανθρώπους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Όπως είδατε, οι στολές που πολλές τα παιδιά φορούν, κρύβουν πίσω ήρωες όχι και τόσο αθώους,Πίσω από τις στολές αυτές κρύβονται αληθινές περιπτώσεις δολοφόνων που έγιναν αφορμή για ταινίες, όπως ΄έγινε ταινία ( και ήρωας αποκριάτικης στολής) η πραγματική υπόθεση του Αντεροβγάλτη του
Γκέινσβιλ ( όλα τα θύματά του ήταν φοιτητές, το όνομά του ήταν Εντουαρντ Χάμφρι,πάθαινε συχνά κρίσεις θυμού ή είχε ξεσπάσματα οργής με πολλά ψυχολογικά προβλήματα), ή δολοφόνων( επίσης έγινε η ιστορία τους ταινία) κατά την περίοδο του Μεσαίωνα, που εκτελούσαν τις πράξεις
τους υπό την επήρεια χασίς, το οποίο τους δινόταν ως "πρόγευση" για τις
απολαύσεις που θα γεύονταν ,μετά θάνατον, αφού
εκτελούσαν την αποστολή τους<o:p></o:p></span><br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Αν πάμε τώρα στην
πραγματικότητα και στο σήμερα και
ρωτήσεις, απλά ,ένα παιδί «Γιατί διάλεξες αυτή τη στολή;»Οι απαντήσεις
που δίνονται είναι : «Γιατί μου αρέσει». «Είναι τρομαχτικοί και τρομάζουν τα
άλλα παιδιά», «είναι ο ήρωάς μου»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Στην ερώτηση πάλι,αν
γνωρίζουν τι κάνουν οι ήρωές τους , απαντούν ότι, όχι μόνο ξέρουν αλλά έχουν
δει και την ταινία(είτε όταν έλειπε ο μπαμπάς και η μαμά ,είτε γιατί την
παρακολούθησαν στην τηλεόραση) και τους άρεσε <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Και μιλάμε για παιδιά ηλικίας
από 6 ετών μέχρι 12 ετών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Αν θυμόμαστε πως οι
περισσότερες ταινίες έχουν το σήμα « Απαγορεύεται για ανηλίκους» αναρωτιόμαστε πώς επιτράπηκε να τις παρακολουθήσουν και πώς είναι δυνατόν να τους
αρέσουν ( ως ήρωες) δολοφόνοι, τόσο που να επιλέγουν παρόμοιες στολές για να
ντυθούν στις Απόκριες γνωρίζοντας, οι περισσότεροι ενήλικες, ότι τα παιδιά
ταυτίζονται σε αυτή την ηλικία με τους ήρωες που αγαπούν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Μπορεί κάποιοι να θεωρηθούμε «υπερβολικοί» ,αλλά το ότι τα παιδιά επιλέγουν στολές τέτοιων σκοτεινών ηρώων «γιατί τους αρέσουν και
τους λατρεύουν» μήπως δεν θα έπρεπε να ναι τόσο διασκεδαστικό (για τους γονείς , τους εκπαιδευτικούς και γενικά
τους ενήλικες ) και να μας βάλει σε σκέψεις ;<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Δεν μπορούμε να παρέμβουμε
στις επιλογές των γονέων και των παιδιών ,αυτό όμως δεν σημαίνει οτι μπορούμε να σιωπούμε όταν
ξέρουμε πως κάποιοι ήρωες δεν είναι
και τόσο ..αθώοι.<o:p></o:p></span></div>
</div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-7115425044012291162018-01-23T02:04:00.000+02:002018-01-23T15:33:52.914+02:00Οι 16 "συνήθειες του μυαλού" και στρατηγικές απόκτησής τους .( Mερος α)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<i> </i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><a href="https://1.bp.blogspot.com/-9pWOojKlSQQ/WmZ7rMp07VI/AAAAAAAAAnI/4HY7C_VnNdo_KCFeX0F87M2bWEG3FN2ZwCEwYBhgL/s1600/images%2B%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="145" data-original-width="347" height="133" src="https://1.bp.blogspot.com/-9pWOojKlSQQ/WmZ7rMp07VI/AAAAAAAAAnI/4HY7C_VnNdo_KCFeX0F87M2bWEG3FN2ZwCEwYBhgL/s320/images%2B%25281%2529.jpg" width="320" /></a></i></div>
<i>"Οι έξυπνοι άνθρωποι
όχι μόνο δεν έχουν τις πληροφορίες ως
πληροφορίες "χωρίς ουσία" και χωρίς καμιά εφαρμογή σε συνθήκες που απαιτούν
σκέψη, αλλά είναι ικανοί να τις ανακαλούν
αβίαστα και να φτάνουν σε οριστικές λύσεις όταν
χρειάζεται".</i><br />
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Οι 16 συνήθειες του μυαλού ,που πρώτοι οι Α<span lang="EN-US">rthur</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Costa</span> & <span lang="EN-US">Benna</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Kallick</span> ανέφεραν ότι πρέπει
να αποκτήσουμε ώστε να μπορούμε να «λειτουργούμε» σωστά στην καθημερινότητά
μας, είναι αυτές που οδηγούν στη δημιουργία «έξυπνων» ανθρώπων. Συνήθειες που
είναι απαραίτητες ώστε να μπορεί ένα ενήλικο άτομο να ελίσσεται και να
δημιουργεί μέσα στον κόσμο που ζει και κινείται. Δεν είναι κάτι που «κουβαλάμε»
ως γονίδιο στο <span lang="EN-US">DNA</span> του
( ενγενείς) αλλά είναι επίκτητες συνήθειες που μπορούν να διδαχθούν και ως
αποτέλεσμα να τις κάνουμε κτήμα μας. Θα μπορούσαμε να τις αναφέρουμε ως
"συνήθειες σκέψης." </div>
<div class="MsoNormal">
Στο μαθησιακό
περιβάλλον του 21<sup>ΟΥ</sup> αιώνα, και στην εποχή που πλέον τα παιδιά
κατακλύζονται από πληροφορίες, η δημιουργία νοητικών συνδέσεων και
συνάψεων είναι απαραίτητη ώστε το παιδί
να καταστεί ικανό να σκέφτεται ουσιαστικά τόσο ως παιδί αλλά κυρίως ως «σκεπτόμενος» ενήλικας αργότερα..</div>
<div class="MsoNormal">
Αυτές τις συνήθειες του μυαλού μπορούμε να βοηθήσουμε τους μαθητές μας να τις
αποκτήσουν μέσα από στρατηγικές και πρακτικές που θα εφαρμόσουμε
καθημερινά στο σχολείο και δη στην τάξη μας,
με τρόπους αβίαστους και θεμιτούς
για την ηλικία των παιδιών .</div>
<div class="MsoNormal">
Εκείνο που πρέπει να προσέξουμε και να καταλάβουμε, είναι
πως το σχολείο μόνο του και κυρίως οι εκπαιδευτικοί, δεν είναι οι κυρίως
υπεύθυνοι για να βοηθήσουν τα παιδιά να μάθουν
και να κατακτήσουν τις 16
συνήθειες σκέψης. Οι ίδιοι οι γονείς στο σπίτι με παρόμοιο τρόπο πρέπει
στην καθημερινότητά τους ( καθώς περνούν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους)
να χρησιμοποιούν αυτές τις τεχνικές με παρόμοιο τρόπο. Το να διδάσκουν οι
εκπαιδευτικοί τα παιδιά στο σχολείο πχ πως θα οδηγηθούν στην ενσυναίσθηση δεν
θα έχει αποτελέσματα αν ο γονέας δεν βάλει το παιδί του στη διαδικασία να
νιώσει τα συναισθήματα πχ της μαμάς του όταν κάνει μια ζημιά. Η μορφή απλά των
συμβουλών του τύπου «μη φωνάζεις», «μη
βιάζεσαι να απαντήσεις» «αυτό πρέπει να κάνεις» δεν οδηγούν στο επιθυμητό
αποτέλεσμα όσο και αν οι εκπαιδευτικοί στο σχολείο προσπαθούν. Χρειάζεται και
στο σπίτι να εφαρμόζονται παρόμοιες τεχνικές
γιατί αυτές οι 16 συνήθειες μπορεί να μην αποτελούν επιστημονικό
γνωστικό αντικείμενο μάθησης όπως τα μαθηματικά ή η ιστορία αλλα είναι οι βάσεις της σκέψης που οδηγούν
στην απόκτηση γνώσεων τόσο επιστημονικών όσο και κοινωνικών και συμπεριφορικών.</div>
<div class="MsoNormal">
Παρακάτω παραθέτονται οι πρακτικές αλλά και στρατηγικές που
μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε. Πάνω σε αυτές μπορείτε να εφαρμόσετε τις δικές
σας και αυτές που θεωρείτε κατάλληλες για την ηλικία των μαθητών σας. </div>
<div class="MsoNormal">
Λόγω του ότι η
ανάπτυξη των στρατηγικών απαιτεί μεγάλη έκταση κειμένου , θα
παρουσιαστούν σε μέρη ώστε να είναι ευκολότερη η ανάγνωση τους .</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i>ΟΙ 16 ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ και πρακτικές απόκτησης τους
εντός της σχολικής τάξης.( μέρος α)</i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><br /></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Επιμονή.</b></div>
<div class="MsoNormal">
Τα παιδιά από πολύ μικρά πρέπει να μάθουν πώς να επιμένουν
πάνω σε κάτι. Γνωρίζουμε όλοι ότι τα παιδιά όταν δεν βρίσκουν λύσεις προσπαθούν
να μεταφέρουν το πρόβλημα στους μεγαλύτερους ζητώντας μάλιστα να τους λύσουν το
πρόβλημα. Το θέμα είναι ότι αυτό το κάνουν είτε γιατί βαριούνται είτε γιατί
πιστεύουν πως δεν ξέρουν. Μα το θέμα είναι πως ποτέ δεν τους δίνουμε κάτι που
δεν είναι βασισμένο στις γνώσεις , ικανότητες και δεξιότητες που ξέρουμε και
έχουν αποδείξει πως έχουν.Απλά δεν θέλουν να επιμένουν τα ίδια γιατί θεωρούν
ότι κάθε τι που παρουσιάζεται είναι ασήμαντο και δεν τους χρειάζεται. Αυτό
είναι ένα σημείο που θα πρέπει να επιμένουμε είτε είμαστε εκπαιδευτικοί είτε
γονείς γιατί κάθε τι που εντάσσεται στη σφαίρα της γνώσης είναι σημαντικό.</div>
<div class="MsoNormal">
Τι
κάνετε λοιπόν</div>
<div class="MsoNormal">
Α) Πριν λοιπόν από κάθε εργασία εξηγείτε στα παιδιά πως
είναι σημαντικό να επιλύσουν το ζήτημα μόνα τους καθώς μέσω της άσκησης και της
εφαρμογής μπορούν να «αποθηκεύσουν» πληροφορίες στο μυαλό τους που αβίαστα θα
ανακληθούν όταν χρειαστεί.</div>
<div class="MsoNormal">
Β) Τους επισημαίνετε ότι έχουν ήδη σημειώσεις ή έχουν διδαχθεί
– γνωρίζουν, αυτά που θα τους οδηγήσει στη λύση</div>
<div class="MsoNormal">
Γ) Τους δίνετε κατευθυντήριες γραμμές με ερωτήματα που
πρέπει να απαντήσουν ώστε να φτάσουν στη λύση και ειδικά στα μικρότερα παιδιά,
δίνετε παρόμοια παραδείγματα τα οποία εσείς έχετε λύσει</div>
<div class="MsoNormal">
Δ) Ζητάτε να μην εγκαταλείπουν και να μη φέρνουν ή να μην
αποφασίζουν ή να μην απαντούν πριν τη λήξη του χρόνου που έχετε ορίσει και
τους ζητάτε, επίσης, να ελέγχουν αν όσα τους δώσατε τα έχουν απαντήσει πριν φτάσουν στην
επίλυση ή ακόμα και αν έχουν εξετάσει το ζήτημα από πολλαπλή θέση.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>2. Διαχείριση Παρορμητικότητας</b></div>
<div class="MsoNormal">
Σκέφτομαι πριν δράσω.</div>
<div class="MsoNormal">
Η παρορμητικότητα είναι ειδικά για τα μικρότερα παιδιά
αναστολέας γνώσεων . Η ταχύτητα απάντησης χωρίς να έχουν επεξεργαστεί τα
δεδομένα ή την ερώτηση , οδηγεί συχνά στην αποτυχία , ενώ πολλές
φορές ,επειδή ακριβώς δεν έχουν την υπομονή και την επιμονή να διαβάσουν
προσεκτικά αυτό για το οποίο τους έχει ζητηθεί απάντηση, «κολλάνε» σε μια
φράση και πάνω σε αυτή απαντούν, με αποτέλεσμα λανθασμένη επιλογή και λύση</div>
<div class="MsoNormal">
Η χρήση της υπομονής στην τάξη, που συμπεριλαμβάνει χρόνο αναμονής πριν ξεκινήσετε μια συζήτηση, ή χρησιμοποιώντας χρήσιμες
φράσεις ( για μεγάλα παιδιά)όπως «Μετά
την εξέταση όλων των πιθανών λύσεων...» ή « αφού είδαμε κάθε πλευρά και ζήτημα
που τίθεται και αυτά είναι ( ζητώντας από τους μαθητές να τα αναφέρουν)»,
μπορει να αναστείλει λίγο την παρορμητικότητα</div>
<div class="MsoNormal">
Για
μικρότερους μαθητές η καταγραφή στον
πίνακα, με μεγάλα γράμματα των
θεμάτων που πρέπει να μελετήσουν πριν απαντήσουν στο ερώτημα και η άρνηση σας να αποδεχτείτε μια απάντηση πριν τη λήξη ενός συγκεκριμένου χρόνο, είναι μια από
τις πρακτικές που οδηγούν επισης στον έλεγχό του.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
3<b>. Μαθαίνω να ακούω τους άλλους με κατανόηση και
ενσυναίσθηση</b></div>
<div class="MsoNormal">
Άλλη μια δυσκολία που αντιμετωπίζουν μικροί και μεγάλοι
μαθητές είναι να μάθουν να ακούν . Μερικοί ψυχολόγοι πιστεύουν ότι η ικανότητα
να ακούμε κάποιον άλλο, να συνειδητοποιούμε και να κατανοούμε την άποψη των
άλλων είναι μία από τις υψηλότερες μορφές ευφυούς συμπεριφοράς. Το να είσαι
ικανός να καταλαβαίνεις τις ιδέες ενός
άλλου ατόμου, ανιχνεύοντας τα συναισθημάτα ή τις συναισθηματικές τους
καταστάσεις είτε στον προφορικό είτε στον γραπτό λόγο, οδηγεί στο ότι έχεις
ξεπεράσει τον εγωκεντρισμό, στάδιο που ο <span lang="EN-US">Piaget</span> αναφέρει ως
χαρακτηριστικό μόνο των
παιδών έως 5 ετών.Η ενσυναίσθηση θέλει
τρόπο και χρόνο για να επιτευχθεί αλλά είναι απαραίτητη ώστε να μπορείς να
συνυπάρχεις αρμονικά με τους άλλους.</div>
<div class="MsoNormal">
Ενας εύκολος τρόπος είναι να χρησιμοποιήσετε ως εκπαιδευτικοί τις γνώσεις σας πάνω στο παιχνίδι και κυρίως στο θεατρικό παιχνίδι. Προβληματικές κατάστάσεις, καθημερινά
προβλήματα μέσα ακόμα και από ολιγόλεπτη επεξεργασία, με τη συμμετοχή πάντα των
μαθητών , μπορεί να οδηγήσει στην κατάκτησή της. Βασικό εργαλείο για να μπορούν
τα παιδιά να συναισθάνονται τον άλλο και
να τον κατανοούν είναι το θεατρικό παιχνίδι. Η παρουσίαση μιας κατάστασης μέσα
από αυτό μπορεί να βοηθήσει. </div>
<div class="MsoNormal">
Μια κούκλα, μια μικρή αυτοσχέδια παράσταση, ένα μικρό
δρώμενο της στιγμής μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά αβίαστα να μπουν στη λογική να
νιώσουν τους πρωταγωνιστές ή την κατάσταση ή να δούνε ακόμα και τα λάθη που
γίνονται. Μια πρακτική είναι να τα βάλετε να δουν μέσα από τις δικές σας
αντιδράσεις και τρόπους τι κάνουν τα ίδια.</div>
<div class="MsoNormal">
Πχ όταν ένα παιδί παρενοχλεί με την επανάληψη μιας φράσης ή
μιας συμπεριφοράς τη δουλειά σας ή τους συμμαθητές του εμμένοντας σε αυτή κάντε
το ίδιο και εσείς. Στην αρχή θα νιώσετε,είναι η αλήθεια , λίγο παράξενα καθώς
πρέπει να εξωτερικεύσετε αυτό που θεωρείτε ενοχλητική συμπεριφορά βρίσκοντας τρόπο τέτοιο που δεν θα στιγματίσει το παιδί αλλά την πράξη μα ο μαθητής που δημιουργεί το πρόβλημα
σιγά σιγά θα κατανοήσει το λάθος του. Αν πάλι ένας μαθητής δεν αντιδρά στις
πιέσεις ενός συμμαθητή του , ( θυματοποιείται) πάλι μέσω του θεατρικού
παιχνιδιου μπορείτε να δώσετε τα στοιχεία που χρειάζεται ώστε αμφότεροι οι
μαθητές να νιώσουν ο ένας τα συναισθήματα του άλλου..( πάρτε πχ το συμμαθητή
που δημιουργεί πρόβλημα σε ένα παιχνίδι και 2 ακόμα συμμαθητές του. Ζητήστε να
παίξουν ένα μικρό θεατρικό δρώμενο. ΕΠΙΜΕΝΕΤΕ πως είναι θέατρο και αυτοί
ηθοποιοί και δεν παίζουν τον εαυτό τους αλλά κάποιους άλλους. Βγάλτε για λίγα
λεπτά έξω το μαθητή που θεωρείτε πως πρέπει να καταλάβει κάτι καθώς προκαλεί κάποιο πρόβλημα με τη συμπεριφορά
του και εξηγείστε του τι θα συναντήσει
μέσα ( προετοιμάζεται πάντα το παιδί ώστε να μην περάσει από το μυαλό του πως
θα το κοροιδεψουν). Μετά μπείτε στην τάξη και ενημερώστε τα άλλα δύο παιδιά. Η
κατάσταση που θα θέσετε προσέξτε να μην παραπέμπει ακριβώς σε ένα
περιστατικό. Πχ αν κάτι έγινε την ώρα
που έπαιζαν ποδόσφαιρο στην αυλή επιλέξτε ως θέμα την εκπόνηση μιας ομαδικής
εργασίας αλλά τα συναισθηματικά δεδομένα να είναι ίδια με εκείνα που θέλετε. Όταν θα γίνει το δρώμενο από τις αντιδράσεις
του μαθητή θα καταλάβετε πως πραγματικά έχει νιώσει τα ίδια συναισθήματα με του
συμμαθητή του και από εκεί και πέρα μπορείτε να κάνετε μια συζήτηση πάνω σε
αυτό.. Εκείνο που πρέπει να θυμόσαστε είναι, ότι δεν γίνονται θαύματα .Δηλαδή
με την πρώτη φορά δεν πρέπει να
περιμένετε πως τα παιδιά θα νιώθουν τους άλλους. Με τη συνεχή όμως
ανατροφοδότηση τα αποτελέσματα θα φανούν κάποια στιγμή.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>4. Ευέλικτη σκέψη.</b></div>
<div class="MsoNormal">
Αν δεν αλλάζετε ποτέ μυαλό , γιατί έχετε; ( <span lang="EN-US">E.De Bono)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US">H</span><span lang="EN-US"> </span>ευελιξία της σκέψης είναι αυτό που χαρακτηρίζει τον νοήμονα
άνθρωπο και τον ξεχωρίζει από τα πλάσματα γύρω του. Η προσαρμογή του ανθρώπου
στις καταστάσεις της καθημερινότητάς του απαιτεί ευελιξία και νοητική
επεξεργασία από πολλές πλευρές ένός θέματος.</div>
<div class="MsoNormal">
Από την αναφορά του ονόματος του <span lang="EN-US">De</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Bono</span><span lang="EN-US"> </span>που
μας έδωσε την στρατηγική των «6 καπέλων» μπορούμε να καταλάβουμε ποια είναι η
στρατηγική που βοηθάει στην ευέλικτη σκέψη.</div>
<div class="MsoNormal">
Το να αναλύουμε ένα θέμα από πολλές πλευρές είναι κάτι που
βοηθάει το μυαλό μας να «ανοίξει» συνδυάζοντας πολλές πληροφορίες αλλά και να
επεξεργαστεί το θέμα.</div>
<div class="MsoNormal">
Η τακτική του <span lang="EN-US">De</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Bono</span> είναι η μελέτη ενός θέματος από πολλαπλές θεάσεις. Με λίγα
λόγια αναφέρω τα εξής. Μέσα στην τάξη έχετε καπέλα( μπορείτε να τα φτιάξετε
μόνοι σας) 6 χρωμάτων.</div>
<div class="MsoNormal">
<i>Α)<b>Άσπρο καπέλο</b>: αναζητώ όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες, που
μπορεί να μου φανούν χρήσιμες.</i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Β)<b>Μαύρο καπέλο</b> σκέφτομαι τα αδύνατα σημεία ή τις δυσκολίες που
μπορεί να είναι ανασταλτικός παράγοντας στην επίτευξη ενός ζητήματος </i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Γ)<b> Πράσινο καπέλο</b> αναζήτηση των πιθανοτήτων και μελέτη για
το πώς μπορεί αυτό που δίνεται να έχει την καλύτερη δυνατή εφαρμογή και
απήχηση. </i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Δ) <b>Κόκκινο καπέλο</b>: Υποθέτω διαισθητικά , ποιες μπορεί να
είναι οι αντιδράσεις απέναντι σε αυτό το ζήτημα που τίθεται</i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Ε)<b>Κίτρινο καπέλο</b>: βλέπω όλες τις θετικές πλευρές</i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>ΣΤ) <b>Μπλε καπέλο</b> Βρίσκουμε μετά από όσα έχουν παρατεθεί από
τα άλλα καπέλα τη «χρυσή τομή» που θα με βοηθήσει να πάρω λογικές αποφάσεις και
να οργανώσω αυτό που πρέπει να κάνω</i></div>
<div class="MsoNormal">
Αν ακολουθήσετε αυτή την τακτική , χωρίζετε τους μαθητές σε
ομάδες ανα καπέλο και από εκεί και πέρα κάθε ομάδα πρέπει να σκεφτεί βάσει του
χρώματός του. Η ομάδα με το ΜΠΛΕ καπέλο περιμένει πάντα να ακούσει και μετά
αποφασίζει.Το διάστημα που οι υπόλοιπες ομάδες εργάζονται οι της μπλε ομάδας (που περιμένουν τι θα αναφέρουν οι
άλλες ομάδες ωστε να προχωρήσουν στη λύση)μπορούν να κάνουν κάτι άλλο
που έχετε ορίσει ΟΧΙ ΟΜΩΣ να συζητάνε πάνω στο θέμα γιατί αυτό που πρέπει να
γίνει είναι να «ακούσουν» τι θα τους πουν οι υπόλοιπες.</div>
<div class="MsoNormal">
Μια άλλη στρατηγική είναι να κάνετε την παρουσίαση ενός
θέματος( ακόμα και της ενότητας της γλώσσας που παραδώσατε ) και να αναθέσετε
εργασίες στους μαθητές.Πχ αν έχετε ένα κείμενο για μια συνταγή, να ζητήσετε να
εργαστούν ανά δύο κάποιοι να κάνουν ( εκείνη την ώρα) ένα άρθρο για τις
διατροφικές συνήθειες των μαθητών, κάποια άλλα παιδιά να κάνουν ένα ποίημα ή
ένα τραγούδι για τη συνταγή, κάποιοι άλλοι μια ομιλία για το γρήγορο φαγητό
κλπ. </div>
<div class="MsoNormal">
Αν πάλι θέλετε να κάνετε κάτι τέτοιο με μικρότερα παιδιά
πάρτε αφορμή από το μάθημά σας και συνδέστε το με την καθημέρινότητά του. Πχ
στη Β τάξη μια από τις ηρωίδες κινείται με αναπηρικό καροτσάκι. Μπορείτε πχ να
βάλετε να γράψουν μια επιστολή προς το Διευθυντή/τρια του σχολείου και να
ζητάνε πχ μια ράμπα. Μια ομάδα θα σκεφτεί ποιοι είναι οι ανασταλτικοί
παράγοντες που δεν θα επιτρέψουν τη ράμπα, μια άλλη να αναζητήσει τι μπορεί να
κάνουν ώστε να πετύχουν να έχουν ράμπα στο σχολείο τους,,,μια άλλη να δώσει τις
πιθανές αντιδράσεις του Διευθυντή/τριας, των δασκάλων, των γονέων απέναντι τόσο
στην κίνηση( να δώσουν επιστολή) όσο και στην ουσία της επιστολή, μια άλλη να
γράψει τα θετικά και τέλος όλοι μαζί να καταλήξουν τι ακριβώς ( αφού ακούσουν
όλα τα στοιχεία) μπορούν να κάνουν ώστε να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>5,Σκέψη για τη σκέψη μας (μεταγνώση)</b></div>
<div class="MsoNormal">
Όπως αναφέρουν οι <span lang="EN-US">Costa</span> & <span lang="EN-US">Kallick</span><span lang="EN-US"> </span><i>«μεταγνώση είναι η
ικανότητα μας να γνωρίζουμε τι ξέρουμε και τι όχι». Είναι η ικανότητά μας να
σχεδιάζουμε μια στρατηγική για την παραγωγή των πληροφοριών που απαιτούνται για
την επίλυση ενός προβλήματος, για να συνειδητοποιούμε τα δικά μας βημάτων και
τις στρατηγικές που χρειάζονται. Είναι η
ικανότητα μας να εξετάζουμε και να αξιολογούμε την παραγωγικότητα της δικής μας
σκέψης. Ενώ η "εσωτερική γλώσσα", που θεωρείται προϋπόθεση για τη
μεταγνώση και αρχίζει στα περισσότερα παιδιά γύρω στην ηλικία των πέντε ετών, η
μεταγνώση είναι βασικό χαρακτηριστικό της επίσημης σκέψης»<o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNormal">
Δεν είναι λίγες οι φορές που ρωτάτε ειτε ως εκπαιδευτικοί
είτε ως γονείς : "Πώς λύσατε αυτό το πρόβλημα;» ή «πες μου τη σειρά που
σκέφτηκες και τι σκέφτηκες για να καταλήξεις εδώ σε αυτό το αποτέλεσμα» και
αυτό που παρατηρούμε είναι τα παιδιά να μας απαντούν συνήθως «δεν ξέρω».Είναι
σύνηθες αυτί γιατί ενώ βλέπεις τα παιδιά να διαβάζουν , δεν καταλαβαίνουν.
Βλέπουν τις λέξεις αλλά δεν παράγεται
κανένα νόημα για αυτούς και καταλαβαίνετε πως έχουν χάσει
την επαφή με την έννοια και την ουσία του κειμένου.</div>
<div class="MsoNormal">
Τι μπορειτε να κάνετε λοιπόν ώστε μετά τα έντεκα τα παιδιά
να αποκτήσουν την «επίσημη σκέψη»; Ξεκινάμε με απλά βήματα. Από την Α
Δημοτικού μπορούν να μάθουν να υπογραμμίζουν τις βασικές λέξεις και να
τις συζητούν στην τάξη. Αν το εφαρμόσετε αυτό γράφοντας τις λέξεις αυτές στον πίνακα , τα παιδιά αρχίζουν και αναπτύσσουν
αυτή τη στρατηγική.Μαθαίνουν πως κάθε κείμενο έχει λέξεις κλειδιά που πρέπει να
βρίσκει. </div>
<div class="MsoNormal">
Αργότερα και σε μεγαλύτερη τάξη, μπορείτε να οργανώσετε άξονες αναζήτησης σημαντικών πληροφοριών όπως να βρίσκουν α) επίθετα που
χαρακτηρίζουν κάποιον ήρωα, ή τους ήρωες μιας ιστορίας, β) τα ζητήματα που
παρουσιάζονται στο κείμενο γ)τα
συναισθήματα των ηρώων( στη Β ΤΆΞΗ γίνεται η απαρχή της οργάνωσης αξόνων καθώς
τα παιδιά μπορούν πια εύκολα να κάνουν ανάγνωση και έχουν μάθει να βρίσκουν
ήρωες συναισθήματα και γεγονότα που εξελίσσουν μια ιστορία. Αν και τα παιδιά
των μικρών τάξεων εύκολα δεν μπορούν να σκεφτούν χωρίς να έχουν κάποιο έναυσμα,
μπορειτε επίσης να εισάγετε το «ΤΙ ΘΑ
ΓΙΝΟΤΑΝ αν»στη διδασκαλία σας καθώς, με αυτό τον τρόπο, μπορεί να κρατηθεί πιο
εύκολα το νόημα του αρχικού κειμένου στη
μνήμη τους καθώς και οι λεπτομέρειες της ουσίας αφού έχει γίνει προσέγγιση από
δύο μεριές του ζητήματος ή του κειμένου.</div>
<div class="MsoNormal">
Σε μεγαλύτερες τάξεις μπορειτε να διδαξετε στα παιδιά να
χαράζουν την δική τους διαδικασία σκέψης. Ακόμα και η παρουσίαση του μαθήματος
από ένα παιδί που βηματίζει πάνω κάτω καθώς αναλύει ένα ιστορικό γεγονός ή
κοιτάει επίμονα σε ένα σημείο συμμετέχοντας όμως ενεργά στην ανάκληση γνώσεων ,
η ακόμα κάνοντας κινήσεις με τα χέρια του ή το σώμα του, είναι μια στρατηγική
που το βοηθάει να σκέφτεται και να ανακαλεί πληροφορίες με στόχο να τις
παραβάλει ώστε να φτάσει σε ένα
αποτέλεσμα και πρεπει να είναι σεβαστό (Η φράση «Μην κουνιέσαι όταν
μιλάς» θα έχετε παρατηρήσει πως ,πολλές φορές, «μπλοκάρει» το παιδί, όταν
σταματάει αυτή τη συμπεριφορά ,και «παγώνει» χωρίς να είναι σε θέση να
συνεχίσει. ακριβώς γιατί σε αυτό το
στάδιο η γνώση ανακαλείται μέσω μιας στρατηγικής που χρησιμοποιεί και το σώμα του.</div>
<div class="MsoNormal">
Η χρήση επίσης μαρκαδόρων με τους οποίους υπογραμμίζουν στο κείμενό τους,ή εννοιολογικών χαρτών , που
μπορούν να οργανώνονται από την Δ τάξη γύρω από βασικούς άξονες όπως «πως,
πότε,τι γιατί ποιοι», είναι εργαλεία που οργανώνουν τη σκέψη και οδηγούν στη
μεταγνώση. Η διδασκαλία των στρατηγικών είναι απαραίτητη στο δημοτικό σχολείο καθώς είναι απόλυτα συνυφασμένη με την ουσία ύπαρξης του Δημοτικού σχολείου που ασχολείται με το "πως"της γνώσης.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Τέλος Α’ μέρους.</div>
</div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-82891016030943311362018-01-04T18:32:00.000+02:002018-01-04T19:51:23.167+02:00«Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση». Τι έχει σημασία πριν προχωρήσουμε στην «Επόμενη Μέρα»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-AUl1xoSkQaU/Wk5WrHWj1DI/AAAAAAAAAlY/k-Dj6HdY83c3buejdxuCWq2r8oQDnDRwACLcBGAs/s1600/educationrevolution-1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="200" data-original-width="350" height="182" src="https://1.bp.blogspot.com/-AUl1xoSkQaU/Wk5WrHWj1DI/AAAAAAAAAlY/k-Dj6HdY83c3buejdxuCWq2r8oQDnDRwACLcBGAs/s320/educationrevolution-1.jpg" width="320" /></a><span style="font-size: 12.0pt;">Ξεκινάει η νέα χρονιά. Δυναμικά
για πολλούς και με σκέψεις ή λύσεις για προβλήματα που ταλανίζουν την Ελληνική
κοινωνία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Μέσα σε αυτή την κατάσταση ένα
θέμα βρίσκεται στο πίσω μέρος του μυαλού μας και ούτε καν πολλές φορές το σκεφτόμαστε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt;"> <b><i>Η εκπαίδευση και η Παιδεία των παιδιών μας.</i></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt;"> Χαμένοι μέσα στα προβλήματά μας
και στις ανησυχίες μας, το παιδευτικό και εκπαιδευτικό παρόν και μέλλον των
παιδιών, έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα. Γιατί να νοιαστούμε άλλωστε από τη στιγμή που τα παιδιά
είναι παιδιά άρα δεν έχουν λόγο και οι γονείς είναι αυτοί που τα συντηρούν ακόμα καθώς δεν είναι «παραγωγικά» μέλη της κοινωνίας μας; Απλά, πρέπει να κάνουν ό,τι τους λέμε
για να «συμμετέχουν» ,αργότερα, ως ενεργά μέλη ,σε ένα κοινωνικό σύνολο
προσφέροντας ό,τι τους μάθαμε.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Όμως αν μιλήσεις με μικρά
παιδιά θα δεις πως έχουν λόγο. Θα δεις πως έχουν να σου πουν πολλά για την
παιδεία τους για την εκπαίδευσή τους ,για τις ευκαιρίες που θέλουν, για τα όνειρά
τους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Συμμετοχή ενεργή στην κοινωνία με δράσεις και
αντιδράσεις πρότζεκτι, εργασίες, εργαστήρια, συμμετοχικές εργασίες, αλλαγή των βιβλίων ,αλλαγή διδασκαλίας,,επαφή με τη ζωή , το περιβάλλον, τις επιστήμες του κόσμου σε μια λίστα που όλο μακραίνει, αυτά ζητούν τα παιδιά..<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Σε ένα μυαλό που είναι
τεχνοκρατικό αυτά φαντάζουν είτε εξωπραγματικά είτε περιττά: «Όποιος διαβάζει
διαβάζει, όποιος μελετά προχωρά. Δεν μπορούν όλοι να ..σπουδάσουν». Αυτή τη
φράση την ακούς από μορφωμένους ανθρώπους που κοιτούν τη δομημένη στενά εκπαίδευση που έχει ως
αποτέλεσμα ένα σύστημα το οποίο ξεχωρίζει τα παιδιά σε καλούς «επιστήμονες» και «ανειδίκευτους
μη εκπαιδευμένους εργάτες με ελάχιστες γνώσεις αντικειμένων» και πολλές φορές τα
ίδια ακούς από ανθρώπους που η εκπαίδευση των παιδιών είναι το μέλημά τους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-44SPvHlyT-c/Wk5WlwMmKvI/AAAAAAAAAlU/kkowD3MIe_0Icw8g_lc976xFOhGHlV99gCEwYBhgL/s1600/Constitutional_Reliability_of_Tamilnadu_Council.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="426" data-original-width="662" height="205" src="https://2.bp.blogspot.com/-44SPvHlyT-c/Wk5WlwMmKvI/AAAAAAAAAlU/kkowD3MIe_0Icw8g_lc976xFOhGHlV99gCEwYBhgL/s320/Constitutional_Reliability_of_Tamilnadu_Council.jpg" width="320" /></a><span style="font-size: 12.0pt;"> Αυτό το ..</span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;">«</span><span style="font-size: 12pt;">θυμοσόφισμα</span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;">»</span><span style="font-size: 12pt;"> που το
χουμε αναγάγει σε πραγματικότητα και κάτι το μη αμφισβητήσιμο, το χρησιμοποιούν ως επιχείρημα,όλο και περισσότερα άτομα της κοινωνίας μας και με θλίψη καταλαβαίνεις ότι, χιλιάδες παιδιά, πριν ακόμα πατήσουν το πόδι τους στην Β Δημοτικού, έχουν καταδικαστεί
ως …παιδιά που δεν θα προχωρήσουν γιατί το σύστημα είναι αυτό που το προβλέπει.
Ποιος είπε όμως ότι όλα τα παιδιά ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ; Ποιοι από εμάς έχουν υποστήριξει σθεναρά ότι </span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;">«</span><span style="font-size: 12pt;">ναι μπορείς</span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;">»</span><span style="font-size: 12pt;"> να έχεις τεχνίτες , χειρονάκτες, καλύτερους από κάποιους που έχουν ένα πτυχίο πάνω σε ένα αντικείμενο και να τους ανταμείβεις το ίδιο; Ποιος
δίνει το δικαίωμα να καταδικάζουμε,επίσης, ένα παιδικό μυαλό το οποίο στην ηλικία των 10 ,13
15 δεν μπορεί, δεν δύναται να σου δείξει την δύναμή του στην ολότητά της; Και όμως ΕΜΕΙΣ οι ενήλικες έχουμε αποφασίσει για
τις γενιές που ακολουθούν. Δυστυχώς έτσι είναι..Και αναπαράγουμε τα ίδια
λάθη. Σκοτώνουμε τη φαντασία και τη δημιουργικότητα, το ενδιαφέρον και την
περιέργεια, τα όνειρα και τον πειραματισμό πριν καν εμφανιστούν και έτσι «σκοτώνουμε»
κάθε παιδί ενώ ταυτόχρονα, αναγάγοντας τη
γνώση των επιστημών σε ανώτερο προτέρημα ενός «μορφωμένου ανθρώπου». καταδικάζουμε
κάθε παιδί με κοινωνική ευαισθησία, ανθρωπιά, ανοιχτό μυαλό, αυτοπεποίθηση, αγάπη για αυτό που κάνει και το
οποίο για κάποιους λόγους δεν μπόρεσε να αποκτήσει ένα πτυχίο, να
νιώθει κατώτερος και αδύναμος μπροστά στην κοινωνία των </span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;">«</span><span style="font-size: 12pt;">μορφωμένων ανθρώπων</span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;">»</span><span style="font-size: 12pt;">.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-mOyNcFFdkfo/Wk5dka3sg2I/AAAAAAAAAlw/rXTUo-kXoHYFSp53WBMne3gUPZAz1Op-wCLcBGAs/s1600/00221917e13e126c204454.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="348" data-original-width="450" height="154" src="https://2.bp.blogspot.com/-mOyNcFFdkfo/Wk5dka3sg2I/AAAAAAAAAlw/rXTUo-kXoHYFSp53WBMne3gUPZAz1Op-wCLcBGAs/s200/00221917e13e126c204454.jpg" width="200" /></a><span style="font-size: 12.0pt;">Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξει
το σύστημα λοιπόν; Παρατηρώντας θα δούμε ότι αυτό που ζούμε είναι
απαρχαιωμένα συστήματα μιας άλλης εποχής που καλύπτονται πίσω από …μεταρρυθμίσεις που,
ουσιαστικά, επαναφέρουν διατάξεις, σαφώς αλλιώς διατυπωμένες, από παλιότερα
συστήματα που έχουν ήδη αποτύχει γιατί ΑΝ είχαν επιτύχει θα εφαρμόζονταν ακόμα και
σήμερα..Και μεις αυτό το λέμε ..</span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;">«</span><span style="font-size: 12pt;">ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ</span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;">»</span><span style="font-size: 12pt;">. Πόσοι από εμάς δεν </span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;">«</span><span style="font-size: 12pt;">ονειρεύονται</span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;">»</span><span style="font-size: 12pt;"> τα χρόνια που ο δάσκαλος με μια βέργα στο χέρι </span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;">«</span><span style="font-size: 12pt;">έσπαγε" στο ξύλο
μαθητές για να ..διαβάσουν και έτσι </span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;">«</span><span style="font-size: 12pt;">μας έκανε καλύτερους ανθρώπους»; Αλήθεια
γίναμε όλοι διάνοιες; Γίναμε όλοι καλύτεροι άνθρωποι ή μήπως πολλοί από εμάς
κουβαλάμε στην πλάτη μας ένα τεράστιο σάκο με ενοχές</span><span style="font-size: 12pt;"> </span><span style="font-size: 12pt;">γιατί δεν τα καταφέραμε να «μορφωθούμε» και
πιέζουμε, ναι ΠΙΕΖΟΥΜΕ, τα παιδιά μας να γίνουν καλύτεροι από εμάς στο σχολείο
θεωρώντας πως έτσι θα πετύχουν ; Πόσοι από εμάς έχουν δει την αλήθεια; Πόσοι από
εμάς έχουν </span><span style="font-size: 12pt;"> </span><span style="font-size: 12pt;">δει πως κατακερματίσαμε τη
μόρφωση σε δυο τμήματα , ανεξάρτητα μεταξύ τους, που όμως δεν μπορούν να διαχωριστούν.Απλά ως νοήμονες και πολυπράγμονες το κάναμε και αυτά και διαχωρίσαμε τη μόρφωση , στην κατάκτηση των γνωστικών αντικείμενων και στην παιδεία-συμπεριφορά </span><span style="font-size: 12pt;"> </span><span style="font-size: 12pt;">ενός ανθρώπου παρατηρώντας πως πια έχουμε φτάσει στο σημείο να ρίχνουμε βάρος στο ένα μέρος της μόρφωσης που έχει σχέση με την επιστημοσύνη.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Τι να την κάνεις την επιστημοσύνη
όταν θα γνωρίσεις έναν άνθρωπο απόλυτο , έναν άνθρωπο που νοιάζεται μόνο για τον
εαυτό του, που δεν κοιτά τι συμβαίνει γύρω του ,που θεωρεί εαυτόν αυθεντία , που αδιαφορεί για τα κοινά, που προσβάλει ένα παιδί επειδή </span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;">«</span><span style="font-size: 12pt;">Δεν τα καταφέρνει στο σχολείο </span><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;">»</span><span style="font-size: 12pt;">και προσπαθεί να
το πιέσει να γίνει καλύτερο στα μαθήματα;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Ήρθε η ώρα για μεγάλες
αλλαγές. Αλλαγές στην νοοτροπία όλων μας. Εκπαιδευτικών, γονέων, στελεχών
εκπαίδευσης, ακόμα και όλων όσων ασχολούνται με την επόμενη εκπαιδευτική
μεταρρύθμιση. Και πρέπει να ναι γενναία. Και γενναία μεταρρύθμιση δεν σημαίνει
προσθέτω αφαιρώ ανθρώπους, ειδικότητες ή προσθέτω – αφαιρώ γνωστικά αντικείμενα
και ύλη.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-size: 12pt;"> Σημαίνει μακρόπνοο σχεδιασμό,
διαφορετική προσέγγιση της ΠΑΙΔΕΙΑΣ που θα ολοκληρώνει ένα παιδί όχι μόνο στις δεξιότητες
ή στις ικανότητές του αλλά θα του προσφέρει και όλα όσα χρειάζεται για να
εξελιχθεί σε ένα νοήμων όν που μέσω των γνώσεών του( επιστημονικών και
κοινωνικών) θα προσφέρει σε όλους την ευκαιρία να γίνουν καλύτεροι και πρώτα από όλα στον εαυτό του.</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
</div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-12666998957988720912017-12-08T15:51:00.002+02:002017-12-08T15:55:55.135+02:00Αντιμετωπίζοντας την απειθαρχία του παιδιού μας.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"> </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-mDozaAiiTBU/WiqW7c2PELI/AAAAAAAAAkM/KX96iHRxqTMKIJSQ_wDQUN5oX7iHTy7QQCEwYBhgL/s1600/1006421.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="617" data-original-width="1024" height="192" src="https://3.bp.blogspot.com/-mDozaAiiTBU/WiqW7c2PELI/AAAAAAAAAkM/KX96iHRxqTMKIJSQ_wDQUN5oX7iHTy7QQCEwYBhgL/s320/1006421.jpg" width="320" /></a></div>
<span lang="EN-US">O</span><span lang="EN-US"> </span>ρόλος των γονέων μέσα στην οικογένεια είναι καταλυτικός για
τη συμπεριφορά ενός παιδιού. Οι γονείς είναι αυτοί που επιφορτίζονται με την
ανατροφή των παιδιών τους από την πρώτη μέρα που αυτά έρχονται στον κόσμο..
Αργότερα αναλαμβάνουν οι νηπιαγωγοί και οι δάσκαλοι να περάσουν τις παιδαγωγικές
αρχές που γνωρίζουν πέρα από τις γνώσεις που χρειάζονται τα παιδιά στα γνωστικά
αντικείμενα.<br />
<div class="MsoNormal">
Οι δάσκαλοι , ως γνώστες της παιδαγωγικής
επιστήμης, έχουν τους τρόπους να παρέμβουν και να επαναφέρουν στην τάξη έναν
απείθαρχο μαθητή( δεν συγχέουμε τον
απείθαρχο μαθητές με μαθητές π.χ. ΔΕΠ-Υ που χρειάζονται και επιπλέον βοήθεια
ώστε να προσαρμοστούν στους κανόνες που διέπουν το σχολείο αλλά και για να
αποκτήσουν τις γνώσεις που είναι απαραίτητες). Όμως για να υπάρχει επιτυχία, θα
πρέπει να μην εφαρμόζονται οι τρόποι αυτοί μόνο στο σχολείο αλλά και στο σπίτι. Αυτό όμως
πολλές φορές είναι ένα ευαίσθητο ζήτημα καθώς
αρκετοί γονείς </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Α. Θεωρούν πως όταν ένας εκπαιδευτικός μιλήσει για κάποιες αρνητικές
συμπεριφορές του παιδιού που εκφράζονται στην τάξη, είναι αρνητικός ως προς το
παιδί τους</div>
<div class="MsoNormal">
Β. Αρνούνται να δεχτούν το ότι το παιδί τους είναι απείθαρχο</div>
<div class="MsoNormal">
Γ. Δεν έχουν το χρόνο που χρειάζονται μέσα στην
καθημερινότητά τους για να εφαρμόσουν κοινό πρόγραμμα με τους εκπαιδευτικούς</div>
<div class="MsoNormal">
Δ. Νιώθουν πως «παρεμβαίνουν» οι δάσκαλοι στο ρόλο τους ,
πως παρεισφρέουν στο σπίτι τους και στη λειτουργία του </div>
<div class="MsoNormal">
Ε. Νιώθουν πως κάπου μπορεί να χάνουν τον ηγετικό ρόλο τους μέσα στην
οικογένεια. Πολλοί γονείς δεν δέχονται να τους πουν οι εκπαιδευτικοί τρόπους αντιμετώπισης της απειθαρχίας των παιδιών τους, όχι γιατί
τις θεωρούν λανθασμένες, αλλά γιατί
νιώθουν πως, αν κάποιος προσπαθήσει να βοηθήσει το απείθαρχο παιδί τους
συζητώντας μαζί τους τρόπους παρέμβασης, αυτομάτως ακυρώνει εν μέρει το γονεϊκό τους ρόλο και τους υποβιβάζει σε
«μη ικανούς γονείς».</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Όσα προαναφέρθηκαν δεν είναι αποτέλεσμα ερευνητικού έργου
αλλά της καθημερινότητας που βιώνουν πολλές φορές οι δάσκαλοι μέσα από τη στάση
ή τη συμπεριφορά κάποιων γονέων, Στάσεις που προκαλούν απορία γιατί και οι δύο
ρόλοι ( ο γονεϊκός που ανήκει στον πατέρα και τη μητέρα και ο ρόλος του παιδαγωγού που έχει ο
δάσκαλος) είναι για να βοηθήσουν και να στηρίξουν ένα παιδί. Και έτσι θα έπρεπε
και πρέπει να είναι. Ευτυχώς που αυτοί οι γονείς είναι λίγοι. Είναι αποδεκτό και δεδομένο, ότι κανείς δεν μπορεί να ακυρώσει το γονεϊκό ρόλο μα από την άλλη οι δάσκαλοι, που έχουν την επιστημοσύνη τους ,γνωρίζουν πρακτικές αντιμετώπισης της απειθαρχίας που ίσως αγνοούν οι γονείς και μια συνεργασία μπορεί να αποδώσει τα βέλτιστα. Αν εφαρμοστούν
από κοινού σε μια συνέχεια( το πρωί στο σχολείο και το απόγευμα στο σπίτι) μπορεί να οδηγήσουν ένα παιδί να
ελέγξει τη συμπεριφορά του.</div>
<div class="MsoNormal">
Οι συμπεριφορές που εφαρμόζει ο δάσκαλος και οι πρακτικές
είναι εύκολες. Αυτό που απαιτείται είναι απλά ο γονέας να αφιερώσει λίγο χρόνο
για αυτές. Ο ρόλος του γονέα είναι δύσκολος και απαιτητικός και δεν πρέπει να
ξεχνάμε ένα. Από τη στιγμή που έχεις φέρει ένα παιδί στον κόσμο , μια ζωή θα
είσαι γονιός και για 24 ώρες το εικοσιτετράωρο.</div>
<div class="MsoNormal">
Ας δούμε λοιπόν τι
μπορεί να εφαρμόσει στο σπίτι ένας γονέας και που παρουσιάζουν μια
συνέχεια με τις πρακτικές που εφαρμόζει ένας δάσκαλος στην τάξη. Βέβαια οι
πρακτικές το καλύτερο θα ήταν να συζητηθούν κατ΄ιδίαν μεταξύ γονέων και
δασκάλου, καθώς το κάθε παιδί έχει τη δική του ιδιοσυγκρασία και προσωπικότητα.
Λόγω όμως της συχνής εφαρμογής από τους δασκάλους των παρακάτω στάσεων ,
μπορούμε να πούμε πως μπορούν να ενταχθούν ως καθολικές πρακτικές καθοδήγησης προς
την αποδεκτή συμπεριφορά που ισχύουν τόσο
στο σχολικό περιβάλλον όσο και στην ευρύτερη κοινωνία<br />
</div>
<div class="MsoNormal">
Αν το παιδί σας λοιπόν παραβαίνει κανόνες και είναι ,
γενικά, απείθαρχο δοκιμάστε τις παρακάτω πρακτικές.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<ul style="text-align: left;">
<li>Κοιτάξτε το παιδί στα
μάτια ,κάντε τον ανάλογο μορφασμό που υποδηλώνει την δυσαρέσκειά σας ή το ότι
αυτή η συμπεριφορά δεν είναι αποδεκτή</li>
<li>Κάντε μια χειρονομία που σημαίνει «Ηρέμησε, χαλάρωσε, ….».</li>
<li>Χτυπήστε με το χέρι σας
τα δάχτυλά σας πάνω σε ένα ξύλινο αντικείμενο ( πχ τραπέζι) ώστε να
προκαλέσετε ευδιάκριτους και κοφτούς ήχους
που θα προκαλέσουν την προσοχή του παιδιού..Κοιτάξτε το στα μάτια (και κάντε τη
χειρονομία που σημαίνει «ηρέμησε , χαλάρωσε»).</li>
<li> Ακουμπήστε το παιδί
στον ώμο σταθερά από πίσω.</li>
<li>Δείξτε του τι περιμένετε να κάνει πχ πώς να σταθεί σε κάποιον μεγαλύτερο , πώς να συνεργαστεί με
ένα άλλο παιδί σε ένα παιχνίδι.Τα παιδιά δεν γνωρίζουν τέτοιους κανόνες. Ούτε
εμείς ξέραμε αν δεν μας τους μάθαιναν οι γονείς μας.</li>
<li>Σηκωθείτε όρθιοι και καθίστε «ανέμελα» πίσω από το παιδί.
Όχι με θυμό, όχι με ένταση όχι με βλέμμα που λέει:«Θα σου δείξω εγώ» και ακουμπήστε το στον ώμο ή στην πλάτη. Αν
αυτό γίνεται την ώρα που διαβάζει απλά ψιθυρίστε του πως το αγαπάτε και
περιμένετε από αυτό να ηρεμήσει για να συζητήσετε.</li>
<li> Αν το παιδί σας
απειθαρχεί, βρείτε να κάνετε κάτι εκείνη τη στιγμή μαζί. Πολλές φορές, όταν τα
παιδιά βαριούνται, αντιδρούν με θυμό ή προσπαθούν να προκαλέσουν κάποιο
πρόβλημα. Πηγαίνετε μαζί του πχ να πλύνετε το αυτοκίνητο , να βάλετε πλυντήριο
και- γιατί όχι;-να κάνετε ένα γλυκό βάζοντάς το να συμμετέχει σε όλη τη
διαδικασία.</li>
<li>Να ζητάτε ευγενικά, αλλά σταθερά, από το παιδί σας,
κοιτώντας το στα μάτια, να κάνει αυτό που πρέπει, όπως πρέπει.</li>
<li>Μη διστάσετε να βάλετε τη θεία του, το θείο του , τη γιαγιά
η τον παππού , έναν μεγαλύτερο ξάδερφο, ή κάποιον που σέβεται, να του μιλήσει.</li>
<li>Όταν εσείς κάνετε κάτι και σας ενοχλεί σταματήστε αυτό που
κάνετε , κοιτάξτε το παιδί με έντονο βλέμμα και αφού σταματήσει επιστρέψτε στην
εργασία σας. Δεν χρειάζεται θυμός. Η εικόνα σας λέει πολλά περισσότερα από τα
λόγια.</li>
<li>Αν το παιδί σας κάθεται στον καναπέ ή παίζει και ταυτόχρονα
μαλώνει με το αδερφάκι του ή το φίλο /η του επαινέστε το για το πρώτο αλλά
εξηγήστε του ποιο είναι το λάθος του ( μπράβο που κάθεσαι να παίξεις αλλά δεν
είναι σωστό να ενοχλείς ή να πειράζεις κάποιον την ώρα που παίζει μαζί σου.)</li>
<li>Αν το παιδί σας συνεχίζει να είναι απείθαρχο ζητήστε του να
του μιλήσετε προσωπικά σε ένα δωμάτιο.
Μην το προσβάλετε . Απλά να του πείτε πως τέτοιες συμπεριφορές σας ενοχλούν.
Π.χ Αν το παιδί σας σφυρίζει και εσείς θέλετε να ξεκουραστείτε πείτε του πως
είναι πολύ δυσάρεστο για κάποιον που έχει περάσει πολύ ώρα έξω από το σπίτι και επιστρέφει κουρασμένος από χίλιους θορύβους που γέμισαν το μυαλό του,
να χαλαρώσει, ώστε να έχει τη διάθεση μετά πχ να κάνει μια δραστηριότητα με το
παιδί του.</li>
<li> Κάντε κινήσεις με τα
χέρια που να δείχνουν πως αποδοκιμάζετε ή επιδοκιμάζετε μια συμπεριφορά..
Παρατηρήστε τις χειρονομίες του παιδιού σας όταν κάτι επιδοκιμάζει ή αποδοκιμάζει κάτι και χρησιμοποιήστε τον ίδιο κώδικα.</li>
<li>Να του υπενθυμίζετε υποσχέσεις που έχει δώσει σχετικά με τη
συμπεριφορά του λέγοντας το όνομά του και κοιτώντας το στα μάτια.</li>
<li>Ζητήστε τη βοήθεια του παιδιού σας για κάτι ακόμα και όταν
είναι σε μια στιγμή που παρουσιάζεται απείθαρχο..Ετσι αναπτύσσεται μεταξύ σας
ένας πιο δυνατός δεσμός καθώς μοιράζεστε κοινές στιγμές , κάτι που το παιδί σας
έχει ανάγκη. Χρησιμοποιήστε τη φράση « ………( το όνομά του, ψυχή μου , καρδούλα μου, αγόρι μου ) σε
παρακαλώ έλα λίγο..Χρειάζομαι τη βοήθειά σου για αυτό..» .</li>
<li>Αν παρόλα όσα κάνετε το παιδί σας δεν ηρεμεί τότε ήρθε η ώρα
να επιβάλλετε μια ποινή. Οι ποινές όμως να έχουν οριστεί μαζί με το παιδί
ειδικά όταν ξέρετε τη συμπεριφορά του.</li>
<li>Αν το παιδί σας επιδιώξει και διορθώσει μια συμπεριφορά ,
επαινέστε το εκείνη τη στιγμή. Μην του πείτε: « ναι τώρα το έκανες αλλά δεν θα
πω τίποτα γιατί περιμένω να δω αν το ξανακάνεις». ΑΝ δεν το επαινέσετε, θα
περάσει από το μυαλουδάκι του ότι δεν είστε ικανοποιημένος ως γονιός και δεν το αγαπάτε. Τα παιδιά έχουν
βραχύχρονη μνήμη σε κάποια πράγματα. Αν το επαινέσετε, αργότερα το βράδυ, για
μια συμπεριφορά που έγινε το πρωί, δεν έχει αξία και θα το προσπεράσει. Να το
κάνετε την ίδια στιγμή που η συμπεριφορά διορθώνεται. Είναι σημαντικό αυτό.</li>
</ul>
<br />
<div class="MsoNormal">
Δεν υπάρχουν λύσεις που να είναι 100% αποτελεσματικές ή
λειτουργούν ως «φάρμακο» καταστολής της απειθαρχίας. Όμως αυτές οι μικρές
πρακτικές που έχουν προσαρμοστεί στο οικογενειακό πλαίσιο , δημιουργούν στα παιδιά μια συνέχεια
και έτσι δίνεται στα παιδιά μια ξεκάθαρη εικόνα του ότι οι γονείς και ο
δάσκαλος του συνεργάζονται και υπάρχει συνοχή μεταξύ τους.Αυτό βοηθά στο να
οδηγηθεί πιο εύκολα στον αυτοέλεγχο..</div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Μη ξεχνάμε πως είναι παιδιά. Έχουν ανάγκη από όρια. Μπορούμε
να τα βοηθήσουμε μαζί να αναπτυχθούν και να εξασφαλίσουμε για αυτά ένα καλύτερο
προσωπικό μέλλον όσον αφορά τη συμπεριφορά και την κοινωνικοποίησή τους. </div>
</div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-61684511947103413512017-11-12T16:40:00.002+02:002017-11-12T16:49:52.780+02:00Εμπνεύστε στα παιδιά..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-U8bm4he-Aog/WghdRRZNTxI/AAAAAAAAAiA/g33Twmb7_ScnuzED55sAmeJvxoBfXqYVQCLcBGAs/s1600/How-To-Inspire-Kids-to-Do-Their-Best.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="375" data-original-width="541" height="221" src="https://3.bp.blogspot.com/-U8bm4he-Aog/WghdRRZNTxI/AAAAAAAAAiA/g33Twmb7_ScnuzED55sAmeJvxoBfXqYVQCLcBGAs/s320/How-To-Inspire-Kids-to-Do-Their-Best.jpg" width="320" /></a></div>
Εμπνεύστε στα παιδιά την αγάπη για τον άνθρωπο μιλώντας τους για ανθρώπους που αγαπούσαν τον συνάνθρωπο τους. Μιλώντας τους για τον Ερρίκο Ντυνάν, τον Φρίντγιοφ Νάνσεν, τον Νέλσον Μαντέλα, την αδερφή Τερέζα ,για τους Γιατρούς χωρίς σύνορα για ανθρώπους και οργανώσεις που πήραν το Νόμπελ Ειρήνης για την προσφορά τους στον άνθρωπο ανοίγουν νέοι δρόμοι στα όνειρα τους<br />
Εμπνεύστε στα παιδια την υπομονή και την καρτερικότητα δείχνοντάς τους και μιλώντας τους για ανθρώπους που οι προσωπικές τους ιστορίες δεν τους διέλυσαν αλλά τους έκαναν να προσπαθούν να κερδίσουν τον κόσμο..Και τον κέρδισαν..Όπως η Έλεν Κέλλερ, ο Μπετόβεν κ.ά<br />
Εμπνεύστε στα παιδιά την αλληλεγγύη μέσα από δραστηριότητες που στόχο έχουν να βοηθήσουμε άλλους ανθρώπους .Ανθρώπους λιγότερο τυχερούς από εμάς.<br />
Εμπνεύστε στα παιδιά να μάχονται και να διεκδικούν την Ελευθερία και την Ειρήνη διηγούμενοι τις ιστορίες λαών που υπέφεραν στα χέρια άλλων. Δίνοντάς τους να διαβάσουν βιβλία όπως η Καλύβα του Μπαρμπα Θωμά , το ημερολόγιο της Αννας Φρανκ κ.ά καταλαβαίνουν πως η Ανθρωπότητα είναι αυτή που χάνει όταν ο πόλεμος, η ανισότητα και η μη ύπαρξη δικαιοσύνης κυριαρχούν.<br />
Εμπνεύστε στα παιδιά την αγάπη για το περιβάλλον ταξιδεύοντάς τα σε περιβαλλοντικά μονοπάτια απολαμβάνοντας μαζί τους την ομορφιά του κόσμου μας.<br />
Εμπνεύστε στα παιδιά το σεβασμό για το παρελθόν και τη σημασία του για το μέλλον ταξιδευοντάς τα μέσα από τα εκθέματα ενός αρχαιολογικού, λαογραφικού , Βυζαντινού μουσείου.<br />
Εμπνεύστε στα παιδιά την αγάπη για την τέχνη μιλώντας τους για έργα που δεν χάθηκαν μέσα στο χρόνο και που ο κόσμος θαυμάζει για την απλότητα και μεγαλοπρέπειά τους , για τη σύνθεση και τη μοναδικότητα των χαρακτηριστικών τους<br />
Εμπνεύστε στα παιδιά έννοιες, αρχές οδηγήστε τα σε μια στάση ζωής που έχει ως στόχο το «εμείς» και όχι το «εγώ» δείχνοντάς τους όσα περισσότερα γίνεται , εμπλέκοντάς τα ενεργά και όχι παθητικά σε όσα συμβαίνουν γύρω τους.<br />
Εμπνεύστε στα παιδιά το θαυμασμό και το σεβασμό για τον κόσμο τους, ταξιδεύοντάς τα μέσα σε εικόνες που δείχνουν μοναδικά θαύματα.. Ένα τείχος που πέφτει, έναν πόλεμο που σταματάει, μια αγκαλιά σε έναν ηλικιωμένο, ένα τραγούδι που μιλά για σεβασμό και ειρήνη, μια γέννηση..<br />
Εμπνεύστε στα παιδιά την αγάπη για τη ζωή ..<br />
<br />
Εμπνέουμε τα παιδιά μας ΕΜΕΙΣ.. Με τη δική μας στάση...<br />
Για να φτιάξουν και να ζήσουν σε έναν καλύτερο κόσμο..Πολύ καλύτερο από το δικό μας..Γιατί τους αξίζει..<br />
<div>
<br /></div>
</div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-41267413296559618082017-10-22T14:48:00.003+03:002017-10-22T14:48:57.927+03:00"Ο κυριότερος στόχος της εκπαίδευσης δεν είναι η γνώση, αλλά η δράση".**<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: #faf4fa; color: #ff931e; font-family: Calibri; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-style: italic; line-height: normal; margin: 0px; position: relative;">
<br /></h3>
<div class="post-header" style="background-color: #faf4fa; color: #1e003c; font-family: Calibri; font-size: 16px; font-weight: bold; line-height: 1.6; margin: 0px 0px 1em;">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-2469579448464677859" itemprop="description articleBody" style="background-color: #faf4fa; color: #1e003c; font-family: Calibri; font-size: 16px; font-weight: bold; line-height: 1.4; position: relative; width: 656px;">
<div dir="ltr" trbidi="on">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-0X4X4J_DSzg/VRW_HzkQ3GI/AAAAAAAAAH8/xdTKdLRrD2E/s1600/digital_school.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #643ab5; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" src="https://3.bp.blogspot.com/-0X4X4J_DSzg/VRW_HzkQ3GI/AAAAAAAAAH8/xdTKdLRrD2E/s1600/digital_school.jpg" style="background: rgb(82, 29, 153); border-radius: 0px; border: 1px solid rgb(244, 172, 0); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" /></a><br />Πολύ συχνά ακούμε και από εκπαιδευτικούς μα κυρίως από γονείς τη φράση:<br /> "Θέλω για το παιδί μου ένα καλό σχολείο".Αυτή την ακούγαμε εμείς οι ίδιοι στις συζητήσεις των γονέων μας ,αυτή είναι η φράση που λένε οι γονείς τώρα και αυτή θα ναι η φράση που θα λένε πάντα. Μα ποιο θεωρείται"καλό σχολείο"?<br />Οι γνώμες που ακούγονται πιάνουν όλο το φάσμα."Καλό σχολείο είναι αυτό που τα παιδιά κάνουν πολλές ασκήσεις για να μη ξεχνούν και να μαθαίνουν την ύλη που πρέπει" ,"Καλό σχολείο είναι το σχολείο όπου οι δάσκαλοι βοηθούν τα παιδιά να μάθουν τα μαθήματά τους εκεί και δεν τους βάζουν πολλά για το σπίτι παρά ελάχιστες εργασίες","Καλό σχολείο είναι αυτό που δίνει στο παιδί μου την ευκαιρία να ασχοληθεί με πολλά περισσότερα από την ύλη των βιβλίων" κ.α.<br />Κανένας από αυτούς τους γονείς δεν έχει άδικο.Για τον κάθε γονέα ανάλογα με τα δικά του βιώματα και με τις δικές του καταβολές,την κοινωνία που ζει και τις πεποιθήσεις που αυτή εκφράζει,τον οδηγεί και ανάλογα να διατυπώσει και τη δική του άποψη..<br /><br /><b><i><span style="color: red;">Ποιο είναι όμως "καλό σχολείο"?</span></i></b><br /><b><i><span style="color: red;"><br /></span></i></b><b><i><span style="color: red;"><br /></span></i></b><a href="https://1.bp.blogspot.com/-nYldFU5x_eQ/VRW-4XpT1aI/AAAAAAAAAH0/zV1ntQf5qoc/s1600/anagnwstes--sxoleio-back2schoolbooks-big-thumb-large.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; color: #643ab5; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-nYldFU5x_eQ/VRW-4XpT1aI/AAAAAAAAAH0/zV1ntQf5qoc/s1600/anagnwstes--sxoleio-back2schoolbooks-big-thumb-large.jpg" style="background: rgb(82, 29, 153); border-radius: 0px; border: 1px solid rgb(244, 172, 0); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="219" /></a> Ο William Ralph Inge Βρετανός ιερωμένος και ακαδημαϊκός λέει πως ¨σκοπός της Παιδείας είναι η γνώση όχι δεδομένων αλλά αξιών."<br />Καλό σχολείο είναι το σχολείο που αντανακλά την ίδια τη ζωή ,την ίδια την κοινωνία που διέπεται από νόμους και σεβασμό και προωθεί αξίες .Καλό σχολείο είναι αυτό που δημιουργεί μια ιδέα της κοινωνίας, που επιτρέπει την προσωπική έκφραση μέσα σε ένα πλαίσιο κοινωνικής ευθύνης και βοηθάει τα παιδιά να σκέφτονται τους εαυτούς τους ως δυναμικούς πολίτες στον δικό τους κόσμο και που δεν είναι άλλος από τον μικρόκοσμο της τάξης τους αλλά και τον ευρύτερο χώρο τους που είναι το ίδιο το σχολείο.<br /><br />Καλό σχολείο δεν μπορεί να είναι και δεν πρέπει να είναι αυτό που ορίζει ως καλύτερους των καλύτερων τα παιδιά με βάση τις βαθμολογίες τους γιατί το μόνο που προωθεί είναι "άριστους" μεν στην ύλη αλλά "κενούς "πολλές φορές ως προσωπικότητες ενήλικες και ημιμαθείς όσον αφορά τον τρόπο λειτουργίας της κοινωνίας .<br /><br />Ένα αποτελεσματικά καλό σχολείο είναι αυτό που βοηθάει τους μαθητές τους στην επίλυση των προβλημάτων ζωής,αναπτύσσει τις δεξιότητές τους αλλά ενισχύει και τις ικανότητές τους.Αλήθεια έχετε αναρωτηθεί αν το σχολείο έτσι όπως λειτουργεί τώρα κάνει κάτι για να προετοιμάσει τα παιδιά σας να ζήσουν τις επόμενες δεκαετίες της ζωής τους μέσα στην κοινωνία?Τους δίνει τα εφόδια να αντιμετωπίσουν περισσότερα απ όσα θεωρούμε πως πρέπει να δίνει το σχολείο σε πολλαπλά επίπεδα της καθημερινότητας όπως: φίλων,πρακτικότητας,συνύπαρξης,συμμετοχής,συνεργασίας,αυτοσυγκράτησης,δημιουργικότητας,ελιγμών, που τίθενται ως επιταγές πλέον από την ίδια την κοινωνία που ζούμε για να μπορέσεις ως άτομο να εξελιχθείς στην πορεία της ζωής σου . και τις οποίες θα πρέπει να διαθέτει κάθε παιδί που θα μεταβεί στα 18 του από την εξάρτηση της οικογένειας στην ανεξαρτησία του ως αυτόνομο άτομο που αυτοδιαχειρίζεται και αυτοδιαθέτει τον εαυτό του?<br /><br />Ένα καλό σχολείο έχει ευρεία βάση και ρεαλιστικό πρόγραμμα σπουδών με αντικείμενα που έχουν σημασία όχι μόνο για να επιλεγεί για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και την απασχόληση, αλλά και για την οικογένεια και την κοινότητα που θα ζήσει το παιδί αργότερα ως ενήλικας.. Χρησιμοποιεί πρακτικές διδασκαλίας που προσομοιώνουν τον τρόπο που οι άνθρωποι λειτουργούν σε σχέση με τον έξω κόσμο. Τα παιδιά συμμετέχουν ενεργά σε δημιουργικές εργασίες που συνδυάζουν και διευρύνουν τις γνώσεις και τις ικανότητές τους. Σε ένα τέτοιο σχολείο οι μαθητές παράγουν έργο,παίρνουν αποφάσεις και τις υλοποιούν,σχετίζονται με τον έξω κόσμο στηρίζοντας δράσεις που απασχολούν το σύνολο των πολιτών όπως δράσεις για το περιβάλλον, δράσεις γα την εξάλειψη της φτώχειας ,για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ,για την ευτυχία όλων των παιδιών του κόσμου,για την εξάλειψη της παιδικής εκμετάλλευσης κλπ και προσπαθούν να βρουν λύση ακόμα και στα πιο δύσκολα ερωτήματα του κόσμου των ενηλίκων μόνο που λειτουργούν ως παιδιά.<br /><br /> Το παραδοσιακό σχολείο αυτό που μόνο δίνει. είναι απλά ύλη και γνώσεις.Γνώση που απορροφούν μεν οι μαθητές αλλά δεν είναι κατ ανάγκη χρήσιμη μετέπειτα.Ο μαθητής διδάσκεται και μαθαίνει <b>κάθε λεπτομέρεια</b> του γνωστικού αντικειμένου(κυρίως στη δευτεροβάθμια)και αυτό γιατί <b>ΠΙΘΑΝΟΝ </b>να μπει ως θέμα στις εξετάσεις ΚΑΙ έτσι το "<b>κάθε τι</b>" της ύλης γίνεται ¨<b>ΠΙΘΑΝΑ SOS</b>" που <b>πιθανόν</b> θα μπει στις εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο και που<b> ΠΙΘΑΝΟΝ</b> θα το βοηθήσει να περάσει..Άρα είναι θέμα τύχης η επιλογή των θεμάτων και αν η τύχη ευνοήσει θα χει μια θέση στο Πανεπιστήμιο ΚΑΙ συνεπώς αυτόματα θεωρείται πετυχημένος και άριστος των αρίστων!!<br />Κάθε σχολείο μπορεί να γίνει ένα καλό σχολείο όταν οι εκπαιδευτικοί πέρα από την κατάκτηση της ύλης των γνωστικών αντικειμένων έχουν μεριμνήσει και για τη σύνδεση με την καθημερινή ζωή..Ένα καλό σχολείο είναι αυτό που δεν περιορίζεται μόνο στην ύλη των μαθημάτων αλλα δημιουργεί προϋποθέσεις στα παιδιά να γίνουν κοινωνικά υπεύθυνα,να αναλαμβάνουν υποχρεώσεις που η τήρησή τους έχει αντίκτυπο και σε άλλους γύρω τους,που τα βοηθάει να αποκτήσουν ,γενικά,κοινωνικές δεξιότητες.<br /> Όπως είπε και ο Πλάτωνας: "Δεν ξέρω τίποτε άλλο για το οποίο ο κάθε λογικός άνθρωπος θα πρεπε να νοιάζεται περισσότερο,παρά το παιδί του να γίνει ο πιο καλός άνθρωπος" και σίγουρα το συμπληρώνει ο Αριστοτέλης αναφέροντας :"Τρία πράγματα χρειάζονται για την εκπαίδευση :η φύση ,η άσκηση και η μάθηση" και ένα τέτοιο σχολείο σίγουρα προάγει περισσότερα από αυτό που νοιάζεται μόνο για το πως θα έχει ¨ΆΡΙΣΤΟΥΣ¨βαθμολογικά σε επίπεδο γνωστικών- επιστημονικών αντικειμένων μαθητές.<br /><br />**(Τη φράση αυτή την είπε ο Herbert Spenser Βρετανός φιλόσοφος διάσημος στην εποχή του σε μία ομιλία του το 1870).</div>
</div>
</div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-72363882389830419512017-09-20T18:44:00.001+03:002017-09-20T19:36:57.072+03:00Επιβραβεύσεις και βραβεία, ποινές και τιμωρίες.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-VJyGi095TyU/WcKMzxvpijI/AAAAAAAAAeM/4w9HWju5u7oYjc-HmId-TkLRczTmXb4pwCLcBGAs/s1600/display_image.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="716" data-original-width="1001" height="142" src="https://2.bp.blogspot.com/-VJyGi095TyU/WcKMzxvpijI/AAAAAAAAAeM/4w9HWju5u7oYjc-HmId-TkLRczTmXb4pwCLcBGAs/s200/display_image.jpg" width="200" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;"> Το σύστημα των ποινών και επιβραβεύσεων είναι ένας παιδαγωγικός
τρόπος προώθησης κινήτρων ώστε τα παιδιά να αποκτήσουν κοινωνικοσυναισθηματική παιδεία. Ο κάθε δάσκαλος εμπλουτίζει το σύστημα αυτό με ό,τι θέλει βασισμένος πάνω στην παιδαγωγική .Παρόμοιο σύστημα με αυτό παρουσίασε πριν λίγες μέρες και ένας συνάδελφος και πραγματικά ,επειδή παρόμοιο (θα το δείτε παρακάτω) δουλεύω και εγώ τολμώ να πω πως πιάνει καθώς τα αποτελέσματα ήταν </span><span style="background-color: white; font-family: "calibri" , sans-serif;"> θετικά και βοήθησαν πολλά παιδιά να αλλάξουν στάσεις και συνήθειες ενώ δεν έχουν καμία δυσάρεστη επίπτωση στην ψυχολογία ενός παιδιού ακριβώς γιατί δεν υπάρχουν μόνο ποινές αλλά και επιβραβεύσεις.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;">Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;"> <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;"> </span><span style="background-color: white; font-family: "calibri" , sans-serif;">Κάθε σχολικό</span><span style="background-color: white; font-family: "calibri" , sans-serif;"> </span><span style="background-color: white; font-family: "calibri" , sans-serif;"> τμήμα στην αρχή της χρονιάς ορίζει </span><span style="background-color: white; font-family: "calibri" , sans-serif;"> </span><span style="background-color: white; font-family: "calibri" , sans-serif;">τους κανόνες που οδηγούν στην καλή λειτουργία της τάξης και πρέπει να ναι σεβαστοί από όλους. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;"> Οι κανόνες θέτονται από τα παιδιά. Αφού
οριστικοποιηθούν και αποφασιστούν, για κάθε παραβίαση οποιουδήποτε κανόνα, τα παιδιά δίνουν
τα ίδια μια </span><span style="background-color: white; font-family: "calibri" , sans-serif;">«</span><span style="background-color: white; font-family: "calibri" , sans-serif;">ποινή» η οποία αποφασίζεται από όλους με την έκφραση του «συμφωνώ»
ή «δεν συμφωνώ» ή τη χρήση του «ναι» και του
«όχι» και πρέπει να τηρείται καθώς το αποφασίζουμε όλοι μαζί . ΔΕΝ ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ από
το δάσκαλο ή τη δασκάλα αλλά συζητιούνται μέσα στην τάξη και αποφασίζεται αυτή που αυτά επιθυμούν.</span></div>
<div style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 1.0pt 0cm;">
<div class="MsoNormal" style="border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding: 0cm;">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;">Στο πλαίσιο αυτό , δημιουργούνται κάποιες «κάρτες
πράξεων και ποινών» χρώματος άσπρου , κίτρινου, πορτοκαλί , μπλέ και κόκκινο.. Η «άσπρη κάρτα» είναι πχ για
κάποιον μαθητή που ξέχασε την κασετίνα του. Τα παιδιά προτείνουν επιλογές πχ.μένει άγραφος/η ή τακτοποιεί την τάξη( ποτέ μόνο του παιδί και φυσικά
μην νομίζετε πως θα κάνει..φασίνα.. Απλά επιφορτίζεται να κάνει κάτι όπως πχ να φτιάξει τη μολυβοθήκη μου , να βάλει σε σειρά τα βιβλία της
βιβλιοθήκης κλπ). Η «κίτρινη κάρτα»
είναι για «όταν αργώ στη γραμμή ή
παρακούω εντολές». Σε αυτή την περίπτωση παραμένει το παιδί στα διαλείμματα
στο χώρο της πρωινής προσευχής ( και παίζει εννοείται αλλά αυτό δίνεται μόνο ως επιλογή καλής πίστης και
επιλογής από μένα εκείνη τη στιγμή(μαθαίνω
να ακολουθώ κανόνες) .Στην «πορτοκαλί κάρτα» ισχύει το ίδιο απλά δίνονται κάποιες
εργασίες επιπλέον από τις οποίες επιλέγω εγώ πόσες θα κάνει αλλά ο μαθητής θα
επιλέξει ποιες, και περνάμε στην μπλε κάρτα και στην κόκκινη. Η </span><span style="background-color: white; font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;">«</span><span style="background-color: white; font-family: "calibri" , sans-serif;">μπλε κάρτα</span><span style="background-color: white; font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12pt;">»</span><span style="background-color: white; font-family: "calibri" , sans-serif;"> έχει σχέση με το ότι «δεν
προσέχω», «μιλάω στην τάξη», «παρακωλύω το μάθημα», «παρακούω και δεν κάνω ότι
μου ζητούν οι μεγαλύτεροί μου» και σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει ή να πάρει
επιπλέον εργασία στο σπίτι ή να βοηθήσει ένα πρωτάκι ή να μην συμμετέχει σε ένα
παιχνίδι ή να βοηθήσει έναν συμμαθητή του κλπ.. Η «κόκκινη κάρτα», ναι, είναι η πιο σημαντική.. Περιλαμβάνει
στιγμές όπου το παιδί βρίζει, προσβάλλει, ασκεί λεκτική βία, κοροϊδεύει ή
αντιδρά με τρόπο που δεν έχει σχέση με μια υγιή συμπεριφορά. κλπ. Σε αυτές τις
περιπτώσεις δίνεται η κάρτα με ενημέρωση του γονέα για την πράξη του παιδιού..</span></div>
<div class="MsoNormal" style="border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding: 0cm;">
<br /></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;">Εκτός
όμως από αυτές τις κάρτες υπάρχει η «γαλάζια» , η «χρυσή» και τα μετάλλια (θετική </span><span style="background-color: white; font-family: "calibri" , sans-serif;">επιβράβευση-
ενίσχυση)</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;">Μαθητής
που πριν μπορεί να πήρε κόκκινη πχ γιατί πρόσβαλλε έναν συμμαθητή του , αν
συνεργαστεί μαζί του , αν προσπαθήσει να βοηθήσει κάποιον άλλο, μπορεί, ακριβώς
την επόμενη μέρα, να πάρει τη μπλε με ένα μεγάλο μπράβο και αναγραφή του
ονόματός του και της φωτογραφίας του σε ειδική θέση στον πίνακα ανακοινώσεων ενώ αναλαμβάνει ως επιβράβευση πχ να γίνει ο βοηθός της δασκάλας, να αποφασίσει ποιες εργασίες θα κάνει σε ένα μάθημα, να διαβάσει αυτός μια ιστορία στην τάξη, ή κάτι που θα ήθελε να κάνει ο ίδιος( που να συνάδει με τη λειτουργία της τάξης ή του σχολείου) <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;">Αν
πάλι αυτή η συμπεριφορά συνεχιστεί και λάβει 5 φορές την μπλε , τότε του απονέμεται
η «χρυσή κάρτα» και μετρούν οι φορές που την έλαβε για κάτι που εγώ θα επιλέξω
στο τέλος της χρονιάς να κάνω σε σχέση
με το παιδί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;"><o:p>Τι γίνεται όταν χρησιμοποιούνται οι δύο αυτοί μέθοδοι.</o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;">Με
την χρήση και των δύο μεθόδων δεν γίνεται στοχοποίηση κανενός παιδιού αλλά αντίθετα η διόρθωση και η αυτορρύθμιση της συμπεριφοράς
που μέχρι πριν λίγο δημιουργούσε προβλήματα τόσο στον ίδιο μαθητή όσο και στους
συμμαθητές του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;">Πέρα
από αυτές τις κάρτες υπάρχουν βραβεία πχ «για τον μικρό μαθηματικό», «για την
καλύτερη ανάγνωση» , « για τον μικρό προστάτη» που
τονώνουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;">Ετσι
λοιπόν το παιδί καταλαβαίνει πως η καλή συμπεριφορά επιβραβεύεται και η κακή
έχει άλλες επιπτώσεις. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;">Φυσικά,
αν μια κακή συμπεριφορά συνεχίζεται και το παιδί δεν προβαίνει σε αυτορρύθμισή της
αλλά αντίθετα συνεχίζει να προσβάλλει , να προκαλεί πόνο, να χτυπά , να
χρησιμοποιεί βία ή ακόμα και συμμαθητές του για να πετύχει ένα στόχο του, να
αντιδρά εγωιστικά θεωρώντας πως μόνο αυτός έχει δικαιώματα που τα αρνείται στους
άλλους, τότε οι γονείς ενημερώνονται άμεσα ώστε να μην οδηγηθούμε σε πιο
δυσάρεστες καταστάσεις καθώς το παιδί μεγαλώνει..<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;">Ο
ρόλος μας ως δάσκαλοι δεν είναι μόνο μαθησιακός ούτε λειτουργούμε ως
παιδοφύλακες επιτρέποντας στα παιδιά να κάνουν ό,τι θέλουν . Το σχολείο είναι
χώρος μάθησης και Παιδείας. Κάθε τι που κάνουμε, έχει και τον χαρακτήρα
της διαπαιδαγώγησης. Το παιδί που έρχεται στο σχολείο πρέπει να μάθει πως
βρίσκεται σε μια μικρή κοινωνία που διέπεται από τη συμμετοχή, το σεβασμό και
την αλληλοστήριξη των μελών της και πως συμπεριφορές που υπονομεύουν μέλη της μικρής
αυτής κοινωνίας και δημιουργούν προβλήματα συνύπαρξης δεν έχουν θέση ,όπως πρέπει
να μάθει πως. στην μικρή αυτή κοινωνία, το καλό και θετικό επιβραβεύεται εν
μέσω ισότιμων και ισάξιων μελών.. Ετσι πέρα από την ανάπτυξη του γνωστικού
τομέα προάγουμε και τον κοινωνικοσυναισθηματικό. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;">Βάσει
των προηγούμενων ,εν κατακλείδι. επ ουδενί δεν μπορούμε να επιτρέπουμε συμπεριφορές
που δυσκολεύουν τη ζωή άλλων παιδιών ή την καλή λειτουργία της τάξης στα
πλαίσια της συνεργασίας , σεβασμού και
αλληλοκατανόησης όπως επ ουδενί δεν
μπορούμε να μην επαινούμε όσους τα προάγουν.. Το κάθε παιδί χρειάζεται όρια και
επιβράβευση και νομίζω πως αυτό είναι αποδεκτό από όλους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;"> Πρέπει να αντιμετωπίζουμε παιδαγωγικά τα
πάντα.. Σίγουρα μια τιμωρία ή ποινή δεν είναι εύκολη για κανέναν αλλά να
γνωρίζετε πως είναι η τελευταία μας λύση αφού έχουμε χρησιμοποιήσει κάθε μέθοδο
για να αλλάξουμε κάτι και πως δεν έχουν
τιμωρητικό χαρακτήρα απλά λειτουργούν ως κίνητρο καθώς γνωρίζουν τα παιδιά ότι
αν αλλάξει έστω και κάτι στον τρόπο που φέρονται θα λάβουν και τον αντίστοιχο έπαινο..Και εκεί στοχεύει αυτό
το σύστημα. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "calibri" , sans-serif;">Πρέπει
να καθοδηγήσουμε τα παιδιά να ναι υπεύθυνα και να σέβονται τους ανθρώπους γύρω τους
αλλά ταυτόχρονα να κατανοήσουν πως η ζωή τους είναι συνδεδεμένη με τη ζωή των
μελών μιας μικρότερης κοινωνικής ομάδας όπως είναι το σχολείο και πως δεν είναι
κυρίαρχοι αλλά συμμετέχοντες στα τεκταινόμενα της και πως κάθε πράξη έχει την
αντίστοιχη αντίδραση όπως ακριβώς και στην ευρύτερη κοινωνία που εμείς ζούμε ως
ενήλικες. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-70762233298629780372017-09-19T07:26:00.001+03:002017-09-20T20:07:17.988+03:00Γονείς και εκπαιδευτικοί.Πώς αντιμετωπίζουμε μαζί το θυμό και την παραβατική συμπεριφορά ενός παιδιού.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-Hib-xL6cyx0/WcCYhynqisI/AAAAAAAAAdk/zTzXydgEyccA_9Z7Auls2wo08SJj1YrgQCLcBGAs/s1600/image%2B%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="339" height="198" src="https://1.bp.blogspot.com/-Hib-xL6cyx0/WcCYhynqisI/AAAAAAAAAdk/zTzXydgEyccA_9Z7Auls2wo08SJj1YrgQCLcBGAs/s200/image%2B%25281%2529.jpg" width="200" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt;"> Ο κάθε γονιός πιστεύει πως ξέρει το παιδί του και το ανατρέφει έχοντας τις δικές του αντιλήψεις. Σωστό και
σεβαστό απόλυτα. Ξέρει όμως πως λειτουργεί στα πλαίσια της οικογένειας. Πολλές φορές
ένα παιδί που δεν ελέγχει το θυμό του στο σπίτι έχει τρόπο ο γονέας να το κάνει
με κάποιο τρόπο. Ως εκπαιδευτικοί ο
δικός μας τρόπος είναι να μιλάμε με το παιδί και να προσπαθούμε να το
οδηγήσουμε στην αυτορρύθμιση της συμπεριφοράς του με παιδαγωγικούς τρόπους . Όταν βλέπουμε ότι χρειάζεται βοήθεια και από τους
γονείς ώστε να το πετύχουμε ( κυρίως σε επαναλαμβανόμενες πράξεις που
περιλαμβάνουν βωμολοχίες , βία προς τους συμμαθητές του, μη έλεγχο του θυμού
κλπ) οι αντιδράσεις που βλέπουμε από τα παιδιά είναι δύο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Στη μία περίπτωση απροκάλυπτα το παιδί μας προκαλεί
να καλέσουμε τους γονείς του.Δεν το νοιάζει. Μάλιστα επιβεβαιώνει αυτό που
βλέπουμε δηλαδή ή ότι δεν γνωρίζουν οι γονείς στον τρόπο με τον οποίο το παιδί τους
κοινωνικοποιείται ή μας δείχνει ότι το παιδί έχει καταφέρει να ξεπερνά τα όρια
που του θέτουν και να κάνει το δικό του με όποιον τρόπο το «βολεύει» και ειδικά
με το να επιβάλλεται μέσω της αντίδρασης, της φωνής, της πρόκλησης και γενικά
με τρόπο ανορθόδοξο για ένα παιδί. Η τελευταία περίπτωση ουσιαστικά
καταγράφεται σε μια φράση που πολλοί γονείς χρησιμοποιούν « Έγινα εγώ το παιδί
και το παιδί μου ο γονιός. Δεν ξέρω τι
να κάνω» Στον αντίποδα έχουμε παιδιά που στην αναφορά και μόνο της φράσης «θα
αναγκαστώ να φέρω τους γονείς σου να μιλήσουμε» το παιδί προσωρινά μαζεύεται,
ιδρώνει, χάνεται και έρχεται στο διάλειμμα και σου λέει «πείτε το στη μαμά» ή «πείτε
το στον μπαμπά» αποκλείοντας τον άλλο γονιό.. Αυτόματα οι συνειρμοί ενός παιδαγωγού.
έχοντας και την σωματική αντίδραση του παιδιού, οδηγούνται στο ότι ο τρόπος με
τον οποίο αντιμετωπίζεται μια πράξη ως πράξη θυμού του παιδιού ή
υπερκινητικότητας δεν είναι και τόσο παιδαγωγικός όσο τιμωρητικός και
απευχόμαστε να είναι οι κάτωθι δύο ..Η σωματική ή λεκτική κακοποίηση του παιδιού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Και στις δύο περιπτώσεις όμως
καλούμε τους γονείς. Μιλάμε για παιδιά
και αυτό είναι που προέχει και όχι οι δικοί μας συνειρμοί και φόβοι. Εκεί πολλές
φορές βλέπουμε πολλά. Γονείς επιθετικούς όταν αναφερόμαστε στο πως τα παιδιά
τους αντιδρούν και οι οποίοι επιρρίπτουν ευθύνες στα άλλα παιδιά , στους εκπαιδευτικούς
και γενικά στους άλλους γονείς « που δεν ελέγχουν τα παιδιά τους», γονείς που
δεν ξέρουν τι να κάνουν ώστε να καθοδηγήσουν τα παιδιά προς την αυτορρύθμιση της
συμπεριφοράς, γονείς που αναφέρουν πως «καλά κάνει και χτυπάει» ,γονείς
αυταρχικούς, δημοκρατικούς, γονείς αυθεντίες. Η άρνηση να δούμε την πραγματικότητα
που είναι «έχω ένα παιδί που ο θυμός ή η ζήλια ή η παρορμητικότητα, ή η
επιθετικότητα εκφράζεται με τρόπο επικίνδυνο για το ίδιο και τους άλλους»
δημιουργεί περισσότερα προβλήματα στο μέλλον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Δεν είναι λίγες οι φορές που εκπαιδευτικοί
έχουν συνεργαστεί με τους σχολικούς ψυχολόγους και κοινωνικούς ψυχολόγους ,που
βρίσκονται στα ΚΕΔΔΥ ή στις κατά τόπους σχολικές μονάδες , ζητώντας την δική τους
καθοδήγηση για παιδιά με συμπεριφορές που αναφέρθηκαν παραπάνω.. Τις περισσότερες
φορές οι ειδικοί πάντα αναφέρουν στο τέλος « Να συνεργαστείτε με τους γονείς . Μόνοι σας δεν
θα καταφέρετε τίποτα» και έτσι γίνεται.Ευτυχώς
πολλοί γονείς συνεργάζονται και όταν βλεπουν πως κάτι δεν διορθώνεται ,
απευθύνονται στους εκπαιδευτικούς για περαιτέρω βοήθεια οι οποίοι τους παραπέμπουν
σε αυτούς που γνωρίζουν πως πρέπει να γίνει μια παρέμβαση με στόχο τη διόρθωση
μιας συμπεριφοράς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Τι γίνεται όμως με τους γονείς που αρνούνται
να ακούσουν; Δυστυχώς, το μόνο που γίνεται είναι να προσπαθούμε να κάνουμε κάτι
μόνοι μας όσο μπορούμε καθώς έχουμε 20 με 25 παιδιά σε κάθε τμήμα, αλλά αυτό
δεν έχει αποτέλεσμα και έτσι , καθώς το
παιδί μεγαλώνει μεγαλώνουν και τα προβλήματα. Κάποια στιγμή θα φύγει από το
σχολείο και θα βγει στην κοινωνία. Αν δεν έχει αλλάξει το παιδί συμπεριφορά τι
νομίζετε πως θα γίνει εκεί έξω; <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"><b><i><span style="color: blue;">Τι πρέπει να κάνουμε ως
εκπαιδευτικοί και γονείς.</span></i></b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Θα έχετε προσέξει πως οι περισσότερες
αναρτήσεις μου περιλαμβάνουν δύο βασικές μονάδες συνεργασίας .Εκπαιδευτικούς
και γονείς.Ο κάθε ρόλος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον άλλον στα πλαίσια της
διαμόρφωσης χαρακτήρα ενός παιδιού όμως οι διαφορές στον τρόπο αντιμετώπισης
που ακολουθούνται δεν βοηθούν το παιδί
που η συμπεριφορά του χρειάζεται βελτίωση. Αν λοιπόν ένας γονιός στο σπίτι βάζει μία
τιμωρία και την ίδια βάλει ο δάσκαλος για το σπίτι αλλά του εκπαιδευτικού δεν
τηρηθεί για οποιοδήποτε λόγο , τότε το
παιδί καταλαβαίνει πως η τιμωρία του δασκάλου ή του καθηγητή του δεν έχει αξία
,παρερμηνεύεται στη συνείδησή του και
δεν τηρεί τους κανόνες της τάξης ή του σχολείου. Για αυτό όταν ενημερώνεστε από
το δάσκαλο του παιδιού σας για την επιβολή μιας τιμωρίας( ο λόγος θα σας γνωστοποιηθεί)
μην την προσπεράσετε. Τηρείστε την όσο και αν νιώθετε πως εσείς είστε οι γονείς
του, όσο και αν νιώθετε πως θέλετε να πείτε «με ποιο δικαίωμα» .Δείτε την πράξη
που έκανε το παιδί.Αν τη διέπραττε στο σπίτι ή παρουσία σας κάπου έξω το ίδιο
δεν θα κάνατε; <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Γονείς συνεργαστείτε με τους εκπαιδευτικούς
των παιδιών σας. Ακούστε τι έχουν να σας πουν και βρείτε μαζί λύσεις. Οι
δάσκαλοι ειδικά, δεν είναι στο σχολείο μόνο για να διδάσκουν τα σχολικά μαθήματα. Είναι Παιδαγωγοί και προσπαθούν να καθοδηγήσουν τα παιδιά σας προς τη δημιουργία μιας υγιούς
προσωπικότητας και μια τέτοια προσωπικότητα δεν έχει καμιά σχέση με την
επιθετικότητα και την έκφραση θυμού που περιλαμβάνει πρόκληση τραυμάτων είτε
στο ίδιο το παιδί είτε σε κάποιο άλλο άτομο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Αν έχετε επισκεφθεί μόνοι σας κάποιον ειδικό
που σας έχει δώσει συμβουλές , ζητήστε του να δώσει κατευθυντήριες γραμμές στον εκπαιδευτικό του παιδιού σας και συζητήστε μαζί του. Αν από την άλλη ο εκπαιδευτικός σας μιλήσει και σας αναφέρει
πως το παιδί σας έχει θέμα αυτοελέγχου και αυτοκυριαρχίας, μην παρεξηγήσετε και
μην προσπεράσετε αυτό που θα σας πει και πάνω από όλα μην αντιδράσετε αρνητικά.
Κανένας εκπαιδευτικός δεν έχει κάτι με το παιδί σας ως παιδί. Εχει όμως με τη
συμπεριφορά του όπως αυτή εκφράζεται έξω
από το σπίτι , στη μικρή κοινωνία του
σχολείου και που δίνει μια εικόνα του παιδιού για το μέλλον του. Αν λοιπόν σας πει
κάποιος δάσκαλος ή καθηγητής πως υπάρχει ένα θέμα που πρέπει να δείτε,
συνεργαστείτε. Κάντε μαζί το πλάνο που θα κινηθείτε. Δείξτε στο παιδί πως είστε
κάθετοι απέναντι σε κάθε συμπεριφορά που προέρχεται από θυμό και
παρορμητικότητα που προκαλούν βίαια ξεσπάσματα. Αν δείτε πως δεν πετυχαίνετε το
στόχο σας , συνεργαστείτε με όποιον σας πει ο εκπαιδευτικός. Δεν είναι τα
σχολεία φυλακές ή αναμορφωτήρια ούτε χώροι απλής φύλαξης των παιδιών και οι
εκπαιδευτικοί δεν έχουν μονοδιάστατο ρόλο. Είναι εκεί για να βοηθήσουν τα παιδιά
να αναπτυχθούν όπως χρειάζεται. αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη συνεργασία σας και την αποδοχή σας.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
</div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-40808305076340745662017-08-31T00:28:00.001+03:002017-08-31T01:47:15.385+03:00Το παιδί μου θα πάει για πρώτη φορά σχολείο και αντιδρά. Πώς θα το προετοιμάσω;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-Le0U8FTCfZ0/WacsCB6nlEI/AAAAAAAAA84/10ecqRR4uO8uqFp4W-DUx1ZIBtUBWu7OACLcBGAs/s1600/don_t_want_to_go_to_school_by_vimislikart-d5wux70.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="442" data-original-width="900" height="157" src="https://2.bp.blogspot.com/-Le0U8FTCfZ0/WacsCB6nlEI/AAAAAAAAA84/10ecqRR4uO8uqFp4W-DUx1ZIBtUBWu7OACLcBGAs/s320/don_t_want_to_go_to_school_by_vimislikart-d5wux70.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Για όλους τους μαθητές η
επιστροφή στα θρανία, κάθε Σεπτέμβριο, είναι μια ιδιαίτερα σημαντική και
δύσκολη στιγμή, μα η πρώτη μέρα για τους
μικρούς μαθητές, που πρώτη φορά περνούν την πόρτα του "Μεγάλου
Σχολείου", είναι ίσως μια μέρα που
θα θυμούνται -όπως όλοι μας-για πάντα! </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Τα συναισθήματα των μικρών παιδιών απέναντι στο σχολείο, έχουν μεγάλο
εύρος και επειδή ακριβώς είναι μικρά, δεν μπορούν να τα διαχειριστούν εύκολα. Έτσι, από κάποιο θετικό συναίσθημα( χαρά,
αισιοδοξία, ευθύνη) που εκφράζει χαμογελαστό, καθώς λέει ότι :"πια
μεγάλωσα και θα πάω με τα μεγάλα παιδιά " , μπορεί ξαφνικά να το δείτε να εκφράζει ένα αρνητικό συναίσθημα, ( φόβο ,ανασφάλεια , άγχος κλπ) και να μη θέλει να σηκωθεί από το κρεβάτι, να πετάει την τσάντα που του πήρατε ή ακόμα και να είναι αρνητικό σε ότιδήποτε αφορά το θέμα "σχολείο". Τα συναισθήματα αυτά μπορεί να τα δείτε να εναλλάσσονται πολύ συχνότερα όσο πλησιάζει ο καιρός που θα πρέπει να πάει ( μπορεί να συνοδεύονται και από θυμό) , οδηγώντας σας στο σημείο, κάποια στιγμή, να νιώσετε ανήμποροι να κάνετε κάτι για να το βοηθήσετε ώστε να αποδεχτεί τη νέα του ζωή. </span><br />
<span style="font-size: 12pt;"> Όμως δεν είναι μόνο τα μικρά αγγελούδια σας που βιώνουν αυτές
τις εναλλαγές .Πολλοί γονείς νιώθουν τα ίδια συναισθήματα. Άγχος για το πως θα
τα πάει το παιδάκι τους, αν θα τα καταφέρει, αν ο δάσκαλος -δασκάλα θα το
προσέχει, αν θα μάθει να διαβάζει και να γράφει, αν θα προσαρμοστεί. Έτσι
μπορεί να νιώσετε παγωμένοι, πελαγωμένοι μέσα στο δικό σας άγχος που
διπλασιάζει και το άγχος των παιδιών σας. Το ευτύχημα είναι ότι οι γονείς ,ως
ενήλικες, μπορούμε να διαχειριστούμε τα συναισθήματά μας. Εκείνο που προέχει
είναι να βοηθήσουμε το μικρό μας παιδάκι να προσαρμοστεί όσο το δυνατόν
καλύτερα στις νέες συνθήκες και εμείς μαζί του. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Ας δούμε μερικές από τις φοβίες των παιδιών.</span></div>
<ul type="disc">
<li class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Μέχρι τώρα
ζούσαν σε μια οικογένεια που τα προστάτευε και το ήξεραν. Τώρα θα πρέπει
να δουν και να ζήσουν σε έναν καινούργιο κόσμο χωρίς να έχουν την
προστασία της<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Σκέφτονται
αν θα τα βγάλουν πέρα με ό,τι το σχολείο ζητάει<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο μπαμπάς
και η μαμά δεν θα ναι εκεί για να τα προστατεύουν<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Δεν θα έχουν
τα αγαπημένα τους παιχνίδια για να παίζουν<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Δεν θα
βλέπουν τα αγαπημένα τους παιδικά στην τηλεόραση<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Πιστεύουν
πως οι δάσκαλοι τιμωρούν τα παιδιά για τα λάθη τους<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"> Γνωρίζουν
πως δεν θα μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν γιατί το σχολείο είναι χώρος
μάθησης και εκπαίδευσης και πρέπει να ακολουθούν κανόνες
και δεν ξέρουν αν τα καταφέρουν<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Σκέφτονται
πως είναι ένας χώρος που θα πρέπει να συμπεριφέρονται αλλιώς και να ακούν
το δάσκαλό τους χωρίς να επιτρέπεται να κάνουν το δικό τους<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Πολλά
παιδιά( κάτι που προσπερνάμε αλλά ισχύει για τα παιδιά ) κουβαλούν και
το "άγχος" της τουαλέτας. Φοβούνται ότι κάτι θα γίνει και θα "ντροπιαστούν" στην τάξη ή στους συμμαθητές τους<o:p></o:p></span></li>
</ul>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt;"> Αυτές είναι μερικές από τις
φοβίες των παιδιών και είναι καταστάσεις και συναισθήματα-φοβίες που μαθητές μας συζητούν μαζί μας όταν πρωτοέρχονται στο σχολείο .Φοβίες που πολλές φορές οι γονείς δεν γνωρίζουν. Είναι λοιπόν στο δικό σας χέρι να τα βοηθήσετε να αλλάξουν στάση και να προσαρμοστούν καθώς είστε οι άνθρωποι που τα παιδιά αγαπούν και εμπιστεύονται.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Πώς θα βοηθήσουμε το παιδί
μας να προσαρμοστεί στο σχολείο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Παρόλο που τα παιδιά έχουν
διαφορετικές προσωπικότητες υπάρχουν κάποιοι μικροί κανόνες που μπορούμε να
ακολουθήσουμε ειδικά όταν βλέπουμε ένα παιδί αγχωμένο και μας δείχνει πως δεν
είναι έτοιμο. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">.1. Μπορείτε να
επισκεφθείτε κάποια μέρα το σχολείο με
το παιδί (τα σχολεία είναι ανοιχτά από την 1η Σεπτεμβρίου). Κάντε το χώρο
οικείο στο παιδί. Καθίστε κάπου κοντά στο κτήριο, μιλήστε του για τους κανόνες,
για τα διαλείμματα, δείξτε του τις τουαλέτες, το κυλικείο, το φύλακα του σχολείου, τους δασκάλους, φέρτε ακόμα και παραδείγματα από τη δική σας ζωή και δώστε
του την ευκαιρία να σας μιλήσει και αυτό. Ωθήστε το να σας πει τις δικές του ανησυχίες , τους φόβους του και αν δεν καταφέρετε να το πείσετε πως δεν υπάρχει λόγος να ανησυχεί, ζητήστε τη συνδρομή ενός εκπαιδευτικού για να σας βοηθήσει . Αν το παιδί δεχτεί όσα του λέτε τότε , εκεί στο χώρο του σχολείου, ζητήστε του να σας πει τα δικά του μικρά
όνειρα. Αυτές οι στιγμές θα ναι μια ανάμνηση για το παιδί που θα συνδέσει το σχολείο με τη
δική σας αγάπη. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Μη ξεχνάτε. Η δική σας στάση απέναντι στο σχολείο θα επηρεάσει
σημαντικά την αντίληψη που θα σχηματίσει το παιδί μας για το νέο περιβάλλον στο
οποίο εισέρχεται.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">2. Μη φανερώνετε τη δική σας ανησυχία. Εσείς
είστε το πρότυπό του, οι ήρωές του καθώς ακόμα ο μικρόκοσμός του είναι
περιορισμένος στην οικογένεια. Οσο λιγότερο δείχνετε το άγχος σας και τη θέση
του δώσετε στον δικό σας ενθουσιασμό,
τόσο πιο πιθανό είναι το παιδί σας να θελήσει να ακολουθήσει τον ήρωά
του. Δηλαδή τις δικές σας αντιδράσεις θέλοντας
να σας μοιάσει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">3. Μην παρουσιάζετε το δάσκαλο ως
"μπαμπούλα" για να το συνετίζετε όταν κάνει μια ζημιά ή παραβαίνει
έναν κανόνα σας. Αν το έχετε κάνει, προσπαθήστε να το διορθώσετε. Πολλές φορές αυτό, όχι μόνο επιδρά αρνητικά
στο παιδί με αποτέλεσμα να μη θέλει να έρθει σχολείο, αλλά μπορεί να κάνει
μεγαλύτερο κακό καθώς τα παιδιά θα έχουν έναν δάσκαλο που δεν συμπεριφέρεται έτσι. Αν το παιδί σας είναι αρνητικό (πχ. δεν ξυπνάει το πρωί, κλαίει
συνέχεια, αρνείται πεισματικά να ντυθεί για το σχολείο) και εσείς ήδη του έχετε περάσει στο μυαλό πως ο δάσκαλος τιμωρεί τα "κακά παιδιά", όταν θα προσέλθει, έστω και με το ζόρι, μπει στην τάξη και συναντήσει-γνωρίσει το δάσκαλό του, τότε θα δει πως ο άνθρωπος αυτός νοιάζεται, τα στηρίζει και τα προσέχει. Σε αυτή την περίπτωση το παιδί θα καταλάβει
πως τίποτα δεν ισχύει (ο μύθος
καταρρίφθηκε) και αυτό ( από τη στιγμή που δεν θα υπάρχει η
απειλή σας πια για τον "μπαμπούλα - τιμωρό " δάσκαλο ) μπορεί να οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη έκφραση και ένταση των αρνητικών
συμπεριφορών,στάσεων και συναισθημάτων απέναντι στο σχολείο.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">4.Την πρώτη μέρα στο σχολείο
θα είστε εκεί. Παρόντες και παρούσες.. Θα πρέπει να πάτε το παιδί σας εκεί που
θα σας υποδείξουν οι δάσκαλοι και διακριτικά αφού το αγκαλιάσετε και του δώσετε αγάπη και
σιγουριά, θα απομακρυνθείτε αρκετά πιο πίσω από τη γραμμή που θα βρίσκεται η
πρώτη τάξη. Αν σας νιώθει κοντά του πιθανόν να ξεφύγει από τη γραμμή για να
έρθει να σας βρει.Πρέπει όμως να του δώσετε να καταλάβει πως, από εδώ και πέρα, τα πρωινά εκεί θα ναι η θέση του και η δική σας στο σπίτι μέχρι το μεσημέρι που θα σχολάσει και θα έρθετε να το πάρετε. Ξέρω πως είναι το πιο
δύσκολο μέρος αυτό, ξέρω πως θέλετε να νιώσετε τα πάντα με το παιδάκι σας, αλλά
θα πρέπει να το κάνετε για το καλό του. Αν είστε εκεί πίσω του, πολύ κοντά του, θα πιστέψει πως πάντα θα είστε στο χώρο του σχολείου και αυτό δεν θα είναι καλό για το ίδιο σας το παιδί, γιατί αυτή του η προσδοκία, μετά από μερικές μέρες προσαρμογής, θα διαψευστεί. Κανένας γονιός δεν θέλει να
διαψεύδεται στα μάτια των παιδιών του όμως, έτσι δεν είναι;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> 5. Σαν γονείς θα πρέπει να τιθασεύσετε την
ανάγκη σας να παρακολουθείτε τα πάντα. Δεν είναι λίγες οι φορές που δάσκαλοι και δασκάλες της Α τάξης έχουν
αναφέρει ότι γονείς κάθονται στο παράθυρο της τάξης ή παρακολουθούν έξω από τα
κάγκελα το παιδί τους. Σε ένα βαθμό
είναι λογικό και το λογικό είναι να περνούσατε τυχαία και απλά να ρίξετε μια
ματιά.Το παράλογο είναι να κάθεστε με τις ώρες, να τρέχετε συνέχεια στα
διαλείμματα να δείτε τι κάνει, να περιμένετε με την τυρόπιτα έξω από τα κάγκελα
για να του δώσετε να φάει και να περιμένετε να το δείτε να τρώει Πιθανότατα νιώθετε άβολα με
όσα σας αναφέρω αλλά είναι πραγματικές καταστάσεις και δεν βοηθούν στην
προσαρμογή του παιδιού, που ένα μέρος της στηρίζεται στη δική του ανεξαρτησία και αυτονομία που θα πρέπει να νιώσει στο χώρο του σχολείου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Θεωρώ πολύ σημαντικό να μην
αναφερθώ τώρα στις σχέσεις που θα πρέπει να αναπτύξετε με τους δασκάλους των
παιδιών σας γιατί το πιο σημαντικό κομμάτι αυτή τη στιγμή είναι τα παιδιά σας
και πως θα προσαρμοστούν αυτά, καθώς και εσείς, στην νέα πραγματικότητα. Οι δάσκαλοι θα είναι εκεί και στις 11 Σεπτέμβρη
θα σας υποδεχτούν και θα σας μιλήσουν. Έχετε όμως 12 μέρες για να προετοιμαστείτε και εσείς και τα
παιδιά για την αλλαγή της ζωή σας. Αυτό πρέπει να δείτε τώρα. Αυτό προέχει. Να
μπορέσετε και τα δύο μέρη της οικογένειας ( γονείς και παιδί) να
προετοιμαστείτε ψυχολογικά για την καινούργια σας ζωή..<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Με το καλό να δεχτούμε τα παιδιά
σας στο Μεγάλο Σχολείο και να είστε σίγουροι πως εμείς ως δάσκαλοι θα είμαστε
εκεί για να σας υποδεχτούμε.<o:p></o:p></span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/17543565968633185215noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-38274656873416430152017-08-08T15:56:00.001+03:002017-08-08T18:08:32.114+03:00Γονείς παιδιών με αναπηρία. Τι αντιμετωπίζουν και δεν τα συζητάμε ποτέ.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-W9a4-AQP3K0/WYm0lavJZHI/AAAAAAAAAcc/CMBkq8BgzAkv5BIJBWO43PvJEr99Xsr-wCLcBGAs/s1600/normal_MV5BMTI5OTA0NTE4Nl5BMl5BanBnXkFtZTcwNDUwODk2MQ__._V1__SX1303_SY591_.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="504" data-original-width="474" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-W9a4-AQP3K0/WYm0lavJZHI/AAAAAAAAAcc/CMBkq8BgzAkv5BIJBWO43PvJEr99Xsr-wCLcBGAs/s320/normal_MV5BMTI5OTA0NTE4Nl5BMl5BanBnXkFtZTcwNDUwODk2MQ__._V1__SX1303_SY591_.jpg" width="299" /></a></div>
<span style="font-size: 12pt;"> Αναπηρία.. Πριν από μερικά χρόνια ( όχι πολύ
μακριά) η λέξη αναπηρία έφερνε στο νου μας λέξεις όπως: Ανάπηρος, χαζός,
κουτός, προβληματικός, περίεργος, και προκαλούσε γέλιο, φόβο, τάση προς
κοροϊδία, συμπεριφορές ανάρμοστες, απόρριψη. Πολλοί συμπολίτες μου θα θυμούνται κάποιο άτομο στην πόλη μας, ο οποίος πέθανε πρόσφατα. Ίσως αυτός ο άνθρωπος , και κυρίως η μητέρα του, ήταν
αυτοί που καταπολέμησαν για πρώτη φορά τη ρατσιστική συμπεριφορά μιας κοινωνίας
απέναντι στα άτομα με αναπηρία, παρόλο που
δέχτηκαν πολλές επικρίσεις (και
κυρίως η μητέρα αυτού του νέου παιδιού τότε) για αυτό.</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Φτάσαμε εν έτει 2017. Άλλαξε
κάτι? Δεν νομίζω. Προσωπικά , δεν νομίζω να άλλαξαν πολλά γιατί κάτι γίνεται, αλλά δεν φτάνει..Ο νόμος για την ειδική
αγωγή, που προσπαθεί να εντάξει τα παιδιά με αναπηρία στην κοινωνία, δεν φτάνει
όταν η κοινωνία μας ακόμα "πάσχει¨στον τομέα ενσυναίσθηση. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Πριν συνεχίσω όμως, θέλω να πω
κάτι. Είμαι από τις πραγματικά τυχερές δασκάλες που είχα στην τάξη μου παιδιά
με αναπηρία για πολλά χρόνια.Παιδιά με κινητικά προβλήματα, με τετραπληγία, με
σύνδρομο </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">Down</span><span style="font-size: 12.0pt;">, με πολυσχιδή προσωπικότητα,
παιδιά με ΔΕΠ-Υ ( έχω ξαναπεί πως εύκολα λέμε ΔΕΠ-Υ αλλά δεν έχουμε ιδέα τι
σημαίνει ) και ήταν τμήματα που τα επέλεγα.Λέω πως είμαι τυχερή, όχι γιατί μέσα
από τα παιδιά αυτά έμαθα να προσεγγίζω τον κόσμο αλλιώς, αλλά και γιατί είχα
ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ μαθητές που πραγματικά νοιάζονταν
ουσιαστικά.ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ποτέ ούτε ένα παράπονο σε κανέναν δάσκαλο για την ύπαρξη
αυτών των παιδιών στην τάξη και ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΑΝ ποτέ να φύγουν τα δικά τους ή να
αλλάξουν τμήμα αυτά τα παιδιά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Συνυπήρχαν λοιπόν στο σχολείο
και ήταν υπέροχο να βλέπεις παιδιά να νοιάζονται, να προσέχουν ,να φροντίζουν
τους συμμαθητές τους αυτούς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Ο Γολγοθάς όμως για τα παιδιά
με αναπηρία ξεκινάει μετά το σχολείο τόσο για τα ίδια όσο και για τους
γονείς.Δεν θα πάω στα προνοιακά επιδόματα ΟΎΤΕ στο οικονομικό που απασχολεί
αυτούς τους γονείς<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Πάω στο κομμάτι αυτό που
λέγεται "<span style="color: red;"><b><u>Δομές Στήριξης οικογενειών παιδιών με αναπηρία</u></b>" ..<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">ΑΝΥΠΑΡΚΤΕΣ ΟΙ ΔΟΜΕΣ ειδικά στις
επαρχιακές πόλεις μετά από την επιστροφή στο σπίτι ενός παιδιού με αναπηρία. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt;">Ένας γονέας χρειάζεται ξεκούραση. Όλοι εμείς οι γονείς, των
τυπικών παιδιών, λέμε στα παιδιά μας όταν θέλουμε να ξεκουραστούμε" πάνε
ξάπλωσε", "μην κάνεις φασαρία", "άσε με λίγο καρδιά μου να
ησυχάσω και τα λέμε σε 10 λεπτά". Οι γονείς των παιδιών με αναπηρία ΔΕΝ
ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ( της ξεκούρασης) ..</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Επειδή μας ξέρω , ξέρω την
κοινωνία μας, ξέρω πως πολλοί θα πείτε με κακεντρέχεια ή με αδιαφορία : "ΑΣ ΜΗΝ
ΤΑ ΕΚΑΝΑΝ". Έλα όμως που δεν ξέρεις ΠΟΤΕ πότε το παιδί σου θα ενταχθεί στο ευρύ
φάσμα της αναπηρίας.Μπορεί στη γέννα , σε ένα ατύχημα, από μια αρρώστια, από
ένα γονίδιο που δεν φαίνεται σε προγεννητικές εξετάσεις. ΟΠΟΤΕ μην μιλάτε γιατί
δεν ξέρετε τι θα έρθει. Άλλοι θα πείτε "Ας τα κλείσουν σε ίδρυμα" .
Αλήθεια ; ΕΣΕΙΣ θα το κλείνατε το παιδί σας σε ίδρυμα; Θα κόβατε το δάχτυλό σας
για να το βάλετε σε μια γυάλα με φορμόλη και να το βλέπετε;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Επανέρχομαι λοιπόν στο μετά
ΑΥΤΏΝ των οικογενειών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Αυτός ο γονέας, όπως και
εσείς, χρειάζεται μια ώρα την ημέρα να ξεκουραστεί. Είναι εργαζόμενος, πληρώνει
φόρους, συμμετέχει στα κοινά και στην προσωπική του ζωή έχει και άλλα παιδιά,
αντιμετωπίζει και αυτός οικονομική δυσπραγία και χρειάζεται να ηρεμήσει να ,"μαζέψει"
τον εαυτό του, να ανασυντάξει τις δυνάμεις του για να λειτουργήσει και να
ανταπεξέλθει ψυχικά και σωματικά στην
καθημερινότητα και στα προβλήματά της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΟΜΩΣ..Ενα παιδί με
αναπηρία ( σύνδρομα, διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές κλπ) δεν μπορεί. Είναι
γονέας 25ώρης( όχι 24ωρης) βάσης. ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ συνεχώς.Να το πάει τουαλέτα, να το
κάνει μπάνιο, να παίξει μαζί του , να του ετοιμάσει φαγητό, να του δώσει νερό,
να φροντίσει ΑΥΤΟΣ για τις ανάγκες του αφού το παιδί του δεν μπορεί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt;">Χρειάζεται λοιπόν μια
βοήθεια.Γιαγιάδες,παππούδες, αδερφοί, ανήψια, παιδιά (κυρίως συγγενείς) συνδράμουν μα δεν
μπορούν να αντικαταστήσουν κανέναν που ξέρει πως να φερθεί και έτσι πολλές
φορές η βοήθεια μόνο βοήθεια δεν είναι. Δεν έχουν εκπαιδευτεί, δεν ξέρουν και πολλές φορές νιώθουν και οι ίδιοι ανεπαρκείς πάνω στη φροντίδα ενός παιδιού με αναπηρία. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ λοιπόν εξειδικευμένη βοήθεια
προς αυτούς τους ανθρώπους ( παρόλο που οι συγγενείς προσπαθούν όσο μπορούν αλλά δεν έχουν εκπαιδευτεί, ξαναλέω)και οι γονείς οι ίδιοι επιφορτίζονται κυριολεκτικά με την ανατροφή των παιδιών με ό,τι φέρνει αυτό στη ζωή τους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Όλοι εμείς οι γονείς
τυπικών παιδιών , πάμε τα παιδιά μας σε παιδότοπους για να ξεκουραστούμε και να
παίξουν τα παιδιά. Παρατηρείστε την επόμενη φορά , πόσα παιδιά μη τυπικής
ανάπτυξης υπάρχουν γύρω σας όταν πάτε..Τα παιδιά σας τα αφήνετε και τα
προσέχουν κάποιοι, που έχουν τεθεί υπεύθυνοι για το παιχνίδι και την ασφάλειά
τους. ενώ εσείς απολαμβάνετε τον καφέ σας κάπου παραδίπλα.. Οι γονείς αυτών των παιδιών δεν έχουν αυτή την
πολυτέλεια και σπάνια θα δεις έναν παιδότοπο να αναλαμβάνει ένα τέτοιο παιδί.Μα
δεν γίνεται αυτό μόνο γιατί ¨δεν μπορούμε να το προσέξουμε” αλλά και γιατί κινδυνεύει το μαγαζί να δεχτεί
καταγγελίες από τους άλλους γονείς
επειδή “αναστατώνονται” τα παιδιά τους.</span><br />
<span style="font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Κάθε γονιός ενός τυπικού
παιδιού αλλά και τα παιδιά ,απολαμβάνουν παροχές που είναι κοινές για όλους
μας.Τον ήλιο, τη θάλασσα, την εξοχή. Ουκ ολίγες
όμως είναι οι φορές, που γονείς
παιδιών με αναπηρία, έχουν αντιμετωπίσει προβλήματα που έχουν σχέση με αυτά. Πχ
καταλύματα που δεν ικανοποιούν τις ανάγκες των παιδιών τους, ανθρώπους που τους
συμπεριφέρονται άσχημα και πολλές φορές, με το που αναφέρουν πως το παιδί τους
είναι παιδί με αναπηρία", αίφνης" δεν υπάρχουν δωμάτια για να μείνουν
πχ σε ένα ξενοδοχείο, ενώ ,πολλές φορές, τα παιδιά με διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές
και οι γονείς τους έχουν γίνει θύματα </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">Bullying</span><span style="font-size: 12.0pt;">
σε εστιατόρια γιατί .."ενοχλούσαν" (τα παιδιά)
με τις φωνές τους ή με τη συμπεριφορά τους.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Πάμε τώρα σε δημιουργικά
προγράμματα . Ένα τυπικό παιδί μπορεί να εγγραφεί σε ένα πρόγραμμα που εκπονεί
ένας Δήμος.Πχ τμήμα χορού, μουσικής, ζωγραφικής. Τα πηγαίνετε, τα αφήνετε και
επιστρέφετε, μετά από μια χρονική στιγμή , να τα πάρετε.Υπέροχο αυτό, γιατί προσφέρετε εφόδια στα παιδιά
σας. Πόσα όμως παιδιά με αναπηρία απολαμβάνουν τις ίδιες παροχές που, όχι μονο
το Σύνταγμά μας επιτάσσει αλλά και η διακήρυξη των δικαιωμάτων του παιδιού;
ΕΛΑΧΙΣΤΑ. Γιατί ακριβώς δεν υπάρχουν δομές . Και δομές δεν είναι μόνο τα κτήρια
αλλά και οι άνθρωποι. Επίσης ( και εδώ θα μπει το οικονομικό) εμείς οι γονείς
τυπικών παιδιών απολαμβάνουμε και τυγχάνουμε σε αυτά τα προγράμματα μιας
συνδρομής και ενός ποσού άλφα. Οι
γονείς των παιδιών με αναπηρία. αν και εφόσον το επιθυμεί το παιδί τους, από τη
στιγμή που δεν παρέχεται μάθημα στο παιδί τους από τα προγράμματα Δήμων ή της
Πολιτείας, πληρώνουν ένα ποσό 5άλφα σε έναν δάσκαλο που θα του κάνει ιδιαίτερο
μάθημα. Είναι ένα κόστος. Και όπως και εσείς και αυτοί σκέφτονται τα παιδιά
τους και για αυτό δεν εγκαταλείπουν. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Οι γονείς ενός τυπικού
παιδιού ξέρουν πως κάποια στιγμή το παιδί τους θα φροντίσει( ακόμα και αν αυτοί
λείψουν) τον εαυτό του. Οι γονείς ενός παιδιού με αναπηρία, έχουν πάντα αυτή
την αγωνία. Όσο και αν θέλουν να την κρύψουν. την έχουν γιατί ξέρουν πως δεν
μπορούν τα παιδιά τους να φροντίσουν τον εαυτό τους μόνα τους αν πάθουν
κάτι. Προσπαθούν να βρουν τρόπο να τα εξασφαλίσουν. Και εδώ τίθενται τα
ερωτήματα. "ΠΟΥ;".."ΠΩΣ;¨.. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Τα ερωτήματα αυτά τους κάνουν
να δραστηριοποιούνται προς τη δημιουργία αυτόνομων δομών. ΜΑ ΣΥΝΑΝΤΟΥΝ μύρια
προβλήματα. Η προσπάθεια δημιουργίας μιας δομής δεν είναι εύκολη. Προσπαθούν να
κινητοποιηθούν, να ευαισθητοποιήσουν, μα αυτό συναντά μύρια εμπόδια. Από τα
χρήματα για την δημιουργία μιας δομής , μέχρι τον εξοπλισμό, την υλικοτεχνική
υποδομή , και τη στελέχωση των δομών αυτών. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Προσπαθούν να βρουν τρόπο να
καλύψουν μόνοι όσα δικαιούνται τα παιδιά τους, όπως όλα τα άλλα παιδιά απολαμβάνουν
ελεύθερα από την Πολιτεία. Προσπαθούν να βρουν τρόπους να δώσουν εφόδια και
ταυτόχρονα να απολαύσουν όλα αυτά που εμείς οι γονείς τυπικών παιδιών
απολαμβάνουμε ( όπως η ξεκούραση), μόνο που για αυτούς τους γονείς ,είναι στιγμές
και λεπτά. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Η αντιμετώπιση αυτών των
οικογενειών, ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας μας ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ και δυστυχώς αυτοί
οι άνθρωποι, αυτοί οι γονείς στηρίζονται σε ελάχιστα πράγματα που μπορούν να
λάβουν για τα παιδιά τους.. Πράγματα που όλα τα άλλα παιδιά λαμβάνουν και
απολαμβάνουν σε μεγάλο βαθμό.. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Ναι αν με ρωτήσετε , νιώθω
πως τους φερόμαστε σαν ανθρώπους ενός κατώτερου θεού . Είναι όμως άνθρωποι με
αξιοπρέπεια, με υπερηφάνεια, που εργάζονται και προσφέρουν στον τόπο μας, που
θα στείλουν κάποιο από τα άλλα παιδιά τους στο στρατό, που θα δώσουν και δίνουν για αυτή
τη χώρα.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Μα η χώρα αυτή δεν ξέρει πως
να τους αντιμετωπίσει Ίσως γιατί χρειάζονται κατάλληλοι ανθρώποι στις κατάλληλες θέσεις για να προωθήσουν
όλα αυτά, που εμείς ως γονείς τυπικών παιδιών, απολαμβάνουμε και για τα οποία
γκρινιάζουμε πολλές φορές. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Οι οικογένειες αυτές και
κυρίως οι γονείς αυτοί, είναι πραγματικά ΉΡΩΕΣ της σημερινής κοινωνίας. Ας
βοηθήσουμε όσο μπορούμε, ας στηρίξουμε κάθε προσπάθεια, ας ζητήσουμε μια
σταθερή κοινωνική πολιτική που θα προσφέρει, σε αυτούς τους γονείς, το αίσθημα της
ασφάλειας και της μέριμνας ώστε να ανασάνουν όπως ανασαίνουμε εμείς.. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">(Αυτό το κείμενο το έγραψα με
σεβασμό απέναντι σε κάθε γονέα που μεγαλώνει ένα παιδί με αναπηρία. Χωρίς ίχνος
επιτήδευσης αλλά και χωρίς “τάση” να μεγαλοποιήσω πράγματα και καταστάσεις. Είναι αυθόρμητο και πηγάζει από όσα έχω ζήσει και έχω ακούσει από αυτούς τους γονείς Ήρωες </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">.)<o:p></o:p></span></div>
</div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-19440001162612526032017-06-11T18:31:00.000+03:002017-06-12T02:21:27.024+03:00Πώς πρέπει να "αντιμετωπίζουμε" ένα σχολικό βιβλίο; <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-igogl3v8p_8/WT1hnbSDjDI/AAAAAAAAAbw/axcRPusmC4gDhkxXVodVEZYi1AeqKf9KgCLcB/s1600/3%2B%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="338" data-original-width="400" height="268" src="https://1.bp.blogspot.com/-igogl3v8p_8/WT1hnbSDjDI/AAAAAAAAAbw/axcRPusmC4gDhkxXVodVEZYi1AeqKf9KgCLcB/s320/3%2B%25281%2529.jpg" width="320" /></a></div>
Ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετώπιζα, ως μαθήτρια, ήταν η αποσπασματικότητα της ύλης ενός γνωστικού αντικειμένου με την οποία μας την έδιναν στο σχολείο. Το κομμάτιασμα.<br />
Πάντα μάθαινα <span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 13.5pt;">«</span>ολοκληρωτικά<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 13.5pt;">»</span> και ένωνα το επόμενο κεφάλαιο με τα προηγούμενα που είχα διδαχθεί και έτσι δυσκολευόμουν, όπως και τώρα, να αποστηθίσω κάτι, εν μορφή παπαγαλίας και να το γράψω (κυρίως στις εξετάσεις).<br />
Το 2000 ξεκίνησε η αλλαγή. Μέχρι τότε απλά...παπαγαλίζαμε. Ακόμα και στη διάρκεια των πρώτων μου σπουδών, η παπαγαλία ήταν το Α και το Ω και αυτό έκανε πιο δύσκολο το να αφομοιώσω τις πληροφορίες και δη, το ουσιαστικό περιεχόμενο ενός γνωστικού αντικειμένου, κάτι που έκανε τις εξετάσεις πραγματικό μαρτύριο.<br />
Ευτυχώς, το να αντιμετωπίζεις την ύλη σφαιρικά, το έζησα στις σπουδές μου μετέπειτα και με απελευθέρωσε, ουσιαστικά και κυριολεκτικά, από την στείρα αποστήθιση. Ο άνθρωπος που το έκανε, ήταν ένας καθηγητής μου στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο( Π.Τ.Δ.Ε).<br />
-«Γράψτε και με το βιβλίο ανοιχτό στις εξετάσεις. Δεν με πειράζει καθόλου», μας είχε πει. «Η ύλη μου και φυσικά η αντιγραφή δεν θα σας βοηθήσει ΑΝ δεν έχετε κατανοήσει τις αρχές της<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 13.5pt;">»</span> και έτσι ήταν.<br />
Το ίδιο ακριβώς ένιωσα- και έζησα- και από τους υπόλοιπους καθηγητές που είχα την τύχη να έχω, και στα δύο Πανεπιστήμια που φοίτησα ( Καποδιστριακό και Αιγαίου).<br />
Πραγματικά. δεν υπήρχε περίπτωση αντιγραφής και παπαγαλίας. Ήταν θέμα κατανόησης του τι πρόσφερε το κάθε μάθημα και το κάθε βιβλίο. Δεν μπορούσες να <span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 13.5pt;">«</span>αφήσεις κεφάλαια<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 13.5pt;">»</span> γιατί απλά θα κομμάτιαζες, εσύ προσωπικά, τις γνώσεις σου, αφού θα δημιουργούσες κενά που δεν θα μπορούσες να τα καλύψεις. Το κάθε βιβλίο, που χωριζόταν σε ενότητες μόνο και μόνο για να σε βοηθήσει ώστε να έχεις μια σειρά στις σκέψη, σου έδινε τις αρχές, την ουσία του γνωστικού αντικειμένου και έτσι, όσο και το βιβλίο ανοιχτό να είχαμε, δεν θα βρίσκαμε πχ στις εξετάσεις του μαθήματος (κατά συνέπεια και στα ζητήματα που έθεταν) τι να γράψουμε, γιατί δεν ήταν αντιγραφή και παπαγαλία της ύλης που υπήρχε μέσα στο βιβλίο αλλά απαιτούσε αφαιρετική, συνδυαστική σκέψη των όσων μαθαίναμε.<br />
Παρουσιάζομαι με όσα γράφω αντίθετη ως προς την αφαίρεση ύλης από το εκάστοτε βιβλίο ενός γνωστικού αντικειμένου και πιθανότατα πολλοί μαθητές θα με ρωτήσουν αν είναι σωστό να διαβάζουν και όσα έχουν αφαιρεθεί. Πάνω σε αυτό και απευθυνόμενη στα παιδιά, επιτρέψτε μου να πω πως θέση μου είναι να τα διαβάζετε όλα ώστε να τα κάνετε <span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 13.5pt;">«</span>κτήμα σας<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 13.5pt;">»</span>. Αυτή είναι η ουσία και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται ένα σχολικό βιβλίο. Πρέπει να κατανοείτε ουσιαστικά τη γνώση που περιλαμβάνει και για αυτό δεν πρέπει να "σπάτε" την ύλη επειδή κάποια κεφάλαια τα έχουν βγάλει. Βλέπετε αυτό δεν σημαίνει πως, επειδή βγήκαν, δεν θα έχουν καμία σχέση πχ με μια σκέψη σας που θα οδηγήσει να δώσετε μια απάντηση σε ένα ερώτημα που θα σας τεθεί ή να συμμετάσχετε κάποτε σε μια συζήτηση. Η μόνη <span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 13.5pt;">«</span>απαλλαγή<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 13.5pt;">»</span> που έχετε είναι από την υποχρέωση να ξέρετε πολλές λεπτομέρειες που ίσως περιλαμβάνονται σε αυτά τα κεφάλαια που αφαιρέθηκαν Με αυτό τον τρόπο, θα βοηθηθείτε ώστε να οργανώσετε τις δικές σας γνωστικές εσωτερικές δομές αλλά και τις συνάψεις που οδηγούν στην ουσιαστική γνώση ενός αντικειμένου. Επίσης, μη στέκεστε μόνο στο βιβλίο και στις ερωτήσεις που μπορεί να έχει.Κάντε τις δικές σας. Ερευνήστε όσες περισσότερες πτυχές ενός θέματος μπορείτε. Πειραματιστείτε με το τι θα γινόταν <span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 13.5pt;">«</span>ΑΝ<span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 13.5pt;">»</span>. Σκεφτείτε το πώς, γιατί και τι υπάρχει που δεν φαίνεται. Αν δεν δείτε την περίοδο πχ που ο Μέτερνιχ αποκήρυξε την Ελληνική Επανάσταση, σκεπτόμενοι το τι συνέβαινε εκείνη την εποχή στην Ευρώπη, δεν θα μπορέσετε να καταλάβετε και το σχέδιο των Μ. Δυνάμεων, αλλά και το τι ήθελαν οι εκπρόσωποί τους. Δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται, με λίγα λόγια, η ύλη αποσπασματικά μα στην ολότητά της και έτσι, μέσα από αυτή την αντιμετώπιση, κατανοούμε το αντικείμενο. Ως συνέπεια αυτής κατανόησης, οδηγούμαστε στο να μπορούμε να θέτουμε ερωτήματα, να εξάγουμε συμπεράσματα , να προχωρούμε σε επιχειρήματα και αποδείξεις, που είναι η βάση και η ουσία της κριτικής σκέψης.<br />
<br />
Θα πρέπει όλοι μας να αλλάξουμε στάση απέναντι στη γνώση. Ακόμα και εμείς που διδάσκουμε, για να μπορέσουν τα παιδιά να "μπουν" στο "γιατί κάθε τι" είναι απαραίτητο, αλλά και να αγαπήσουν το κάθε γνωστικό αντικείμενο, μέσα από τη γνώση για τη χρησιμότητά του.<br />
<br />
Μπορώ όλα αυτά να τα παρουσιάσω επιστημονικά μέσα από θεωρίες και επιστημονική ορολογία, αλλά δεν θέλω. Υπάρχουν και μικροί αλλά και έφηβοι μαθητές που διαβάζουν όσα γράφω και καταλαβαίνουν απλά, για αυτό και απλά μιλάω.<br />
Αν δεν κατανοήσετε λοιπόν, το «τι, πως, πότε, γιατί, τι» ενός σχολικού βιβλίου και, συνεπώς, του κάθε γνωστικού αντικειμένου, αλλά και πόσο "συνδεδεμένα" είναι και τα κεφάλαια που αφαιρούνται, θα αντιμετωπίζετε προβλήματα και κενά γνώσης. Εξάλλου είχα αναφέρει και ένα παράδειγμα παλαιότερα, που αξίζει να θυμηθούμε( ή να μάθετε,αν δεν το ξέρετε) και ίσως καταλάβετε τι εννοώ. Και είναι αληθινό περιστατικό.<br />
Ένας καθηγητής Πανεπιστημίου σε Ελληνικό Πανεπιστήμιο (ανήκει στις κορυφές που διδάσκουν το συγκεκριμένο αντικείμενο), διδάσκει στους πρωτοετείς. Τους βάζει μια εργασία ως δοκιμασία, την ώρα του μαθήματός του. Η πλειοψηφία απέτυχε. Ακόμα και αριστούχοι που μπήκαν στο τμήμα του. Όμως δεν έπρεπε και δεν ήταν λογικό. Βλέπετε ήταν θέμα των Πανελλαδικών εξετάσεων που έδωσαν για να περάσουν στο τμήμα που πέτυχαν και ο συγκεκριμένος καθηγητής τους το είχε δώσει με άλλα λόγια και άλλους αριθμούς..<br />
<div>
<br /></div>
</div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-87573222920622895112017-06-02T19:05:00.002+03:002017-06-02T19:22:32.509+03:00"Μην κλαiς. Δεν είσαι πια παιδί". Το κλάμα όμως ενός παιδιού , μπορεί να σημαίνει περισσότερα από όσα πιστεύουμε.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://3.bp.blogspot.com/-hUB8a8cTffA/WTGMl68ayFI/AAAAAAAAAaY/BBz1e3XstIQSaLwt837FF5lI9Hbjpm_tACLcB/s1600/charlie-chaplin-2.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="956" height="241" src="https://3.bp.blogspot.com/-hUB8a8cTffA/WTGMl68ayFI/AAAAAAAAAaY/BBz1e3XstIQSaLwt837FF5lI9Hbjpm_tACLcB/s320/charlie-chaplin-2.jpeg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">A smile and a tear: The Kid (1921)</td></tr>
</tbody></table>
Τα δάκρυα και το κλάμα είναι από τα στοιχεία της προσωπικότητας μέσω των οποίων τα παιδιά μπορούν να αναπτύξουν την αίσθηση του εαυτού τους, να επικοινωνούν, και να αναπτυχθούν σε σχέση με τους άλλους. Κάθε εκπαιδευτικός θα πιστοποιήσει το γεγονός ότι το κλάμα και τα δάκρυα κρύβουν πολλά ή φανερώνουν πολλά.. Τα παιδιά βιώνουν συγκρούσεις και η αυξανόμενη σύγκρουση φέρνει πόνο που μπορεί να αποτελέσει πρόκληση για έναν δάσκαλο ο οποίος ισορροπεί τη διδασκαλία του ανάμεσα στην ομαδική ή ατομική διδασκαλία. </div>
<div class="MsoNormal">
<b><i>Γιατί κλαίμε</i></b></div>
<div class="MsoNormal">
Πρόσφατα όταν επέστρεψα στην τάξη μετά το διάλειμμα ,ένα από τα παιδιά άρχισε να κλαίει καθώς ξέσπασε διαμάχη μεταξύ του ιδίου και ενός άλλου παιδιού .Θα μπορούσα να ζητήσω άμεσα από το παιδί να σταματήσει.Μα δεν το κάνω εδώ και χρόνια πια αυτό.Περιμένω αρκετά μέχρι να ξεσπάσει και να βιώσει το συναίσθημα. </div>
<div class="MsoNormal">
Η φράση που πάντα λέμε όταν ένα παιδί κλαίει είναι : «Δεν είσαι πια παιδί» και ποτέ δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να δούμε "γιατί κλαίει" επειδή ακριβώς, ως ενήλικες, θεωρούμε το κλάμα και τα δάκρυα υποτιμητικά, δείγμα αδυναμίας και ντροπή. Είναι σαν, από μια ορισμένη ηλικία και μετά, το παιδί να πρέπει να ξέρει πώς να ρυθμίσει τα δάκρυα του ,που όμως είναι η φωνή του σε κάτι που το ενοχλεί , ή ζητάμε να καταλάβει πως τα δάκρυα είναι μόνο για τα μωρά. Αυτά είναι όμως επιζήμιες προσδοκίες για τη συναισθηματική και πνευματική εξέλιξη του ατόμου καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής μας.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Τα δάκρυα, πρέπει να γνωρίζουμε, πως έχουν πολλές βιολογικές και ψυχολογικές βάσεις οι οποίες έχουν ανακαλυφθεί μέσα από την έρευνα. Μερικοί από τους λόγους αυτούς σημειώνονται παρακάτω:</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Τα δάκρυα είναι μια διαδικασία εξωτερίκευσης και ανακούφισης από την πίεση που φέρνει το στρες το οποίο προκαλείται από χημικές ουσίες του σώματος. (William H. Frey).</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Τα άτομα που είναι πιο άνετα, πιο εξωστρεφή μπορεί να εκφράζουν τα συναισθήματα τους, ακόμα και με δάκρυα, αλλά το κλάμα τους είναι πιο ήρεμο και διαφορετικό από εκείνων των ανθρώπων που είναι πιο εσωστρεφή και που τα συναισθήματά τους ,πέρα από δάκρυα, συνοδεύονται και με εκρήξεις επιθετικότητας προς τον εαυτό τους ή τους άλλους .Εκφράζονται έτσι κυρίως τα αρνητικά ενώ τα θετικά "πνίγονται". Ένας εσωστρεφής άνθρωπος σπάνια θα δείξει ένθερμα τη χαρά του ενώ όταν πιεστεί πολύ και η πίεση αυτή συνοδευτεί από στρες τότε ξεσπά πολλές φορές επιθετικά προς τους άλλους ή προκαλεί κακό στον εαυτό του όπως αναφέρει ο Kay Ν<span lang="EN-US">elson</span>,.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US">T</span>α δάκρυα μπορούν να χρησιμεύσουν ως ένα σημαντικό εργαλείο επικοινωνίας, επιτρέποντας έτσι να δείξει κάποιος την ανάγκη του για υποστήριξη (ανατρέξτε στην έρευνα από τον ψυχολόγο και νευροεπιστήμονα Robert Provine)</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Επιπλέον, τα δάκρυα φαίνεται, κατά τις διάφορες περιόδους ανάπτυξης, να είναι ένας βασικός τρόπος για να εκφράζουν και να ρυθμίζουν πρωτογενή συναισθήματα όπως λύπη, θυμό, απογοήτευση, και χαρά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν το συναίσθημα είναι αισθητό και έντονο, τα δάκρυα είναι η αρχική και αυθεντική αντίδραση απέναντι σε αυτό .</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i>Αν τα δάκρυα είναι απαραίτητα, γιατί το ότι κλαίει ένα παιδί στην τάξη είναι τόσο δύσκολο να το αντιμετωπίσουμε;</i></b></div>
<div class="MsoNormal">
Υπάρχει μια έλλειψη υποστήριξης για το κλάμα. Θεωρείται ως σημάδι αδυναμίας, ένα σύμβολο ευπάθειας σε μια κοινωνία που δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί εποικοδομητικά στις συγκινήσεις. Τα δάκρυα από ένα μέλος της τάξης -αλλά και της κοινωνίας- μπορούν να επηρεάσουν τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων (θλίψη, απογοήτευση, κλπ), καθώς και κάθε εκπαιδευτικό που μπορεί να φοβάται - είτε συνειδητά είτε όχι - ότι αυξάνει το συναισθηματικό χάος για τους άλλους μαθητές αλλά ιδιαίτερα για το ίδιο το παιδί που κλαίει .Από την άλλη ,και είναι και αυτό μια παράμετρος που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ,ίσως φοβάται τον αντίκτυπο αυτού του ξεσπάσματος στη διδασκαλία του, καθώς η διδασκαλία είναι ένα ευάλωτο σύστημα που αποτελείται από πολλά μέρη και όταν κλαίει ένα παιδί θα μπορούσε να προκληθεί κατάρρευση του συστήματος αφού πιθανότατα θα υπάρξει αλυσιδωτή αντίδραση και έκφραση συναισθημάτων από τους συμμαθητές του παιδιού.Επίσης σημαντικό είναι, πως πολλές φορές, δεν ξέρει τον τρόπο με το οποίο μπορεί να αντιμετωπίσει τα δάκρυα -και ό,τι αυτά εκφράζουν- γιατί ακριβώς και ο ίδιος μεγάλωσε σε μια κοινωνία όπου του έμαθαν πως τα δάκρυα είναι δείγμα αδυναμίας.</div>
<div class="MsoNormal">
Επιτρέποντας σε κάποιον να κλαίει, χωρίς να υπάρχει καθησυχαστική προτροπή και υποστηρίζοντας την έκφραση της συναισθηματικής κατάστασης του, του δείχνουμε πως αναγνωρίζουμε τα συναισθήματα του. Η συγκίνηση είναι μέσα στον κύκλο της ζωής ενός ανθρώπου. Το να επιτρέπουμε σε κάποιον να εκφραστεί έχει αξία και σημασία για το άτομο, για την τάξη, και την κοινωνία γενικότερα, διότι τιμά τα συναισθήματα όλων των ανθρώπων. Επίσης, δείχνει συμπόνια γιατί οι άνθρωποι είναι πολυ-αισθητηριακά και συναισθηματικά όντα που χρειάζονται έναν ασφαλή χώρο για να ολοκληρωθεί μια συναισθηματική εμπειρία. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i>Τι πρέπει να κάνουμε;</i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>1. Κρατήστε το χώρο του</b></div>
<div class="MsoNormal">
Τα παιδιά χρειάζονται χώρο και χρόνο για να ζήσουν την πρώτη αντίδραση του συναισθήματος και όσα αισθάνονται σε όλη τη διαδρομή μέχρι να καταλαγιάσει και πολλές φορές τα σοκάρει όλα όσα νιώθουν με αποτέλεσμα να μην ξέρουν πώς να αντιδράσουν.. Δώστε λοιπόν το χρονο στο παιδί να βιώσει τα συναισθήματά του. Σταματήστε για λίγο το μάθημα. Κρατήστε λίγο την τάξη σε ησυχία και ζητήστε από τους υπόλοιπους μαθητές να ασχοληθούν σιωπηρά με κάτι χωρίς να κοιτάνε το συμμαθητή τους και χωρίς να του απευθύνονται για λίγα λεπτά..Μετά όταν το παιδί ηρεμήσει ξεκινήστε ρωτώντας το αν θα θελε να μοιραστεί την εμπειρία του ,το τι ένιωσε και γιατί..Μην επιμείνετε αν δεν θέλει..Κρατήστε του το χώρο δικό του.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>2. Η αποδοχή υπερισχύει της απαγόρευσης</b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Το ότι λέμε στους μαθητές μας να μην κλαίνε γιατί μεγάλωσαν, έρχεται σε αντίθεση με τη φυσική διαδικασία κατανόησης των συναισθημάτων. Αντίθετα, χρησιμοποιήστε τη δική σας ενέργεια για να δεχθούν οι μαθητές σας ότι αυτή η βαθιά συγκινησιακή κατάσταση, μπορεί να γίνει βάση για την διαδικασία αναγνώρισης των συναισθημάτων που κρύβουμε μέσα μας. Το κλάμα και τα δάκρυα ενός μαθητή μπορούν να γίνουν αφορμή συζητήσεων στην τάξη για το συναισθηματικό μας κόσμο.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>3. Να είστε ανοιχτοί στο κλάμα και να ακούτε αυτό που θέλουν να σας πουν τα δάκρυα.</b><br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Το κλάμα του παιδιού μπορεί να γίνεται γιατί θέλει να μοιραστεί τους λόγους για τα δάκρυα του και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να μην είναι πλήρως σε θέση να τους εκφράσει λεκτικά.Το συναίσθημα που νιώθουμε γεννιέται συνήθως όταν βιώνουμε μια πρωτόγνωρη εμπειρία που πολλές φορές δεν ξέρουμε πώς να την εκφράσουμε -αυτό που μας δημιουργεί - με λέξεις. Η διεργασία για να σχηματιστεί η λεκτική έκφραση του τι νιώθουμε, ξεκινά με το γεγονός ή την εμπειρία που βιώνουμε και έτσι είναι πολύ δύσκολο να την εξηγήσουμε .Ο άνθρωπος που ξέρει να ακούει και να αφουγκράζεται την ανθρώπινη πολυπλοκότητα. λαμβάνει υπόψη του και την πολυπλοκότητα των δακρύων και της ανθρώπινης εμπειρίας και είναι σε θέση να κατανοήσει τι περνά ο συνάνθρωπός του. Έτσι ο δάσκαλος ,ως ενήλικας, έχοντας αποκτήσει εμπειρίες από τα συναισθήματά του ,είναι σε θέση να αφουγκραστεί από πού πηγάζει (και γιατί) το κλάμα ενός μαθητή του και να ακούσει αυτά που θέλει να του πουν.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>4. Δημιουργήστε μια συναισθηματικά ασφαλή τάξη μέσα από τη συζήτηση και την ανταλλαγή ιδεών.</b></div>
<div class="MsoNormal">
Ανάλογα με το επίπεδο τάξης και το αναπτυξιακό επίπεδο των παιδιών , οι εκπαιδευτικοί μπορούν να βοηθήσουν τους μαθητές να προσδιορίσουν το εύρος των συναισθημάτων που μπορεί να νιώσουν .Μπορούν να τους βοηθήσουν με διάφορες δραστηριότητες και κυρίως με θεατρικά παιχνίδια να καταλήξουν σε λύσεις , απαντήσεις και τρόπο αντίδρασης σε διάφορες «συναισθηματικές» προκλήσεις. ΄Έτσι θα μάθουν να αποδέχονται τα συναισθήματά τους ,να ορίζουν την αντίδρασή τους και το μέγεθός της, ώστε φτάνοντας στην ενηλικίωση , να αποκτήσουν είτε ανοχή απέναντι στα συναισθήματα κάποιου (όταν η έκφραση των συναισθημάτων του δεν αποτελεί απειλή για την σωματική ακεραιότητα και υγεία κανενός,)μέχρι την ενσυναίσθηση που είναι το σημείο στο οποίο ένας συναισθηματικά ολοκληρωμένος άνθρωπος «νιώθει»και «βιώνει» τα συναισθήματα ενός άλλου ανθρώπου.<br />
<br />
Θέλω να αναγνωρίσω ότι αυτά για να εφαρμοστούν , καθώς η δυναμική μιας τάξης και η κουλτούρα διαφέρει από σχολείο σε σχολείο ή από περιοχή σε περιοχή ,πολλές φορές είναι δύσκολο. Εξαρτάται από το πώς το σύνολο μιας κοινωνίας και τα μέλη της (μέσα σε αυτά ανήκει και η πιο δυναμική ομάδα :η οικογένεια )αντιλαμβάνονται τα συναισθήματα Δυστυχώς θεωρούμε πως η έκφραση των συναισθημάτων και τα δάκρυα είναι για «αδύναμα άτομα» παραβλέποντας πως λογική και συναίσθημα δημιουργούν ένα ολοκληρωμένο άτομο. Πρέπει να δεχτούμε πως μέσω της έκφρασης των συναισθημάτων μας, μέσα από την «ιστορία» που εκφράζουν, μπορούμε όλοι μας να φτάσουμε στο σημείο να «νιώθουμε» ώστε να αγγίξουμε την ενσυναίσθηση που είναι η βάση για τη δημιουργία ενός πολιτισμού όπου ο ένας κατανοεί και σέβεται τον άλλο.</div>
<br />
<div class="MsoNormal">
ΠΗΓΕΣ</div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://www.brainpickings.org/2012/09/07/curious-behvaior-provine/" target="_blank">Why we cry? Robin Provine</a></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://library.allanschore.com/docs/2004_JudithNelson_CryingAndAttachment.pdf" target="_blank">the meaning of crying Judith Kay Nelson</a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; orphans: 2; text-align: left; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;">
<div style="margin: 0px;">
<br /></div>
</div>
</div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-45659531594175065362017-06-01T22:59:00.001+03:002017-06-01T23:05:58.753+03:00Μαθήτριες και μαθητές του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αλεξάνδρειας επισκέφθηκαν το Εθνογραφικό Μουσείο Μελίκης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"> </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-xwY181N_JN8/WTBxhNBoFVI/AAAAAAAAAaE/gO0t1mZgDfwhoCgEBG-S_j79P6iwNTISwCLcB/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1196" data-original-width="1596" height="239" src="https://2.bp.blogspot.com/-xwY181N_JN8/WTBxhNBoFVI/AAAAAAAAAaE/gO0t1mZgDfwhoCgEBG-S_j79P6iwNTISwCLcB/s320/1.jpg" width="320" /></a></div>
<span lang="EN-US" style="font-size: 12pt;">T</span><span style="font-size: 12pt;">ην πρώτη εκπαιδευτική εκδρομή , πραγματοποίησαν σήμερα οι μαθήτριες και οι μαθητές
της Α τάξης του 1<sup>ου</sup> Δ.Σ .
Αλεξάνδρειας . Στην εκδρομή συμμετείχε και ένα τμήμα της Γ τάξης . Οι μαθητές
και οι μαθήτριες, συνοδευόμενοι από τις εκπαιδευτικούς τους , Κ. Παπαγεωργίου
Ιωάννα( Α1) , Μηρτσέκη Βασιλική ( Α2) και Αμαραντίδου Δέσποινα ( Γ2) ,
επισκέφθηκαν το Εθνογραφικό Μουσείο
Μελίκη στην Μελίκη Ημαθίας, το οποίο είναι προσωπικό δημιούργημα του δημοσιογράφου-
Λαογράφου κ. Γ. Μελικη</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Τους
μαθητές/τριες υποδέχτηκε ο ίδιος
ο κ. Μελίκης, ο οποίος μίλησε στα
παιδιά και τα μάγεψε, κυριολεκτικά, με τον τρόπο του κατά τη διάρκεια αφήγησης
της ιστορίας της περιοχής της Μελίκης και των περιχώρων. Ακολούθησε ξενάγηση
στο χώρο του μουσείου όπου τα παιδιά, με τη βοήθεια ενός εκ των συνεργατών του ,
ταξίδεψαν στα παιχνίδια του χτες , στα ήθη ,έθιμα και παραδόσεις του τόπου
μας. Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να
δουν λαϊκά δρώμενα όλης της Ελλάδας, παραδοσιακές στολές, κοσμήματα, ,
φωτογραφικό υλικό από τα έθιμα και τις λαογραφικές παραδοσιακές δράσεις της
Μελίκης και της ευρύτερης περιοχής.
Εντύπωση έκαναν στους μικρούς μαθητές και μαθήτριές μας τα παιχνίδια , όπως «ο κοκαράς» , η «Χάσκα»
κ.α. καθώς και τα αντικείμενα που
κρατούσαν τα παιδιά κατά τη διάρκεια εθίμων όπως «η χελιδόνα» . Τα παιδιά έδειξαν
μεγάλο ενδιαφέρον και έφυγαν εντυπωσιασμένα τόσο από αυτά που είδαν όσο και από αυτά άκουσαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-ijp2xoEPLPA/WTBxtJFicvI/AAAAAAAAAaI/p7o_cPUp0wAhZWzl9iqyXau9XOl6xCWXACLcB/s1600/20170601_092310.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://4.bp.blogspot.com/-ijp2xoEPLPA/WTBxtJFicvI/AAAAAAAAAaI/p7o_cPUp0wAhZWzl9iqyXau9XOl6xCWXACLcB/s320/20170601_092310.jpg" width="320" /></a><span style="font-size: 12.0pt;"> Ευχαριστούμε
θερμά, τον Κ. Μελίκη για την ζεστή
υποδοχή και ξενάγηση στους χώρους του Λαογραφικού Μουσείου .Ελπίζουμε το Μουσείο
αυτό, που είναι για τη περιοχή μας η σύνδεση του χτες με το σήμερα καθώς το παρελθόν τροφοδοτεί και ενδυναμώνει το
μέλλον , να αποκτήσει ακόμα περισσότερους επισκέπτες που θα εκτιμήσουν την
προσπάθεια των ανθρώπων του συγκεκριμένου μουσείου, οι οποίοι προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανά τα ήθη ,έθιμα και την παράδοση
του τόπου μας (και όχι μόνο). <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Επίσης, θα θέλαμε
να ευχαριστήσουμε και τον οδηγό του ΚΤΕΛ ΗΜΑΘΙΑΣ κ. Τσομπάνο Κυριάκο για την άψογη οδηγική
συμπεριφορά του. <o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-TKq6fNShenw/WTBx7L6jz6I/AAAAAAAAAaM/Q54LZBTlhwg5UoTQpX6_8MIn39qmohtZACLcB/s1600/20170601_095218.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1154" data-original-width="1566" height="235" src="https://2.bp.blogspot.com/-TKq6fNShenw/WTBx7L6jz6I/AAAAAAAAAaM/Q54LZBTlhwg5UoTQpX6_8MIn39qmohtZACLcB/s320/20170601_095218.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
</div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-21929418121457621392017-05-25T00:13:00.002+03:002017-05-25T21:52:32.223+03:00ΔΕΠΥ ( ADHD)στην παιδική ηλικία.Συμπτώματα και συμπεριφορές που πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-Wi-vAZNtHZg/WSX3LB3cbUI/AAAAAAAAAZc/K6Ek5S8FrCoe9yXVJzsTZ-Qpy1oBh0FnACLcB/s1600/little-red-riding-hood-design-madness-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="375" data-original-width="500" height="150" src="https://1.bp.blogspot.com/-Wi-vAZNtHZg/WSX3LB3cbUI/AAAAAAAAAZc/K6Ek5S8FrCoe9yXVJzsTZ-Qpy1oBh0FnACLcB/s200/little-red-riding-hood-design-madness-2.jpg" width="200" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">«Ο μικρός δεν κάθεται
περισσότερο από 10 λεπτά στην καρέκλα του. Συνεχώς σηκώνεται όρθιος, δεν
σκέφτεται πριν πράξει, κοιτά συνέχεια γύρω του, αποσπάται η προσοχή του από το
παραμικρό και με το παραμικρό, παίζει στην τάξη με συγκεκριμένο αντικείμενο που
όταν αναγκάζομαι να του το πάρω ,αντί να με προσέχει, κοιτά μόνο το αντικείμενο και προσπαθεί να
σκεφτεί τρόπο να το πάρει πίσω με αποτέλεσμα να μην παρακολουθεί τη δραστηριότητα που κάνουμε εκείνη τη στιγμή και να αφαιρείται. Επίσης προβαίνει σε επικίνδυνες πράξεις που μπορεί να
τον τραυματίσουν αυτόν ή ακόμα και συμμαθητές του ενώ δυσκολεύεται να ενταχθεί στην τάξη και στο πρόγραμμά μας. Aυτό συμβαινει σε μεγάλη συχνότητα και σε όλα τα μαθήματα» <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt;"> Είναι από τις πιο δύσκολες
στιγμές για ένα δάσκαλο όταν πρέπει να ενημερώσει ένα γονέα για την συμπεριφορά ενός παιδιού, ειδικά όταν παρατηρεί συμπεριφορές όπως αυτές που προαναφέρθηκαν. Ο κάθε γονιός, καθώς αγαπάει το παιδί του, πολλές φορές, αναγάγει
στην προσωπικότητα και στον χαρακτήρα του παιδιού του τέτοιες συμπεριφορές και τις
δικαιολογεί.Δυστυχώς όμως , ο γονέας που, ενώ παρατηρεί ο ίδιος αλλά και το
συγγενικό και σχολικό περιβάλλον , </span><span style="font-size: 12pt;"> </span><span style="font-size: 12pt;">μια συμπεριφορά που δεν συνάδει</span><span style="font-size: 12pt;"> </span><span style="font-size: 12pt;">με τις ¨αταξίες¨ που η παιδική ηλικία </span><span style="font-size: 12pt;"> </span><span style="font-size: 12pt;">φέρνει , και δεν προβαίνει στην κατάλληλη αντιμετώπιση , μπορεί να κάνει κακό στο παιδί του καθώς σ</span><span style="font-size: 12pt;">ε κάποιες </span><span style="font-size: 12pt;"> </span><span style="font-size: 12pt;"> </span><span style="font-size: 12pt;">περιπτώσεις
</span><span style="font-size: 12pt;"> </span><span style="font-size: 12pt;">(επαναλαμβάνω : κάποιες ) αυτή η
συμπεριφορά </span><span style="font-size: 12pt;"> </span><span style="font-size: 12pt;">μπορεί να δείχνει ΔΕΠΥ.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Ο δάσκαλος
δεν μπορεί να κάνει «διάγνωση» αλλά μπορεί και γνωρίζει πότε ένας μαθητής είναι
απλά ζωηρός και άτακτος καθώς δεν παρατηρεί
να εμποδίζεται η καθημερινότητα του
παιδιού, στο σχολικό περιβάλλον του, από
τη ζωηράδα του. Στις περιπτώσεις όμως που εμποδίζεται η σχολική απόδοση του
μαθητή και υπάρχουν προβλήματα, που εμποδίζουν την ένταξη του παιδιού στην ομάδα
των συμμαθητών αλλά και γενικά παρουσιάζονται προβλήματα στις συναναστροφές του,
τότε ο δάσκαλος πρέπει να ενημερώσει το
γονέα και ο γονιός θα πρέπει να
ευαισθητοποιηθεί και να αποταθεί σε κάποιον ειδικό που μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει στο παιδί. Η αδυναμία αυτοελέγχου, η παρουσία έντονων αγχωδών και συναισθηματικών εξάρσεων , μπορεί να σημαίνουν, κάτι περισσότερο από δυναμική
προσωπικότητα που χαρακτηρίζει ένα παιδί.<o:p></o:p></span><span style="font-size: 12pt;"> </span><span style="font-size: 12pt;">Η υπερκινητικότητα, η ελλειμματική προσοχή και η παρορμητικότητα είναι χαρακτηριστικά των παιδιών .Οταν όμως παρουσιάζονται σε μεγαλύτερο βαθμό και συχνότητα και παραπάνω από 6 μήνες, υπάρχει η πιθανότητα να υποδεικνύουν μια από τις πιο κοινές διαταραχές της παιδικής ηλικίας που μπορεί όμως να διαρκέσει και μέχρι την ενήλικη ζωή.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-rFUcLshEat4/WSX3WydZLjI/AAAAAAAAAZg/TFoQ-2Gsbl08KkWie98CHP3AEeUG-gjyACLcB/s1600/images%2B%25283%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="160" src="https://3.bp.blogspot.com/-rFUcLshEat4/WSX3WydZLjI/AAAAAAAAAZg/TFoQ-2Gsbl08KkWie98CHP3AEeUG-gjyACLcB/s1600/images%2B%25283%2529.jpg" /></a>Η Αμερικάνικη Ψυχιατρική Ένωση, στην έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου Ψυχιατρικών Διαταραχών , αναφέρει πως τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ εντάσσονται σε δύο κατηγορίες και πρέπει να συγκεντρώνεται ένας αριθμός συμπτωμάτων ώστε να ενταχθούν τα παιδιά σε αυτές.. Για παιδιά κάτω των 16 ετών χρειάζονται πάνω από ΄6 συμπτώματα ενώ για πάνω από 16 και πάνω πέντε η και περισσότερα.</div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><br /></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i>Συμπτώματα Ελλειμματικής προσοχής </i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Υπάρχει μεγάλη απόσπαση
προσοχής <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Δεν φαίνεται να ακούει όταν του απευθύνονται ακόμα και κατά πρόσωπο<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Δε δίνει σημασία στις
λεπτομέρειες,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Κάνει λάθη απροσεξίας,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Δυσκολεύεται να ακολουθήσει
οδηγίες και να εστιάσει την προσοχή του κατά την οργάνωση αλλά και εκμάθηση νέων αντικειμένων <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Δυσκολεύεται να επεξεργαστεί μια πληροφορία ή μια ερώτηση με την ακρίβεια και την ταχύτητα που το κάνουν οι συμμαθητές του <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Αποφεύγει εργασίες που
απαιτούν συστηματική πνευματική προσπάθεια,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Ξεχνά τις σχολικές εργασίες,ονειροπολεί, μπερδεύεται κατά την εκπόνηση εργασιών<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Χάνει πράγματα που του είναι απαραίτητα ενώ γενικά δεν μπορεί να κρατήσει μια οργάνωση τόσο στη σκέψη του όσο και στα αντικείμενά του<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 12.0pt;"><i>Συμπτώματα Παρορμητικότητας</i></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Δυσκολεύεται να παραμείνει
καθισμένος/η, Είναι ανυπόμονος,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Κάνει ακατάλληλα και απρεπή σχόλια και δρα χωρίς να σκέφτεται </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Δυσκολεύεται να περιμένει τη σειρά του ή να περιμένει για πράγματα που θέλει και επιθυμεί <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Διακόπτει συζητήσεις ή παρεμβάλλεται χωρίς να ζητήσει το λόγο ή την άδεια σε δραστηριότητες <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Τρέχει και σκαρφαλώνει
υπερβολικά χωρις να σκέφτεται αν υπάρχει κίνδυνος<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16px;">• Απαντάει πριν ολοκληρωθεί μια ερώτηση,</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16px;">• Δεν σκέφτεται πριν αντιδράσει,</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 12pt;"> <i>Συμπτώματα Υπερκινητικότητας </i></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Κινείται νευρικά και στριφογυρίζει στην καρέκλα του<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Κοιτά συνέχεια γύρω του και
πειράζει τους άλλους,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Σηκώνεται όταν δεν
επιτρέπεται και δυσκολεύεται να καθίσει ήρεμα κατά τη διάρκεια μιας δραστηριότητας,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Τρέχει , σκαρφαλώνει και κινείται υπερβολικά ενώ πολλές φορές τα κάνει όλα αυτά αγγίζοντας πράγματα γύρω του <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt;">• Μιλάει συνεχώς,</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">• Δυσκολεύεται να πάρει μέρος σε οργανωμένες ήσυχες δραστηριότητες </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Αν , ως γονείς , ενημερωθείτε
από τους εκπαιδευτικούς του παιδιού σας, πως το παιδί σας παρουσιάζει σχετικές
συμπεριφορές , αν εσείς ως γονείς εντοπίσετε να υπάρχουν τέτοιες συμπεριφορές,
αποταθείτε σε ειδικούς. Αν το παιδί σας παρουσιάζει
ΔΕΠΥ πραγματικά θα το βοηθήσετε με τις παρεμβάσεις των ειδικών καθώς η ΔΕΠΥ σε
μεγαλύτερη ηλικία μπορεί να δυσκολέψει ακόμα περισσότερο το παιδί σας.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i>Βιβλιογραφία </i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ελληνική Εταιρεία για τις Νευροεπιστήμες (2011), <i>Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα </i>.Ανακτήθηκε 24 Μαϊου 2017 από <a href="http://www.hsfn.gr/2011/images/stories/gia_to_koino_items/books/attention_deficit_hyperactivity_disorder.pdf" target="_blank">http://www.hsfn.gr/2011/images/stories/gia_to_koino_items/books/attention_deficit_hyperactivity_disorder.pdf</a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Πεχλιβανίδης,
Α. Σπυροπούλου, Α Γαλανόπουλος, Α , . Παπαχρήστου, Χ.Α & Παπαδημητρίου Γ.Ν.(2012).<i>Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής
υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) στους ενήλικες
Κλινική αναγνώριση, διάγνωση
και θεραπευτικές παρεμβάσεις</i>,¦ Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής.΄ Ψυχιατρική Κλινική, Εθνικό και
Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών,
Νοσοκομείο «Αιγινήτειο», Αθήνα Ανακτήθηκε στις 22 Μαϊου 2017 από <a href="http://www.adhdhellas.org/images/stories/attachments/p2.pdf" target="_blank">http://www.adhdhellas.org/images/stories/attachments/p2.pdf</a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Πιτα Α( 2015) <i>Σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας του παιδιού </i>( πτυχιακή εργασία) Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ιδρυμα Δυτικής Ελλάδας.Ανακτήθηκε 22 Μαϊου 2017 από <a href="http://repository.library.teimes.gr/xmlui/bitstream/handle/123456789/4212/%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20..pdf?sequence=1" target="_blank">http://repository.library.teimes.gr/xmlui/bitstream/handle/123456789/4212/%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20%20..pdf?sequence=1</a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-874132631467328983.post-71144239515169649722017-05-19T17:02:00.000+03:002017-05-19T19:07:56.587+03:00ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ 19 ΜΑΙΟΥ..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<o:p> 19η Μαϊου. Ημέρα μνήμης .Ημέρα πένθους για τους Πόντιους . Επιτρέψτε μου σήμερα να κάνω μια διαφορετική ανάρτηση. Αφιερωμενη στο παρελθόν των παππούδων μου, στους νεκρούς μας και στους ανθρώπους που χάθηκαν επειδή κάποιοι αποφάσισαν πως έπρεπε αυτοί οι άνθρωποι να χαθούν για το δικό τους καλό. Σήμερα δεν μιλάω για τα παιδιά. Μιλάω όμως για τη ιστορία μου. και το παρελθόν μου και επέλεξα να σας δώσω μερικές μαρτυρίες που έχουν καταγραφεί σε </o:p> εργασία που εκπονήσαμε οι μαθητές
μου και εγώ πριν από 4 χρόνια. Γιατί
"μνήμη" για μας τους Πόντιους
αλλά και όλους τους πρόσφυγες , είναι όσα έζησαν οι δικοί μας από τη στιγμή της
Εθνικής Εκκαθάρισης που επέβαλε ο Κεμάλ
Ατατουρκ μέχρι τη στιγμή που η ζωή τους
μπήκε σε μια σειρά στις περιοχές που επέλεξαν να ζήσουν.Σαν τρίτη και τέταρτη
γενιά Ποντίων κρατάμε τις ρίζες μας και
θέλουμε να μάθουν τα παιδιά μας την ιστορία τους. Γιατί η μνήμη μας είναι ο Πόντος και πάντα θα φέρνουμε κάτι από εκεί στην ψυχή μας.. Στή μνήμη των χιλιάδων που χάθηκαν. Στην ανάμνηση των χαμένων πατρίδων μας. </div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
.................................................................................
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Η "ΕΘΝΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΙΣ"..<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
.....................................................................
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
"Τον Δεκέμβριο του 1916 εκπονήθηκε από τους Τούρκους
στρατηγούς Εμβέρ και Ταλαάτ σχέδιο εξόντωσης του άμαχου ελληνικού πληθυσμού του
Πόντου που προέβλεπε: «Άμεση εξόντωση μόνον των ανδρών των πόλεων από 16-60
ετών και γενική εξορία όλων των ανδρών και γυναικόπαιδων των χωριών στα
ενδότερα της Ανατολής με πρόγραμμα σφαγής και εξόντωσης». Το πρόγραμμα ξεκίνησε
15μέρες αργότερα από την περιοχή της Πάφρας και της Σαμψούντας."<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
...................................................................<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
"Οι διωγμοί εκδηλώθηκαν αρχικά με τη μορφή σποραδικών
κρουσμάτων βίας, καταστροφών, απελάσεων και εκτοπισμών.Πολύ γρήγορα όμως έγιναν
συστηματικοί, πιο οργανωμένοι και εκτεταμένοι και στρέφονταν τόσο κατά των
Ελλήνων όσο και κατά των Αρμενίων. Εμπνευστής και εγκέφαλος αυτής της
επιχείρησης της γενοκτονίας ήταν ο Μεχμέτ Ταλαάτ, υπουργός των Εσωτερικών της
Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Καλούσε τις
αρχές να μη δείχνουν κανένα έλεος και εξαπολύθηκαν οι διωγμοί κατά των
«ανεπιθύμητων».<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
........................................................<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
"Σύμφωνα με μια έκθεση της Ελληνικής Πρεσβείας, με
ημερομηνία τον Ιούνιο του 1915 είναι γραμμένα τα εξής: «Οι εκτοπιζόμενοι από τα
χωριά τους δεν είχαν δικαίωμα να πάρουν μαζί τους ούτε τα απολύτως αναγκαία.
Γυμνοί και ξυπόλητοι, χωρίς τροφή και νερό, δερνόμενοι και υβριζόμενοι, όσοι
δεν εφονεύοντο οδηγούντο στα όρη από τους δημίους τους. Οι περισσότεροι απ’
αυτούς πέθαιναν κατά την πορεία από τα βασανιστήρια. Το τέρμα του ταξιδιού δεν
σήμαινε και τέρμα των δεινών τους, γιατί οι βάρβαροι κάτοικοι των χωριών, τους
παρελάμβαναν για να τους καταφέρουν το τελειωτικό πλήγμα …»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
..................................................................<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
" H συνομιλία των πρωτεργατών της ποντιακής γενοκτονίας
ήταν σε γενικές γραμμές, σύμφωνα με τον Tούρκο ιστοριογράφο Sener Cemal, η
ακόλουθη: <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Mουσταφά Kεμάλ: «Bλέπω ότι ήσουν φιλόπατρις από τα νεανικά
σου χρόνια. Ακολουθείς ακόμη και τώρα τα ιδανικά που έθεσες από τότε. Πρέπει να
παλέψουμε μέχρι να απελευθερωθεί η χώρα και να μη μείνει ούτε ένας εσωτερικός ή
εξωτερικός εχθρός. Θα υπερασπιστείς τα χωριά και τις πόλεις της Mαύρης
Θάλασσας. H συμμορία σου από μια ανοργάνωτη και ανεκπαίδευτη δύναμη θα γίνει
ένα τάγμα. Διοικητής του τάγματος αυτού θα είσαι εσύ. Θα σου δώσουμε νέους και
θρασείς αξιωματικούς. Mε την πάροδο του
χρόνου και μόλις θα έχουμε ενδείξεις ότι παρανομούν θα τους καθαρίσουμε όλους».<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Tοπάλ Oσμάν: «Mην
ανησυχείτε καθόλου Πασά μου! Θα προσφέρω τέτοιο «θυμίαμα» στους Ρωμιούς του
Πόντου, που θα πνιγούν σαν τις σφήκες στις σπηλιές». Έκτοτε ο Τοπάλ Οσμάν
άρχισε μεθοδικά να ξεκαθαρίζει το τοπίο, θωρείται ότι αυτός και το σύνταγμα του
είναι υπεύθυνοι για τις περισσότερες σφαγές στην περιοχή του κεντρικού και του
δυτικού Πόντου, με ιθύνοντα νου, για τη δεύτερη φάση της εγκληματικής του
δράσης, τον Μουσταφά Κεμάλ.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Μουσταφά Κεμάλ αναδεικνύοντας τον Τοπάλ Οσμάν γενικό
αντιπρόσωπό του στην παραλιακή ζώνη του Πόντου με απεριόριστο δικαίωμα ζωής και
θανάτου πάνω στους Πόντιους έγινε ο ηθικός αυτουργός των απερίγραπτων
εγκλημάτων του συνεργάτη του..Επιπλέον ο Οσμάν Αγάς έστελνε στον Κεμάλ ολόκληρα
φορτία νομίσματα και χρυσαφικά που έπαιρνε λεηλατώντας τα σπίτια πλουσίων
Ελλήνων.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Οι Πόντιοι αντάρτες ζητούν ενίσχυση από την ελληνική
κυβέρνηση. Οι εκκλήσεις τους όμως για στρατιωτική βοήθεια μένουν αναπάντητες
από την ελληνική κυβέρνηση.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Δυστυχώς το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να κατανοήσει την
δυναμική που έχει ο ποντιακός αγώνας. Καμία βοήθεια δεν αποστέλλεται στους
Ελληνες.Οι αντάρτες βρίσκονται σε κατάσταση απόγνωσης."<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
................................................<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΝΤΟΓΑΝ ΑΓΑΝΛΙ ΤΟΥΡΚΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΟ 2007 ΠΟΥ
ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΚΑΘΕ ΤΙ ΠΟΥ
ΕΙΧΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
«…και εγώ κατάγομαι από τον Πόντο – μια πολύ μεγάλη περιοχή.
Όταν ήμουν παιδί και νέος δεν ήξερα ότι πριν από λίγο καιρό ζούσαν στην περιοχή
αυτή και Έλληνες! Και ο υπόλοιπος πληθυσμός αποκαλούσε τα ελληνικά ή τέλος
πάντων τα ποντιακά, που ακόμα και σήμερα μιλιούνται σε αρκετά μέρη, «η άλλη
γλώσσα». Δυσκολεύτηκα πολύ ώσπου να διαπιστώσω ότι αυτή η «άλλη γλώσσα» ήταν
ελληνικά. Γιατί πολλούς τους εξισλάμισαν, τους έκαναν τεχνητούς Τούρκους, και
σήμερα βέβαια είναι Τούρκοι πολίτες. Οι ίδιοι φοβούνται πολύ, παρά το γεγονός
ότι σήμερα είναι Μωαμεθανοί. Όμως δεν είναι λίγοι ανάμεσά τους που στην
καθημερινότητά τους μιλάνε ελληνικά/ποντιακά. Αργότερα έμαθα από έναν ειδικό
ότι υπάρχουν πολλά χωριά των οποίων οι κάτοικοι ομολογούν πως είναι Χριστιανοί.
Εγώ, και άλλοι πολλοί, πιστεύαμε μέχρι τώρα πως είναι Μωαμεθανοί. Και για να
επανέλθω αν ανοίξει κανείς τη Συνθήκη του Διεθνούς Δικαίου των Λαών θα διαβάσει
τον ορισμό της γενοκτονίας: Όταν εξοντώνεται ένα μέρος μιας εθνικής ή
θρησκευτικής ομάδας, μιλάμε για γενοκτονία.»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
......................................... <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
"..Στις 31 Αυγούστου του 1920 σε έκθεση του
Πατριαρχείου αναφέρονται τα εξής: «..Ο Δήμαρχος της πόλης Οσμάν Αγάς διέταξε
αμέσως τους Τούρκους της Κερασούντας να απομακρυνθούν όσο το δυνατόν
γρηγορότερα. Κατόπιν έκλεισε όλους τους Χριστιανούς άνδρες στο Ελληνικό σχολείο
το ξενοδοχείο BelleVue και σε ένα μεγάλο κτήριο με πρόθεση να τους σκοτώσει..
όλα τα χριστιανικά σπίτια λεηλατήθηκαν. Κάθε βράδυ έβγαζαν έξω 5-6 Χριστιανούς
από το σχολείο και τους σκότωναν."<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
.................................................<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
"Διασχίσαμε την Ανατολήν υπό τον φλέγοντα ήλιον
συναντώντες καθ όδόν πολλούς ομίλους γερόντων της Αμισού και κατοίκων άλλων λιμένων
της Μαύρης Θάλασσης, οίτινες οδεύον ο Θεός γνωρίζει που, οδηγούμενοι υπό
Τούρκων χωροφυλάκων. Τα πτώματα έκειντο εις τα άκρα των οδών. Μόλις φθάσαμε εις
Μαλάτειαν συναντήσαμε τους υπολειφθέντες νέους ενός ομίλου. Οι άνθρωποι αυτοί
προσπαθούσαν να τραφούν με σούπα εκ χόρτων. Ουδεμίαν τροφήν τους παρεσχέθη υπό
των Τούρκων κατά τα εκ 500 μιλιών ταξιδίον εκ Αμισού. Όταν γυνή της φέρουσα το
βρέφος της απέθνησκε ,τούτο παρελαμβάνετο υπό των ψυχρών βραχιώνων της και
παραδείδετο είς άλλην, η δε φρικώδης συνοδεία εξηκολούθη τον δρόμον της. Η όλη
συνοδεία ήταν μια πορεία πτωμάτων μια πορεία θανάτου δια μέσου της Ανατολή.
Αναρίθμητοι ταξιδεύσαντες το διάστημα του Χειμώνος, και χιλιάδες προσβληθέντες
υπό τύφου είχον φριχτάς γάγγραινας εις τους πόδας. Ούτοι είχον ριφθεί εξόν του
Χαρπούτ." <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Τόμσον Έλεν μέλος της Αμερικάνικης Επιτροπής Περιθάλψεως <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
.......................................................<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
"Ερχόμενοι εδώ τους έβαλαν σε πρόχειρους καταυλισμούς
σε στρατόπεδα Καραντίνας..Εξαθλιωμένοι άνθρωποι που οι αρρώστιες τους κατέβαλαν
στο δρόμο μηνών που διέχισαν ,έμειναν σε συνθήκες που άλλοι δεν θα κατάφερναν
να επιβιώσουν. "<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
"Η κα Μηρτσέκη Βασιλική, δασκάλα της τάξης μας, μας
μετέφερε όσα της είπε ο θείος της Γρηγόρης Θεοδωρίδης, δάσκαλος και εκείνος, σε
διάφορες συζητήσεις τους. Παρόλο πού ήταν μικρή θυμάται που της έλεγε ότι εκεί
μέσα(στρατόπεδα καραντινας) η ζωή τους δεν ήταν εύκολη. Πείνα, εξαθλίωση,
αρρώστιες, θάνατοι ήταν καθημερινά φαινόμενα. Ακόμα, της είχε πει και για τα
πράγματα που έφερναν μαζί τους και πολλά από τα είδη πρώτης ανάγκης, όπως ρούχα
κουβέρτες και χαλιά, εξαιτίας των φαρμάκων που χρησιμοποιούσαν για την
απολύμανση, καταστράφηκαν εκεί. Όλοι ένιωθαν άρρωστοι, βρώμικοι και φυσικά
αγωνιούσαν για το που θα βρεθούν, που θα τους πάνε που θα τους στείλουν."<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
.............................................................................................<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
. Ας ληφθεί υπόψη ότι ο οργανισμός πολλών προσφύγων παρουσίασε
δυσκολία να προσαρμοστεί σε κλιματολογικές συνθήκες, που τις περισσότερες φορές
ήταν εντελώς διαφορετικές από αυτές στις οποίες είχαν συνηθίσει. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
................................................................................................<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
"..Αυτοί, που στο στόμα τους ζουν ακόμα τα υπολείμματα
της γλώσσας του Ομήρου, αυτοί που δούλευαν τη μέρα στο χωράφι, στο μαγαζί, και
τη νύχτα στητοί φρουρούσαν με τα μάνλιχερ τα πανάρχαια ελληνικά χώματα, τις
πανάρχαιες ελληνικές ρίζες, [...] αυτοί εδώ στην πανερημιά, στην εγκατάλειψη θα
ζήσουν; Οι γυναίκες κάνανε τον πόνο δύναμη και βάλθηκαν να συγυρίζουν. Να
βολέψουν την οικογένειά τους σε μια κόχη. Η πρώτη τους δουλειά να στουμπώσουν
με παλιόχαρτα και κουρέλια τις τρύπες στα σανίδια. Να μην μπαινοβγαίνουν ο αγέρας,
οι σκόνες, τα ποντίκια, οι σκορπιοί, τα μαμούνια.»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Ιφιγένεια Χρυσοχόου, Το χρονικό της προσφυγιάς στη
Θεσσαλονίκη, Φιλιππότης<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
.....................................................................................<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Εικόνες από την προκυμαία.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
«… Πήγα στην προκυμαία και παρακολούθησα την αποβίβαση μιας
καραβιάς προσφύγων. Δεν μπορεί κανείς να φανταστεί πιο τραγικό θέαμα. Είδα εφτά
χιλιάδες ανθρώπους να έχουν συσσωρευτεί σ’ ένα πλοίο, όπου θα αρκούσαν δύο
χιλιάδες για να το κατακλύσουν. Ήταν στριμωγμένοι σαν σαρδέλες στο κατάστρωμα,
μια συστρεφόμενη και δονούμενη μάζα ανθρώπινης αθλιότητας. (…) Αποβιβάστηκαν
τυλιγμένοι σε κουρέλια, πεινασμένοι, άρρωστοι, γεμάτοι ζωύφια (…)».<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
.......................................................................................<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
"Ο Μάρκος Βαμβακάρης, Συριανός στην καταγωγή,
περιέγραψε θαυμάσια την κατάσταση αυτή: "Έμενε ο κόσμος στα βαγόνια των
σιδηροδρόμων. Έμενε εκεί που είχε καμιά αποθήκη εγκαταλειμμένη. Τσαντήρια
κάνανε. Καταστροφή, μεγάλη καταστροφή. Να μην ξαναδούν τα μάτια μας τέτοια
πράγματα. Το τι τραβήξανε αυτοί οι άνθρωποι δεν λέγεται. Ατιμαστήκανε. Γίνανε
χάλια, χάλια, χάλια. ’σε που ήταν ατιμασμένοι από κει με τους Τούρκους που τους
καταδιώκανε. Και κατόπιν εδώ που ήρθανε τα ίδια. Προσπαθήσανε, κάνανε χίλια δύο
να βρίσκουνε το ψωμί τους, μέχρι να βρουν ένα σπίτι να κάτσουνε. Αν ένας
πατέρας είχε πέντε-έξη παιδιά και κορίτσια, άλλα άρπαγε ο ένας από δω, άλλα ο
άλλος από κει. Καταστροφή μάνα μου... Και οι ντόπιοι δεν τους έβλεπαν με καλό
μάτι. Αλλά τους βρίζανε. Χίλια δύο. Φύγετε από δω ρε! Πηγαίνετε παρά πέρα. Δεν
τους κοιτάζανε. Δεν είχαν την αγάπη να πουν για στάσου, συγγενείς μας είναι,
Έλληνες πραγματικοί. Να τους αγκαλιάσουμε. Δεν έγινε αυτό το πράμα, εγώ δηλαδή
τι είδα. Μπορεί αλλού. Ήθελαν να τους κλέψουνε οι κλεφταράδες που ήταν εδώ
πέρα. Ν' αρπάξουν ό,τι είχαν. Να τους κλέψουνε, να τους γελάσουνε.
Απατεώνες."<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
................................................................................<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Η εγκατάσταση στην Ελλάδα δεν ήταν εύκολη ούτε για τους
γηγενείς αλλά ούτε και για τους πρόσφυγες..Όσοι μιλούσαν την γλώσσα που
μιλούσαν στη Ελλάδα τα κατάφεραν πιο εύκολα από αυτούς που μιλούσαν τη γλώσσα
της περιοχής τους.(Πόντιοι,θράκες)<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο τότε εισαγγελέας Βαζούρας έγραψε: "Η βρισιά
τουρκόσπορος μαζί με σωρό ανάλογες βρισιές, όπως σκατοουγλούδες, παληοαούτηδες
κ.λπ. ήταν στην ημερήσια διάταξη, από ανώτερα και κατώτερα κυβερνητικά
όργανα..." Το χάσμα ενισχύθηκε και συντηρήθηκε από τον άγριο οικονομικό
ανταγωνισμό. τόσο στην ιδιοποίηση της γης, όσο και στις εμπορικές
δραστηριότητες."<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
....................................................<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
"..Ο Παύλος Σαρημιχαηλίδης Αντιπροεδρος της Εύξεινου
Λέσχης Βέροιας, απόγονος επίσης προσφύγων μας έδωσε στοιχεία για τη δική του
οικογένεια. «Από αυτά που μου έχουν πει οι δικοί μου ήρθαν από την Ορντού
κατέβηκαν στην Πελοπόννησο και από εκεί στην Καλαμαριά. Ανέβηκαν μετά στο
Τσοτύλι για μερικά χρόνια. Οι παππούδες μου έφυγαν λόγω μη εργασίας από εκεί
και ήρθαν στον κάμπο. Άλλοι πήγαν στην Ν. Νικομήδεια και άλλοι στον Άγιο
Αθανάσιο. Τελικά κατέληξαν στο Π. Σκυλίτσι με άλλες 3-4 οικογένειες.
Περισσότερες λεπτομέρειες πως και από που ήρθαν δεν μπόρεσα να μάθω. Εκείνο που
ξέρω είναι ότι οι παππούδες μου ήταν και οι δύο ορφανά αλλά κατόρθωσαν να
επιβιώσουν και να διατηρήσουν άσβεστες τις μνήμες του Πόντου επηρεάζοντας με
τις ιστορίες τους και μένα. Νιώθω περήφανος για την καταγωγή μου και το
παρελθόν μου». <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
.......................................................<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
"..οι πρόσφυγες
παρουσίασαν μεγάλη κινητικότητα στις μετακινήσεις τους, περιφερόμενοι σε
αναζήτηση μόνιμης εγκατάστασης από τις αστικές προς τις αγροτικές περιοχές και
τανάπαλιν, παρά τις επιδιώξεις των διαδοχικών κυβερνήσεων για αύξηση της
αγροτικής παραγωγής Και κάποτε για πολλούς πρόσφυγες το μαρτύριο παίρνει τέλος.
Η ελληνική ύπαιθρος που μένει ακαλλιέργητη τους περιμένει. Τους οδηγούν σε
χωριά που πριν ζούσαν Βούλγαροι, Τούρκοι, τους μοιράζουν κλήρους - χωράφια. Οι
Έλληνες του Πόντου, οι Έλληνες της Ανατολής, μαθημένοι από σκληρή δουλειά
χτίζουν με πλιθιά τα πρώτα σπίτια, φτιάχνουν λάσπη για τα πατώματα και αρχίζουν
να φτιάχνουν έπιπλα για το νέο τους σπίτι.."<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
============================================================<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Αυτή είναι η ιστορία μας.Χάσαμε χιλιάδες Αλλά δεν ξεχάσαμε και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ..'Οπου
υπάρχει πρόσφυγας κάθε παιδί θα μαθαίνει την ιστορία του ..Γιατί ο τόπος σου και η ιστορία σου δεν ξεχνιέται ποτέ..</div>
</div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/QUWxnoLZjMQ?rel=0&controls=0" width="640"></iframe></div>
Μηρτσέκη Βάσιλικήhttp://www.blogger.com/profile/03213781644743798877noreply@blogger.com